ചിറ്റയുടെ ഓർമ്മക്കുറിപ്പ് – 5 (Chittayude Ormakurippu - 5)

This story is part of the ചിറ്റയുടെ ഓർമ്മക്കുറിപ്പ് – കമ്പി നോവൽ series

    ലീല അടുക്കളയിലാണ്. ലീല ഒരു ഗ്ലാസിൽ വെള്ളവുമായി ഉമ്മറമുറിയിൽ എത്തിയതും ഭാസി അവിടെ നിൽക്കുന്നത് കണ്ടു. അവൾ ഇഷ്ട്ടക്കേട്‌ ഒന്നുമില്ലാതെ ഒരു ചിരിയോടെ വെള്ളം ഭാസിയ്ക്ക് നൽകി.

    വെള്ളം കുടിക്കുന്നതിനിടയിൽ കൃഷ്ണമണി ഉയർത്തി അവളെ നോക്കി. അത് കണ്ട ലീല,

    “നോട്ടം കണ്ടാ ഇപ്പം കടിച്ചങ് തിന്നുന്ന കണക്കാണല്ലോ.”

    ഭാസി ചിരിയോടെ അവളുടെ അടുത്തേക്ക് നീങ്ങി നിന്നു. ലീല ഒരടി അനങ്ങാതെ അവിടെ തന്നെ നിന്നു.

    ഭാസിയുടെ വലംകൈ ലീലയുടെ ഇടുപ്പിൽ പതിഞ്ഞു. വികാരം നിറഞ്ഞ കണ്ണുകളോടെ ലീല ഭാസിയെ നോക്കി. ആവേശത്തോടെ ലീലയെ പിടിച്ചു വലിച്ചു അകത്തെ ബെഡ് റൂമിലേക്ക് കൊണ്ടു പോയി. അവൻ അവളെ നോക്കി ഒന്ന് ചിരിച്ചു.

    ലീല ചിരിയോടെ തഴപ്പായ എടുത്ത് തറയിൽ വിരിച്ചു. പിന്നീട് തിരികെ വന്നു ഉമ്മറ വാതിൽ അടക്കുന്നു. തിരികെ റൂമിലെത്തിയപ്പോൾ ഭാസി ഷർട്ട് അഴിച്ചിരുന്നു.

    വീണ്ടും ലീലയെ ഭാസി തൻ്റെ കൈകൾക്കുള്ളിലാക്കി അവളെ വരിഞ്ഞു മുറുക്കി. പിന്നെ അവിടെ നടന്നത് ഭാസിയുടെ ഒരു താണ്ടവം തന്നെ ആയിരുന്നു.

    ആ പകലിൽ ലീല മനസറിഞ്ഞു അവളുടെ എല്ലാം ഭാസിയ്ക്ക് നൽകി. ഒന്ന് രുചിയ്ക്കാൻ നാളുകളായി കൊതിച്ച ലീലയെ ഭാസി മതിവരുവോളം ആസ്വദിച്ചു. അവളുടെ കാമത്തിൻ്റെ ഓരോ അണുവും ഭാസി തൊട്ടുണർത്തി.

    ഭാസിയുടെ കൈക്കരുത്തിൽ ലീലയുടെ ശരീരഭാഗങ്ങൾ ഞെരിഞ്ഞമർന്നു. അവൻ്റെ വികാരത്തുള്ളികൾ അവളുടെ ഉള്ളറകളിൽ നിക്ഷേപിച്ച് ലീലയുടെ നഗ്നമേനിയിൽ നിന്നും എഴുന്നേറ്റ ഭാസി അവളെ നോക്കി സംതൃപ്തിയിൽ ചിരി നൽകി. തിരികെ ലീലയും.

    ആ പ്രദേശത്ത് ആരുമില്ലെന്ന് നോക്കി ഉറപ്പ് വരുത്തി ലീല ഭാസിയെ പറഞ്ഞു വിട്ടു. “മഴ കാത്തിരിക്കുന്ന വേഴാമ്പൽ പോലെ രഘുവിനെ കാത്തിരുന്ന് മടുത്തു. എന്ത് കൊണ്ട് ഇത് നേരത്തെ തോന്നിയില്ല,” ലീല ഓർത്തു കൊണ്ട് ആടിനെ അഴിക്കാൻ പറമ്പിലേക്ക് നടന്നു.

    മനസമാധാനം പോയ മനു എങ്ങനെയോ എക്സാം എഴുതി ഇറങ്ങി. എക്സാം ആയതിനാൽ ചിറ്റയുടെ വീട്ടിലേക്കുള്ള പോക്ക് നിന്ന് മനുവിൻ്റെ ജീവിതം സ്വന്തം വീട്ടിലായി.

    പിറ്റേന്ന് പകലും ലീലയുടെ ശരീരത്തിൻ്റെ ചൂടറിഞ്ഞ് ഭാസി കുന്നിറങ്ങി. എന്നാൽ ഈ പകലുള്ള വരത്ത് പോക്ക് അത്ര സുരക്ഷിതം അല്ലാത്തതിനാൽ ലീലയുടെ നിർബന്ധപ്രകാരം ഭാസിയുടെ വരവ് വല്ലപ്പോഴും മാത്രമായി.

    എക്സാം കഴിയാനായി കാത്തിരിക്കുന്ന മനു എന്തെക്കെയോ പരീക്ഷ പേപ്പറിൽ എഴുതി വെച്ചു. അങ്ങനെ അവസാന പരീക്ഷയും കഴിഞ്ഞ് മനു വീട്ടിൽ പോലും കൂടുതൽ നേരം നിൽക്കാതെ ചിറ്റയുടെ വീട്ടിലേക്ക് പറന്നു.

    ആടുകളെ കൂട്ടിലാക്കി കെട്ടുമ്പോൾ ഒരു നാണം നിറഞ്ഞ ചിരിയോടെ അവൻ ചിറ്റയെ ചുറ്റിപ്പറ്റി നിന്നു.

    ലീലയ്ക്ക് കാര്യം മനസിലായി. അവൾ ഉള്ളിൽ ചിരിച്ചു. പക്ഷേ പണി കഴിഞ്ഞു സുരേഷ് ഇപ്പോൾ വരും. അവനും താഴെ വഴിയിലേക്ക് നോക്കി. പ്രതീക്ഷിച്ച പോലെ കുന്നു കയറി സുരേഷ് വരുന്നുണ്ട്. നിരാശയോടെ മനു ഉമ്മറത്തേക്ക് കയറി.

    “ഹാ..പരീക്ഷ ആയിട്ട് നിന്നെ തടവിൽ ഇട്ടിരുന്നെ ആരുന്നോടാ?” വന്നപാടെ ചിരിയോടെ സുരേഷ് ചോദിച്ചു.

    ചിരിയോടെ മനു അവനെ നോക്കി. പതിവ് പോലെ കുളി കഴിഞ്ഞു ഇടാനുള്ള കൈലിയും ഷർട്ടും എടുത്ത് കുളിക്കാനുള്ള സോപ്പും എടുത്ത് കുന്നിറങ്ങി.

    പ്രതീക്ഷയോടെ മനു ലീലയെ നോക്കി. ലീല സുരേഷ് പോയോ എന്ന് വാതിൽപ്പടിയിൽ നിന്നും നോക്കി. സുരേഷ് കുന്നിറങ്ങി താഴെ വഴിയിൽ എത്തിയിരിക്കുന്നു.

    “ഞാനും കുളിച്ചിട്ട് വരട്ട്..” പറഞ്ഞുകൊണ്ട് ലീല അകത്തെ മുറിയിലേക്ക് നടന്നു. മനുവിൻ്റെ ഉള്ളിൽ രക്തത്തെ കാമം ചൂട് പിടിപ്പിച്ചു.

    “മനു..ഒന്ന് വന്നെടാ..”

    അകത്ത് നിന്നും ലീലയുടെ വിളി കേട്ടു. മനു വിറയലോടെ അകത്തേക്ക് നടന്നു.

    കർട്ടൻ മാറ്റി അകത്തെ മുറിയിലേക്ക് കയറിയ മനുവിനെ ആ കാഴ്ച വീണ്ടും ചൂട് പിടിപ്പിച്ചു. ബ്ലൗസും ഊരി മാറ്റി ബ്രായുടെ പിന്നിലെ ഹുക്ക് അഴിക്കാൻ ബുദ്ധിമുട്ടുന്ന ചിറ്റ.

    “ഇതൊന്ന് ഊരി താടാ..”

    അവൻ ബ്രായുടെ ഹുക്ക് അഴിച്ചു. പെട്ടെന്ന് മനു ചിറ്റയെ പിന്നിലൂടെ കെട്ടിപിടിക്കുന്നു. ലീല എതിർപ്പൊന്നും പറഞ്ഞില്ല.

    സുരേഷ് കുളിയും കഴിഞ്ഞു കലുങ്കിൽ പോയിരുന്ന് കൂട്ടുകാരുമായി വർത്തമാനം കഴിഞ്ഞേ വരൂ. ചിരിയോടെ അവൻ്റെ കൈകൾക്കുള്ളിൽ നിന്ന് തിരിഞ്ഞവനെ നോക്കി. ഒരാഴ്ച്ച അടക്കിപ്പിടിച്ചു വെച്ചിരുന്ന കാമം മനു ചിറ്റയിൽ നിറച്ചു. മനുവിൻ്റെ ആവേശം കേട്ടടങ്ങിയതോടെ ലീല കുളിയ്ക്കാനായി പോയി.

    അങ്ങനെ നാട്ടിലെ ഉത്സവനാളുകൾ വന്നെത്തി. അമ്പലത്തിൽ പത്ത് ദിവസത്തെ ഉത്സവമാണ്. പത്ത് ദിവസവും രാത്രി എന്തെങ്കിലും ഒരു കലാ പരിപാടി നാടകമോ ഗാനമേളയോ ഡാൻസോ വല്ലതും കാണും.

    ആ നാളുകൾ ആളുകൾ ആഘോഷമാണ്. സന്ധ്യ കഴിയുന്നതോടെ അമ്പലത്തിന് സമീപം പരിപാടി നടക്കുന്ന വയലിൽ ആളുകൾ ഒത്തുകൂടും. ആ സമയത്ത് ഭാസിയ്ക്ക് വലിയ കച്ചവടം നടക്കും.

    എല്ലാ രാത്രികളും ഭാസി ചാരായം വാറ്റിൽ ആയിരിക്കും. ഉത്സവം കൊടിയേറി കഴിഞ്ഞു രണ്ട് ദിവസം കഴിഞ്ഞ് സന്ധ്യയോടെ രഘു ഉത്സവപറമ്പിൽ എത്തി. അന്ന് നാടകം ആണ്. തുടങ്ങിയിട്ടില്ല. ആളുകൾ നിറഞ്ഞിരുന്നു.

    ലീല അങ്ങനെ എന്നും പരിപാടി കാണാൻ പോകാറില്ല. തലേ രാത്രി ലീലയും കുന്നിൻ മുകളിൽ താമസിക്കുന്ന അയൽക്കാരി പെണ്ണുങ്ങളുമായി പോയിരുന്നു, അതിൻ്റെ ഉറക്കക്ഷീണം ഉണ്ട്.

    അന്ന് ചിറ്റ പോകാത്തത് കൊണ്ട് മനുവും പോകുന്നില്ലെന്ന് പറഞ്ഞു. സുരേഷും കൂട്ടുകാരും ഭാസിയുടെ പക്കൽ നിന്നും ഓരോ ഗ്ലാസ്സ് ചാരായവും മോന്തി ഉത്സവപ്പറമ്പിലേക്ക് നടന്നു. വഴിയിൽ വെച്ച് രഘുവിനെ സുരേഷ് കാണുന്നു.

    “ആ ചെറിയച്ഛാ..”

    “നീ നാടകം കാണാൻ പോകുവാന്നോ?” രഘു ചോദിച്ചു.

    “ആണ്. ചെറിയച്ഛൻ കാണുന്നില്ലിയോ?”

    “ഞാൻ വരുന്ന്..”

    “എങ്കി വീട്ടി പോയി ചോറ് കഴിച്ചിട്ട് വാ. നാടകം തൊടങ്ങാൻ സമയം ആയില്ല. അമ്മയിന്ന് വരുന്നില്ലെന്ന് പറഞ്ഞ്. അവരൊക്കെ ഇന്നലെ പോയി.”

    ശരിയെന്ന് പറഞ്ഞു അവർ നടന്നു.

    രഘു ഭാസിയുടെ അടുത്ത് വന്ന് ഒരു അര കുപ്പി ചാരായം വാങ്ങി. താനും അവളെ നേടിയ ആത്മ സംതൃപ്തിയിൽ ഭാസി രഘുവിനെ നോക്കി ചിരിച്ചു. പരിചയം പുതുക്കി രഘുവും ചിരിച്ചു.

    കുപ്പിയുമായി രഘു വയൽവരമ്പിലൂടെ നടന്നു. അമ്പലത്തിൽ നിന്നുമുള്ള പാട്ട് കേൾക്കാം. ഉമ്മറമുറിയിൽ തറയിലിരുന്ന് ഭിത്തിയിൽ ചാരി ഇരിക്കുന്ന ലീല മണ്ണെണ്ണ വിളക്കിൻ്റെ വെളിച്ചത്തിൽ വീക്കിലി വായിക്കുകയാണ്. അവളുടെ അടുത്തിരിക്കുന്ന മനു അവളുടെ ഇടതു കൈ പിടിച്ച് കൈലിയ്ക്ക് വെളിയിൽ ഇട്ടിരിക്കുന്ന ഉദ്ധരിച്ച ലിംഗത്തിൽ പിടിപ്പിക്കുന്നു. വാതിൽ അടച്ചിരിക്കുകയാണ്.

    പുറത്ത് നിന്നും, “ഇവിടെ ആരുമില്ലേ?” എന്ന രഘുവിൻ്റെ ശബ്ദം കേട്ട ലീല പെട്ടെന്ന് കൈ പിൻവലിച്ചു. മനു മുണ്ട് നേരെയാക്കി ചാടിയെഴുന്നേറ്റ് കസേരയിൽ ഇരുന്നു.

    “ആ, ഇല്ല..” ലീല ചിരിയോടെ വെറുതെ പറഞ്ഞു. വാതിൽ പതിയെ തളളി തുറന്ന് രഘു അകത്തേക്ക് കയറി. മനുവിൽ ചെറിയ നിരാശ പടർന്നെങ്കിലും അത് പെട്ടെന്ന് മാറി.

    “ഹാ..നിങ്ങള് നാടകം കാണാൻ പോവുന്നില്ലിയോ?” രഘു ചോദിച്ചു.

    “ഓ..ഇന്നലെ പോയ ക്ഷീണം മാറിയില്ല..” ലീല പറഞ്ഞു.

    “നീയും പോണില്ലിയോ.. മനു?”

    “ഇല്ല. ഇന്നലെ പോയിട്ട് ഞാനും ഉറങ്ങിയില്ല.”

    ചിരിയോടെ രഘു, “ഓ.. നീ ചിറ്റേടെ കാവൽക്കാരൻ അല്ലിയോ.”

    “അവൻ എൻ്റെ കാവൽക്കാരൻ തന്നെയാ. എൻ്റെ ചെറുക്കനെ കളിയാക്കല്ല്..” ലീല പറഞ്ഞു.

    ചോദ്യം പോലെ രഘു ലീലയെ നോക്കി. ലീല അയാളെ നോക്കിയതല്ലാതെ ഒരു ഭാവമാറ്റവും ഉണ്ടായില്ല. വീക്കിലി തറയിൽ വെച്ച് എഴുനേറ്റു കൊണ്ട് ലീല, “നിങ്ങക്ക് മുണ്ട് മാറ്റി ഉടുക്കാൻ കൈലി വേണോ?”

    “ആ, ഒണ്ടെങ്കി താ.”

    വിളക്കുമായി ലീല സുരേഷിൻ്റെ മുറിയിലേക്ക് നടന്നു. പിന്നാലെ ഇത്തിരി വെള്ളം വേണമെന്ന് പറഞ്ഞ് രഘുവും അടുക്കളയിലേക്ക് നടന്നു. മനു അത് നോക്കി ഇരിക്കുന്നു. അവരെ രണ്ട് പേരെയും അൽപനേരം മനു കാണുന്നില്ല.

    മുറിയിൽ കയറിയ ലീലയ്ക്ക് പിന്നാലെ രഘുവും ആ മുറിയിലേക്ക് കയറി. പതുക്കെ ചോദിക്കുന്ന രഘു,

    “എന്തായി? അവൻ എന്തെങ്കിലും പറഞ്ഞോ?”

    “അവന് നമ്മടെ കാര്യം അറിയാം.. കൊഴപ്പമില്ല. അവൻ ആരോടും പറയത്തില്ല.”

    “നീയെങ്ങനെ ഒതുക്കി?”

    “അത് നിങ്ങളറിയുന്നെ എന്തിനാ. നിങ്ങക്ക് കാര്യം നടന്നാൽ പോരെ.”

    കൈലി രഘുവിന് കൊടുത്ത് ലീല ഉമ്മറത്തേക്ക് നടന്നു. ലീല ഉമ്മറത്ത് എത്തിയപ്പോൾ മനു,

    “ഞാൻ നാടകം കാണാൻ പോവട്ടെ?”

    “ഒറ്റയ്ക്ക് പോകാനോ?”

    മനു മൂളി. എന്ത് പറയണമെന്ന് അറിയാതെ ലീല നിന്നു.

    “വേണ്ട, നിന്നെ ഒറ്റയ്ക്ക് വിടാൻ എനിക്ക് പേടിയാ. അച്ഛൻ അറിഞ്ഞാ എന്നെ ചീത്ത വിളിക്കും. നീ കെടന്ന് ഉറങ്ങിക്കോ. ഞാൻ ചോറ് തരാം.”

    കൈലിയും ഉടുത്ത് കൈയ്യിൽ ചാരായ കുപ്പിയുമായി വരുന്ന രഘു. ചാരായ കുപ്പി തറയിൽ വെച്ചുകൊണ്ട്,

    “ഇത്തിരി വെള്ളം കൊണ്ട് വടെ.”

    ലീല അടുക്കളയിലേക്ക് നടന്നു. രഘു മനുവിനെ നോക്കി ചിരിയോടെ മറ്റൊരു കസേരയിൽ ഇരുന്ന് കുപ്പി തുറന്നു. ഒരു മൊന്തയിൽ വെള്ളവും ഗ്ലാസ്സും കൊണ്ട് വന്ന് രഘുവിന് നൽകി.

    “മനൂന് അത്താഴം കൊടുക്കട്ട്..” പറഞ്ഞുകൊണ്ട് ലീല വീണ്ടും അടുക്കളയിലേക്ക്. രഘു ഗ്ലാസ്സിലേക്ക് ചാരായം ഒഴിച്ച് ഒറ്റ വലിയ്ക്ക് കുടിക്കുന്നു.
    വീണ്ടും കുടിക്കുന്നു.

    ലീല പാത്രത്തിൽ ചോറുമായി വന്ന് മനുവിന് കൊടുത്തു. അവിടെ തന്നെ ഇരുന്ന് മനു ചോറ് കഴിക്കുന്നു. ലീല നേരത്തെ ഇരുന്ന ഭാഗത്ത് ഇരിക്കുന്നു. അമ്പലത്തിൽ നാടകം തുടങ്ങാൻ പോകുന്ന ബെൽ മുഴങ്ങുന്ന ശബ്ദം.

    രഘു ചെറിയ ലഹരിയിൽ ആയിക്കഴിഞ്ഞു. ചിരിയോടെ മനുവിനെ നോക്കി രഘു,

    “മനു, നീയിന്ന് ഞങ്ങടെ കാവൽക്കാരനാ. അല്ലിയോടാ?”

    മനു ചിരിയോടെ നോക്കി. വീക്കിലിയിൽ നിന്നും തലയുയർത്തി ലീലയും രഘുവിനെ നോക്കി മനുവിനേം നോക്കി. മനുവും ലീലയെ നോക്കി.

    “നിനെക്കെന്തെങ്കിലും വെഷമം ഒണ്ടോ. കാവൽക്കാരൻ ആവുന്നേന്?”

    ചോറ് കഴിക്കുന്നതിനിടയിൽ ചിരിയോടെ രണ്ട് തോളുകൾ ഉയർത്തി ഇല്ലെന്ന് കാണിക്കുന്നു. ലീല ചെറു ചമ്മലോടെ,

    “എന്തുവാ.. ചെറുക്കന്റടുത്ത് പറയുന്നെ.”

    “ഇയ്യാള് പോടെ. ഇത് ഞങ്ങള് തമ്മിലൊള്ള ഡീലിങാ. അല്ലിയോടാ?”

    മനു തല കുലുക്കി. രഘു പതിയെ എഴുന്നേറ്റ് ലീലയെ നോക്കി, “നീ വാ..”

    കണ്ണ് തളളി ലീല, “എന്തുവാ..ചുമ്മാ അടങ്..”

    രഘു ലീലയുടെ കൈയ്യിൽ പിടിച്ചു വലിക്കുന്നു, “എഴുന്നേര്..”

    “ആ ചെക്കനിരിക്കുന്ന്.. എന്തുവാ കാണിക്കുന്നേ?” ലീല ജാള്യയതയോടെ പറഞ്ഞു. മനു ചിരിക്കുന്നു.

    “അവന് ഒരു കൊഴപ്പവുമില്ല..ഇയ്യാള് വാ..കണ്ടോ അവൻ ചിരിക്കുന്നു.”

    ലീല മനുവിനെ നോക്കി. ചിരിയോടെ ലീല രഘുവിനെ നോക്കി. രഘു ലീലയേ പിടിച്ചുവലിച്ചു എഴുന്നേൽപ്പിച്ചു.

    (തുടരും)