ശ്യാമിൻ്റെ അമ്മാവൻ്റെ മകളായിരുന്നു അവൾ. രണ്ട് പെൺമക്കൾ ഉണ്ടായിരുന്നതിൽ ഇളയവൾ. അതിസുന്ദരി എന്ന് പറയേണ്ടിവരും. ഗോപിക എന്നായിരുന്ന പേർ എങ്കിലും ഗോപൂ എന്നാണ് എല്ലാവരും വിളിച്ചിരുന്നത്. അമ്മാവൻ്റെ വീട്ടിൽ ചെല്ലുമ്പോൾ എല്ലാം അവൾ പിന്നാലെ കൂടും. സഹോദരതുല്യമായ സ്‌നേഹത്തോടെ ആയിരുന്നു ശ്യാമും ഇടപെട്ടിരുന്നത്.
ഒരു വേനലവധി, കുളത്തിൽ വെള്ളം കുറഞ്ഞ സമയം, ശ്യാം കുളിക്കാൻ പോകുന്നു എന്ന് അറിഞ്ഞതേ ഗോപികയും കൂടെ കൂടി. ശ്യാമിന് അത് അത്ര താൽപ്പര്യം ഇല്ലായിരുന്നു. ഒന്നാമത് വെള്ളമാണ്, എന്തെങ്കിലും അബദ്ധം പറ്റിയാൽ തൻ്റെ തലയിൽ വരും.
പ്രായം 18 ഒക്കെ കഴിഞ്ഞു കോളേജിൽ എത്തിയെങ്കിലും, പെണ്ണ് ഇപ്പോഴും ഒരു നിഷ്കളങ്ക ആണ്. നീന്തലൊന്നും അറിയില്ല. നിരുത്സാഹപ്പെടുത്താൻ നോക്കിയെങ്കിലും അമ്മായി പറഞ്ഞു, “അവൾ കൂടി വരെട്ടെടാ” എന്ന്.
ഒരു ചെറിയ ബക്കറ്റിൽ കുറച്ച് തുണികളും, സോപ്പും തോർത്തും എല്ലാം ആയാണ് ഗോപുവിൻ്റെ നടപ്പ്. കുളക്കരയിൽ എത്തിയതും ശ്യാം മുണ്ടിനുമുകളിൽ തോർത്തുടുത്ത്, മുണ്ട് അടിവശത്തു നിന്നും വലിച്ചൂരി കരയിലിട്ട് കുളത്തിലേയ്ക്ക് ചാടി.
ഗോപു തുണികൾ വെള്ളത്തിൽ മുക്കി കലപിലാ ചിലച്ചുകൊണ്ട് അലക്കും, നനയുമായി കുളക്കരയിലെ കല്ലിനു ചുറ്റും നടക്കുന്നു. ആദ്യത്തെ ട്രിപ്പ് അലക്ക് കഴിഞ്ഞ് അവൾ ബ്ലൗസും പാവാടയും അഴിച്ച് പെറ്റിക്കോട്ട് മാത്രം ഇട്ട് അലക്ക് തുടർന്നു.
“എന്നേം കൂടെ നീന്താൻ പഠിപ്പിക്കുവോ?”
“എന്നിട്ടു വേണം ഞാനില്ലാത്തപ്പോൾ തനിയെ വന്ന് ചാടി എന്തെങ്കിലും വരുത്തി വയ്ക്കാൻ?”
“ഞാൻ തനിയ്യെവര്യോന്നില്ല്യ.”
“വേണ്ട കുട്ടാ, നിന്നെ എനിക്കറില്ല്യേ,” ശ്യാം വഴങ്ങുന്നില്ല.
ഈ നീന്തൽ കുളം ചുറ്റുപാടും കൊക്കോ മരങ്ങൾ നിറഞ്ഞ് കാടു പിടിച്ച് കിടക്കുന്ന ഒന്നാണ്, ആത്മഹത്യ ചെയ്യാൻ പ്ലാനില്ലാത്തവർക്ക് പോലും കണ്ടാൽ ഒന്ന് ചാടി ചാകാൻ തോന്നും, അത്ര നല്ല സെറ്റപ്പ്! ഒരു മോട്ടർ മാത്രമാണ് മനുഷ്യൻ്റെ സ്പർശനമേറ്റുകിടക്കുന്ന സ്ഥലമാണ് എന്നതിന് തെളിവായി ഉള്ളത്.
നീല നിറത്തിലുള്ള വെള്ളം, നട്ടുച്ചയ്ക്ക് പോലും ചീവീടിൻ്റെ കരച്ചിലു നിറഞ്ഞ പറമ്പ്. ഒരു വശത്തു കൂടി മാത്രമേ ഇറങ്ങാൻ സാധിക്കൂ. അവിടെ ആരോ ഒരു കരിങ്കല്ല് ഇട്ടിട്ടുള്ളതാണ് ഏക അലക്ക് സാമഗ്രി. തനിയെ വരുവാൻ ആരും ഒന്ന് മടിക്കുന്ന സ്ഥലം, ആഴമുള്ളിടത്തേയ്ക്ക് പോയാൽ കഥ തീർന്നതു തന്നെ.
ശ്യാം വഴങ്ങുന്നില്ല എന്നു കണ്ട്, ഗോപിക അലക്കു കല്ലിൻ്റെ അരികിലായി പലതവണം ശരീരം താഴേയ്ക്ക് താഴ്ത്തി നനഞ്ഞു.. പിന്നെ കല്ലിൽ പിടിച്ച് കാലിട്ട് അടിച്ചു കാണിച്ചു.
വെള്ളത്തിൽ മുങ്ങിപ്പൊങ്ങിവന്ന ശ്യാം നോക്കുമ്പോൾ പെറ്റിക്കോട്ട് മുഴുവൻ നനഞ്ഞ് ശരീരത്തിലേയ്ക്ക് ഒട്ടി നിൽക്കുന്ന ഗോപികയെ ആണ് കാണുന്നത്.
അവൻ്റെ കണ്ണ് തള്ളിപ്പോയി!!
മുഴുത്ത ഒരു ആപ്പിളിൻ്റെ പാതിമുറിച്ച കഷ്ണത്തിൻ്റെ അത്രയും ഉണ്ടായിരുന്നു അവളുടെ മുൻഭാഗത്ത് ഓരോന്നും.
ഇത്രയും വളർച്ച വന്ന പ്രായപൂർത്തി കഴിഞ്ഞ പെണ്ണിനെയാണോ തൻ്റെയൊപ്പം നീന്താൻ വിട്ടത്? അമ്മായി ഒരു പൊട്ടിയാണോ? അതോ ഗോപിക വെള്ളത്തിൽ ഇറങ്ങില്ല എന്ന് കരുതിയോ? അതുമല്ല ഗോപിക ടോപ്പ് ഊരാതെ കുളിക്കും എന്നോ, വെള്ളത്തിനുമുകളിൽ തല മാത്രമേ കാണിക്കുകയുള്ളൂ എന്ന് കരുതിയോ? അതായിരിക്കും!!
അടുത്ത നിമിഷം തന്നെ ശ്യാം ചോദിച്ചു:
ശ്യാം: നിനക്ക് നീന്തൽ പഠിക്കണോ? വാ.
കേൾക്കേണ്ട താമസം അവൾ കൈകൾ പൊക്കി അവൻ്റെ അടുത്തേയ്ക്ക് വന്നു. അപ്പോൾ ആണ് അടുത്ത ഞെട്ടൽ ശ്യാമിനുണ്ടായത്!! കക്ഷത്തിൽ ചെറുകുറുനിരകൾ!
ഒരു നിമിഷമേ അത് കാണാൻ സാധിച്ചുള്ളൂ. അപ്പോഴേയ്ക്കും വെള്ളം കൂടുതലായതിനാൽ അവൾ ശ്യാമിൻ്റെ കൈയ്യിൽ പിടിച്ച് തൂങ്ങിക്കഴിഞ്ഞിരുന്നു.
അവളുടെ നിതംബം വിടർന്നതാണെന്നും, അകത്ത് ചുമന്ന ഒരു ഷഡ്ഡി ഉണ്ടെന്നും അവന് പുറത്ത് കാണാമായിരുന്നു. സത്യമായും ആ വെള്ളത്തിനടിയിൽ അവന് സാമാനം പൊങ്ങാൻ തുടങ്ങി.
നീന്തൽ പഠിപ്പിക്കുന്നത് എങ്ങിനെ എന്നൊന്നും വലിയ പിടിയില്ലെങ്കിലും അവൻ അവളുടെ നെഞ്ചിനു മുകളിലായി (മുലകളിൽ സ്പർശിക്കാത ) കൈകളിൽ വിടർത്തിക്കിടത്തി. മറ്റേ കൈ തുടയുടെ താഴെ – മുട്ടിന് മുകൾ ഭാഗത്തായി വച്ച് വെള്ളത്തിലൂടെ പൊക്കിക്കിടത്തി. എന്നിട്ട് കൈകൾ വീശാൻ പറഞ്ഞു. പലതവണ പറഞ്ഞിട്ടും ഒന്നുരണ്ട് കൈകൾ തുഴഞ്ഞ ശേഷം ഗോപു മുങ്ങി പോകുകയാണ്.
ശ്യാമിൻ്റെ കൈകൾക്കുള്ളിലായി ഇപ്പോൾ ഗോപികയുടെ മുലകൾ. അവന് അതിൻ്റെ ഞെട്ട് കൈകളിൽ തടയുന്നത് അറിയാം. ശ്യാം പിന്നെയും മുന്നോട്ടും പിന്നോട്ടും ഗോപുവിനെ വെള്ളത്തിലൂടെ ഒഴുക്കിക്കൊണ്ടിരുന്നു. അവൾ കൈകൾ പൊക്കുമ്പോൾ കക്ഷത്തിൽ ചെറിയ രോമങ്ങൾ വെള്ളത്താൽ നനഞ്ഞ് ശരീരത്തിൽ വരകൾ വരച്ചിരിക്കുന്നത് കാണാമായിരുന്നു. അധികമൊന്നുമില്ല, ഒരു അഞ്ചാറ് രോമങ്ങളെ കാണൂ!
ഒരു പക്ഷേ ഈയിടെ ആയിരിക്കാം ഇവൾക്കിത് കൂടുതൽ കനം വയ്ക്കാൻ തുടങ്ങിയത്. താഴെയും ആയിക്കാണുമല്ലോ? ശ്യാം കുളിരോടെ അതോർത്തു. മുലയിൽ തന്നെയാണ് ഇപ്പോഴും കൈകൾ. അവൾ അതത്ര കാര്യമാക്കുന്നതായി തോന്നിയില്ല.
പൊട്ടിപ്പെണ്ണായിട്ടാണോ അതോ പൊട്ടിയായി അഭിനയിക്കുന്നതാണോ?!! ശ്യാമിന് ആകെ കൺഫ്യൂഷനായി. ശ്യാമിൻ്റെ ഗുലാൻ കമ്പിയായി വെള്ളത്തിൽ വെട്ടിവിറച്ചു.
കുറെ നേരം ഈ കളികൾ തുടർന്നെങ്കിലും അതിൽ കൂടുതൽ എന്തെങ്കിലും ചെയ്യാൻ ശ്യാമിന് ധൈര്യം ഇല്ലായിരുന്നു, മാത്രവുമല്ല ആരെങ്കിലും വന്നാൽ പ്രശ്‌നമാകുകയും ചെയ്യും.
കുളികഴിഞ്ഞ് ഗോപിക തുണിമാറാനായി കൊക്കോയുടെ ഇടയിലേയ്ക്ക് കയറി, കുളത്തിൽ തന്നെ പതപ്പിച്ച് കിടന്ന ശ്യാമിന് സ്വൽപ്പം കഴിഞ്ഞാണ് കത്തിയത്! – അവൾ പെറ്റിക്കോട്ട് ഊരി പിഴിയാനായിരിക്കാം പോയിരിക്കുക.
ശ്യാം പെട്ടെന്ന് കരിയിലകളിൽ ചവിട്ടാതെ മുകളിലേയ്ക്ക് കയറി. മുണ്ട് കിടന്നിടത്തു നിന്ന് അതെടുത്ത് തോർത്തിനു മുകളിൽ ചുറ്റി, തോർത്ത് വലിച്ചെടുത്ത് സ്വൽപ്പം മുന്നോട്ട് നീങ്ങിയതും അടുത്ത കാഴ്ച്ച!! ഗോപു ഷഡ്ഡി മാത്രം ഇട്ടു നിൽക്കുന്നു.
തുടിച്ചു നിൽക്കുന്ന മുലകൾ, അവൾ കാണുന്നില്ല ശ്യാം കയറി വന്നതും അവളെ നോക്കിയതും.
ശരിക്കും ഒരു ഓറഞ്ച് മുലകൾ. മുലഞെട്ടുകൾ കൂമ്പിയിരിക്കുന്നു. അവൾ പെറ്റിക്കോട്ട് വിഷമിച്ച് പിഴിയുകയാണ്. ഷഡ്ഡിയുടെ സൈഡിലൂടെ അരയും, തുടയും മുഴുവൻ കാണാം!!
എന്തൊരു ഭംഗി!! ജീവിതത്തിൽ ഇതു പോലൊരു രംഗം ഇനി കാണാൻ സാധിക്കുമെന്ന് തോന്നുന്നില്ല.
തല തുവർത്തിയതിനാൽ തലമുടി ചിന്നംപിന്നം പാറി മുഖത്തും കഴുത്തിലും ആയി വീണുകിടക്കുന്നു.
ശ്യാം ഒന്നു കൂടി അടുത്തേയ്ക്ക് ചെന്നതും ഗോപിക അവനെ കണ്ടു.
“അയ്യോ” അവൾ കൈകൾ മാറത്തു പിണച്ച് നാണിച്ച്, “പോ, പോ എന്ന് പറഞ്ഞു.
അവൻ മുഖം തിരിച്ച് കുളത്തിലേയ്ക്ക് തിരിഞ്ഞു നിന്നു. എങ്കിലും ഇടയ്ക്ക് ഒളികണ്ണിട്ടു നോക്കുമ്പോൾ, “ഇങ്ങോട്ട് നോക്കാതെ എന്ന് അവൾ പറഞ്ഞുകൊണ്ടിരുന്നു.
ശ്യാമും തുവർത്തി കയറി. പെണ്ണിന് അപ്പോൾ മുലകൾ വന്നത് അറിയാം. എന്നിട്ടാണോ നനഞ്ഞൊട്ടി തൻ്റെ കൂടെ വെള്ളത്തിൽ കളിച്ചതും, കൈപ്പത്തിയിൽ വച്ചു തന്നതും. അവന് വീണ്ടും കമ്പിയായി. അത് അവളെ കാണിക്കാതെ അവനും ഡ്രെസ് മാറി.
ഗോപിക ബക്കറ്റിൽ നനഞ്ഞ തുണികളുമായി മുന്നേ നടന്നു.
ശ്യാം: ഇത്ര വലിയ പെണ്ണായി, കോളേജിലൊക്കെ പോയി തുടങ്ങിയിട്ടും ഇങ്ങിനാ നിന്ന് കുളിക്കുന്നേ?
ഗോപിക: പോ, ഏട്ടാ.
ശ്യാം: ഞാൻ എല്ലാം കണ്ടു.
ഗോപിക: കണക്കായിപ്പോയി.
ശ്യാം: കണക്കാണോ, സയൻസ് ആണോ എന്നൊന്നും അറിയില്ല, നല്ല മുഴുപ്പായി എന്നുമാത്രം അറിയാം.
ഗോപിക: ഞാൻ വീട്ടിൽ പറയും.
ശ്യാം: എന്തോന്ന്‌?
ഗോപിക: എന്നെ കളിയാക്കുന്നത്.
ശ്യാം: പറഞ്ഞോ.
അവൾ കെറുവിച്ച് ചുണ്ട് കോട്ടി വീട്ടിലേയ്ക്ക് കയറി പോയി. പറയുമോ എന്നൊരു ചെറിയ പേടിയുണ്ടായിരുന്നു. എങ്കിലും അവൾ പറഞ്ഞില്ല.
മാസങ്ങൾ കടന്നു പോയി.
മറ്റൊരു അവധിക്കാലം.
ശ്യാം അവളുടെ വീട്ടിൽ രാത്രി ടി.വി കണ്ടുകൊണ്ടിരിക്കുകയാണ്. അവളുടെ അമ്മ മാത്രമേ ഉള്ളൂ. അവർ ഉറക്കം പിടിച്ചു.
ഗോപിക ഇരിക്കുന്നത് ഒരു സിങ്കിൾ സെറ്റിയിൽ, തൊട്ടടുത്തുള്ള സെറ്റിയിൽ ശ്യാമും.
ഗോപികയുടെ കാൽ സെറ്റിയുടെ കൈയ്യിൽ കയറ്റി വച്ച് തൂക്കിയിട്ടിരിക്കുകയാണ്. സിനിമയിൽ ലയിച്ചുള്ള ഇരിപ്പ്. അരപ്പാവാട മുക്കാലും അനാവൃതം. തുടയുടെ വശങ്ങൾ കാണാം. സെറ്റിയിൽ ചാരിക്കിടക്കുകയാണ് – ഒടിഞ്ഞ് മടങ്ങി.
ശ്യാം മറ്റെന്തോ ആവശ്യത്തിന് എന്ന മട്ടിൽ അടുത്ത മുറിയിലേയ്ക്ക് പോയി. കുറച്ചു കഴിഞ്ഞ് തിരിച്ച് വരുമ്പോൾ ഗോപികയുടെ ഷഡ്ഡി കാണാമോ എന്നതായിരുന്നു അവൻ്റെ നോട്ടം. അതിനാണ് എഴുന്നേറ്റ് പോയി തിരിച്ചു വന്നത്. ടി.വിയുടെ വെളിച്ചം മാത്രം ഉള്ളതിനാൽ ഇരുട്ടായിരുന്നു. ഒന്നും കാണാൻ സാധിച്ചില്ല.
വീണ്ടും അവൻ തൊട്ടടുത്തുള്ള സെറ്റിയിൽ ഇരുപ്പുറപ്പിച്ചു. അവൻ്റെ ഇടതു കൈ അവളുടെ കാലിനെ ഉരുമി ആണ് വച്ചിരിക്കുന്നത്.
സിനിമ കാണുന്ന രസത്തിൽ അവളുടെ കാല് കിടന്ന്‌ ആടുന്നുണ്ട്. അവന് അത് ടി.വിയിലെ കാഴ്ച്ചയ്ക്ക് അരോചകമായിരുന്നു.
ശ്യാം ഒരു തട്ട് വച്ചു കൊടുത്തു. കാല് താഴേയ്ക്ക് വീണു. വാശിക്ക് അവൾ പിന്നേയും കാലെടുത്ത് ആം റെസ്റ്റിൽ തന്നെ വച്ചു. കൈയ്യിലെ ടിന്നിൽ നിന്നും ചിപ്സ് വായിലേയ്ക്ക് ഇട്ടുകൊണ്ട് കുസൃതിയോടെ കടിച്ച് കാണിച്ചു.
ശ്യാം: കാലാട്ടാതെ പെണ്ണേ, എനിക്ക് കാണാൻ വയ്യ.
ഗോപിക: കാണേണ്ട.
ശ്യാം: നീ മേടിക്കും.
ഗോപിക: പുളിക്കും.
ശ്യാം: പോടീ.
ഗോപിക: പോടാ.
പ്രായത്തിൽ വളരെ മൂത്തതാണെങ്കിലും ഇഷ്ടം കൂടുമ്പോൾ എടാ, പോടാ എന്നൊക്കെ അവൾ വിളിക്കുന്നതിനാൽ ശ്യാമിന് അത് പുത്തരി ഒന്നും അല്ല.
“അവളുടെ ഒരു കാല്” അവൻ പിറുപിറുത്തു.
അവൻ ആ വാശിക്ക് അവളുടെ കാൽമുട്ടിന് മുകളിൽ വരുന്നതുപോലെ കൈപത്തി വച്ചു. അവൾ മൈൻഡ് ചെയ്തില്ല.
കുറച്ചു കഴിഞ്ഞ് ആ കൈപത്തി പതിയെ തുടയിലേയ്ക്ക് അവൻ അൽപ്പാൽപ്പമായി ഇറക്കി. അവൾ സമ്മതഭാവത്തിൽ ഒന്നു കൂടി ഇളകി ഇരുന്നു.
ടി.വിയിൽ ചൂടൻ രംഗങ്ങൾ! ശ്യാമിൻ്റെ ഹൃദയം പടപടാ മിടിക്കുന്നു. അവൻ്റെ ശ്രദ്ധ അവളുടെ തുടയിലാണ്. അവൾ കാല് മാറ്റുന്നില്ല. വിരലുകൾ അൽപ്പാൽപ്പമായി താഴേയ്ക്ക് ഇഴയുന്നു.
അവൾ കാലുകൾ കവച്ച് എന്ന പരുവത്തിൽ തന്നെയാണ് ഇരിക്കുന്നത്. ഇടയ്ക്ക് പരസ്യത്തിൻ്റെ സമയത്ത് ഒരു ദീർഘനിശ്വാസം വിട്ടുകൊണ്ട് ശ്യാം മറ്റെങ്ങോ നോക്കാനെന്ന മട്ടിൽ ടി.വിയിൽ നിന്നും കണ്ണു പറിച്ച് രഹസ്യമായി അവളുടെ മുഖത്തേയ്ക്ക് നോക്കി. ആ മുഖം മുറുകിയിരിക്കുന്നു!!
അതെ, അവൾ അത് അറിഞ്ഞിട്ടും പ്രതികരിക്കാത്തതാണ്!!
പെണ്ണിനപ്പോൾ താൽപ്പര്യമുണ്ട്. അല്ലെങ്കിൽ കാല് മാറ്റാം, ഇഷ്ടമില്ലെങ്കിൽ ക്രൂദ്ധയായി ഒന്ന് നോക്കാം.
ഇനി അടുത്തതെന്താണ് വേണ്ടത്? ഇനിയും താഴേയ്ക്ക് പോയാൽ അവളുടെ ഷഡ്ഡിയിൽ മുട്ടും. അതിനുള്ള ധൈര്യം ഇല്ല.
അപ്പോഴേയ്ക്കും സിനിമ തീർന്നു. ശ്യാം കൈ മാറ്റി. ഗോപിക അർത്ഥം വച്ച് ശ്യാമിൻ്റെ മുഖത്തേയ്ക്ക് നോക്കി. പക്ഷേ സംസാരിച്ചത് സിനിമയെ കുറിച്ച്!!
ഗോപിക: അവസാനം കൊണ്ടു പോയി കളഞ്ഞു.
ശ്യാം: എന്നാലും കുഴപ്പമില്ല.
ഗോപിക: ഉം, എനിക്കെന്തോ ഇഷ്ടപ്പെട്ടില്ല.
ശ്യാം ആ വിഷയം വിട്ട് ഗോപികയോട് തിരക്കി.
ശ്യാം: ഉറങ്ങാൻ പോകുവാ?
ഗോപിക: ഉം, കുളിക്കണം.
ശ്യാം സാധാരണ കിടക്കുന്ന റൂമിലേയ്ക്ക് പോയി. ഗോപിക വാതിലുകൾ അടയ്ക്കുന്നതും മുകൾ നിലയിലേയ്ക്ക് കയറി പോകുന്നതും ശ്യാം അറിഞ്ഞു.
പുതച്ച് മൂടി കിടക്കുമ്പോൾ ഗോപിക വസ്ത്രങ്ങൾ എല്ലാം അഴിച്ച് മുകളിലെ കുളിമുറിയിൽ കുളിക്കുന്നതായിരുന്നു ശ്യാമിൻ്റെ മനസിൽ. പെട്ടെന്ന് ശ്യാമിൻ്റെ ഉള്ളിൽ ഒരു മിന്നൽ!
“വേണോ?” അവൻ തന്നെ സ്വയം ചോദിച്ചു.
അടുത്ത നിമിഷം അവൻ സ്വരം കേൾപ്പിക്കാതെ എഴുന്നേറ്റ് സ്റ്റേയർക്കേസിൻ്റെ താഴെ വന്നു. അതെ, അവൾ കുളിമുറിയിൽ ആണെന്നു തോന്നുന്നു.
സ്വരം കേൾപ്പിക്കാതെ മുകളിലേയ്ക്ക് ശ്യാം കയറി.
പൂർണ്ണ നിശബ്ദത.
പടികൾ അവസാനിക്കുന്നിടത്ത് തന്നെ രണ്ടാം നിലയിലെ ടെറസിലേയ്ക്ക് ഇറങ്ങാം.
വാതിലിൻ്റെ കുറ്റി എടുക്കണം. അവൻ സ്വരം കേൾപ്പിക്കാതെ കുറ്റിയെടുത്തു. പിൻവശത്തെ ടെറസിൽ എത്തി. ഇരുട്ടത്ത് കള്ളനെ പോലെ ഏറ്റവും മുകളിലേയ്ക്ക് കയറാനുള്ള ഇരുമ്പു ഗോവണി വഴി ശ്യാം മുകളിലേയ്ക്ക് കയറി. അയൽക്കാർ ആരെങ്കിലും ശ്രദ്ധിച്ചാൽ കള്ളനാണെന്ന്‌ കരുതും.
അവൻ കുനിഞ്ഞ് അടുക്കളയുടെ ചിമ്മിനിയുടെ മുകളിൽ പിടിച്ച് പാരപ്പെറ്റിലൂടെ നടന്ന്‌ ഗോപികയുടെ മുറിയുടെ ജനലിൻ്റെ സൺ ഷേഡിലേയ്ക്ക് കടന്നു.
അതിന് തൊട്ടടുത്താണ് ബാത്ത്റൂമിൻ്റെ ചെറിയ വെന്റിലേഷൻ ജനൽ.
ബെഡ് റൂമിൻ്റെ സൺഷേഡിൽ കിടന്നാൽ ബാത്ത് റൂമിൻ്റെ ജനലിൻ്റെ മുകൾഭാഗത്തുള്ള വിടവിലൂടെ ഉൾഭാഗം കാണാം. ഇരുട്ടായതിനാൽ അവർ കുനിഞ്ഞ് നോക്കിയാലും കാണാൻ സാധിക്കില്ല. ഈ കാര്യങ്ങളൊക്കെ പണ്ടേ ശ്യാം മനസിലാക്കിയിരുന്നു. എന്നാൽ വാട്ടർ ടാങ്ക് വൃത്തിയാക്കാൻ കയറുമ്പോൾ കണ്ടിട്ടുണ്ട് എന്നല്ലാതെ പരീക്ഷിച്ചിട്ടില്ലായിരുന്നു. മാത്രവുമല്ല താഴേയ്ക്ക് വീണാൽ കഥ തീർന്നു.
ശ്യാമിന് ഉയരത്തെക്കാൾ ഭയപ്പെടുത്തിയത് നിശബ്ദതയിൽ അവനിൽ നിന്നും വരുന്ന ശ്വസോച്ഛാസ്വത്തിൻ്റെ സ്വരമായിരുന്നു.
കുളിമുറിയിൽ സ്വരം ഒന്നും കേൾക്കുന്നില്ല. അവൻ ഇഴഞ്ഞ് കുറച്ചു കൂടി തല അടുപ്പിച്ചു.
“എൻ്റെ ദൈവമേ!! വെണ്ണക്കൽ ശിൽപ്പം പോലെ ഗോപിക!! 2 മീറ്റർ അകലമേ കാണൂ അവർ തമ്മിൽ!
ഒട്ടും ഉടയാതെ, മണ്ണപ്പം ചുട്ട മുലകൾ. അതിൽ വിരലുകൾ തിരുമിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നു.
അവൻ്റെ കണ്ണുകൾ താഴേയ്ക്ക് പോയി. ഒരു കൈ തുടകൾക്കിടയിൽ തിരുകി ചലിപ്പിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു. അതെ, പെണ്ണ് സ്വയംഭോഗം ചെയ്യുകയാണ്!!
തൻ്റെ കരലാളന അല്ലെങ്കിൽ പിന്നെന്ത് കാരണം?
ഉറപ്പ്!!
അപ്പോൾ അവൾ എല്ലാം അറിഞ്ഞ് സുഖിച്ചിരുന്നാണ് ടി.വി കണ്ടത്!
കണ്ണുകൾ അടഞ്ഞാണെന്ന്‌ തോന്നുന്നു. മുഖഭാവത്തിൽ നിന്നും ഇപ്പോൾ വരും എന്ന് മനസിലായി.
സാധാരണ കഥകളിൽ കാണുന്നതു പോലെ ശ്യാമിൻ്റെ സംഭവം കമ്പിയായോ എന്നൊന്നും പറയാൻ ഇപ്പോൾ സാധിക്കുന്നില്ല. എന്തെന്നാൽ എപ്പോൾ കാണുന്നത് നിർത്തി അവിടെ നിന്നും വലിയണം എന്ന വെപ്രാളത്തിലായിരുന്നു അവൻ.
വിരൽ ഇടുന്നതിൻ്റെ ശക്തി കൂടി. കിതപ്പ് ഉയരുന്നു. മുഖം ചുമന്ന്‌ തുടുത്തു. യോനീതടം മുന്നിലേയ്ക്ക് തള്ളിപ്പിടിച്ച് അവൾ ഒരു വൾഗർ പൊസിഷനിൽ നിന്നുകൊണ്ട് നടുവിൽ കൈ ഇട്ട് ശക്തിയായി ഉരയ്ക്കുന്നു. ഒരു മുലഞെട്ട് തിരുമി ഉടയ്ക്കുന്നു.
വായിൽ നിന്നും കിതപ്പ് ഉയരുന്നു. കണ്ണുകൾ കൂമ്പിയടഞ്ഞു. വാ പതിയെ തുറന്നു. പെട്ടെന്ന് ഒരു വശത്തേയ്ക്ക് മുഖം ചെരിച്ച് അവൾ “ങൂ ഊ” എന്നൊരു സ്വരം കേൾപ്പിച്ചു.
സങ്കടത്താലോ, വേദനയാലോ കരയുന്നതു പോലെ ഒരു സ്വരം. ശരീരം മുഴുവൻ വിറച്ചു. മുഖം ഇട്ട് അങ്ങോട്ടും ഇങ്ങോട്ടും ചുറ്റിച്ചു. സുഖത്താൽ ആറാടുകയാണ് പെണ്ണ്.
“ങ് ഹ്, ങ് ഹ്, ങ് ഹ്..” എന്ന് കിതയ്ക്കുന്നു.
മുഖം വികൃതമായാണ്. കൈ തുടയിടുക്കിൽ അമർത്തി പിടിച്ച് അവൾ കുറച്ചു നേരം നിന്ന് വിറച്ചു.
പിന്നെ ഭിത്തിയിലെ ടൈലിൽ ചാരിനിന്നു. കിതപ്പോട് കിതപ്പ്.
അവൾ കണ്ണുതുറക്കുന്നതിന് മുമ്പ് ശ്യാം ആ സൺഷേഡിൻ്റെ മുകളിൽ നിന്നും നിരങ്ങി വാട്ടർ ടാങ്കിലേയ്ക്ക് തൂങ്ങി കയറി. എന്തെന്നാൽ അടുക്കളയുടെ മുകൾ ഭാഗത്തു കൂടി ചുറ്റി വളഞ്ഞ് പോകുന്നതിലും എളുപ്പം വാട്ടർ ടാങ്കിൽ തൂങ്ങി കയറുന്നതായിരുന്നു. മിന്നൽ വേഗത്തിൽ ടാങ്കിൻ്റെ സൈഡിലൂടെ കടന്ന്‌ റൂഫിൽ നിന്നും ഇരുമ്പു ഗോവണി വഴി ആദ്യത്തെ ടെറസിൽ ഇറങ്ങി.
അവിടെ നിന്നും ഉള്ളിലേയ്ക്ക് ശ്രദ്ധിച്ചു. അവൾ കുളി തുടങ്ങിയോ?
എന്തെന്നാൽ ആ തുറന്ന വാതിൽ അടയ്ക്കണം. അപ്പോൾ സ്വരം ഒന്നും കേൾക്കാതിരിക്കണമെങ്കിൽ കുളി തുടങ്ങണം. കുളിക്കുന്നതിന് മുമ്പ് എന്തെങ്കിലും മറന്നു പോയിട്ട് അവൾ മുറിക്ക് പുറത്ത് വന്നാൽ ഈ വാതിൽ തുറന്നു കിടക്കുന്നത് കാണും.
അങ്ങിനെ വന്നാൽ അവൾ പേടിച്ച് ആന്റിയുടെ മുറിയിലേയ്ക്ക് ഓടാം, അതല്ലെങ്കിൽ അത് കുറ്റിയിടാം. ഇത് രണ്ടായാലും ശ്യാം വീടിന് പുറത്താകും. രണ്ടാം നിലയുടെ ടെറസിൽ നിന്നും താഴേയ്ക്ക് തൂങ്ങിയിറങ്ങാം എങ്കിലും എങ്ങിനെ വീടിന് പുറത്തായി എന്ന് ചോദ്യം വരും. ആകെ പ്രശ്നമാണ് കാര്യങ്ങൾ.
ഏതായാലും കുളിക്കുന്ന സ്വരം കേൾക്കാൻ തുടങ്ങി. ശ്യാം അകത്ത് കയറി വാതിൽ കുറ്റിയിട്ട് സ്വരം കേൾപ്പിക്കാതെ സ്റ്റെപ്പ് വഴി താഴെയിറങ്ങി അവൻ്റെ മുറിയിൽ വന്ന് വാതിലടച്ചു. മിടിക്കുന്ന ഹൃദയത്തോടെ കിടക്കുമ്പോൾ അവൻ്റെ ചിന്തകൾ കാടുകയറി..
അവൾ ഏത് പ്രായത്തിൽ തുടങ്ങിക്കാണും?
വിരൽ അകത്തിടുമോ? അതോ കന്തിൽ ഉരയ്ക്കൽ മാത്രമേ ഉള്ളോ?
തൻ്റെയടുത്തിരുന്നപ്പോൾ ആ ഷഡ്ഡി നനഞ്ഞ് ഒലിച്ചിട്ടുണ്ടാവില്ലേ?
ഹൊ, അതൊന്ന്‌ കിട്ടിയിരുന്നെങ്കിൽ?
എന്തായിരിക്കും അതിൻ്റെ മണം?
അവൾക്ക് തൻ്റെ സംഭവം വേണമെന്നുണ്ടാകില്ലേ?
തന്നോട് പറഞ്ഞിരുന്നെങ്കിൽ ആ നിലത്തിരുന്ന്‌ യോനീ ഇതളുകൾ പൊളിച്ച് നക്കി സുഖിപ്പിക്കുമായിരുന്നല്ലോ?
കസിനാണെന്ന്‌ ഒന്നും ചിന്തിക്കാതെ അവളെ പണ്ണി സുഖിപ്പിക്കാമായിരുന്നു. അവളും കസിൻ ചേട്ടനാണെന്ന്‌ ചിന്തിക്കാതല്ലേ വിരലിട്ടത്? അതിൽ കൂടുതൽ മുന്നോട്ട് പോകാൻ അവൾ തയ്യാറാകില്ലേ?
ശ്ശെ, തനിക്ക് കുറച്ചുകൂടി ഉള്ളിലേയ്ക്ക് കൈ ഇടാമായിരുന്നു. ഇനി എപ്പോഴാണ് അവസരം ഉണ്ടാകുക?
ഒരു പെണ്ണ് തന്നെ മനസിൽ വിചാരിച്ച് സ്വയംഭോഗം ചെയ്തതോർത്ത് അന്ന്‌ ശ്യാം 3 വാണം വിട്ടു. എപ്പോഴോ ഉറങ്ങി പോയി.
പിറ്റേന്ന്‌ എഴുന്നേൽക്കുമ്പോൾ അവളുടെ മുഖത്ത് ഭാവവ്യത്യാസം ഒന്നുമില്ല. ഇവൾ ഇന്നെങ്ങിനായിരിക്കും തന്നോട് ഇടപെടുന്നത് എന്ന് ശ്രദ്ധിക്കണം ശ്യാം മനസിൽ ചിന്തിച്ചുറപ്പിച്ചു.
രാവിലെ പേപ്പർ വായിക്കാൻ സിറ്റൗട്ടിൽ നിവർത്തിയിട്ട് കുനിഞ്ഞിരിക്കുമ്പോൾ കാപ്പിയുമായി അവൾ വന്ന് കസേരയിൽ ഇരുന്നു.
ഗോപിക: എന്താ വലിയ വായന?
ശ്യാം: ഒരു കുട്ടിത്തേവാങ്ക് സൂവിൽ നിന്നും ചാടിപ്പോയിട്ടുണ്ട്.
ഗോപിക: ങാ, എന്നിട്ടത് അമ്മാവൻ്റെ വീട്ടിൽ വന്നു കിടന്ന്‌ ഉറങ്ങി.
ശ്യാം ചമ്മി.
ഗോപിക: എന്താ തോറ്റോ?
ശ്യാം: തോറ്റിട്ടൊന്നുമല്ല, കളിയാക്കിയാൽ നീ വീട്ടിൽ പറയില്ലേ, അങ്ങിനുള്ളവരോട് അധികം പറയേണ്ടെന്ന്‌ കരുതിയാ.
ഗോപിക: ഓഹോ.
ശ്യാം: പിന്നെ ഇന്നെന്താ പരിപാടി?
ഗോപിക: ഒന്നുമില്ല.
ശ്യാം: ഉച്ചയാകുമ്പോൾ ഞാൻ പോകും.
ഗോപിക: ശ്ശൊ, വേണ്ടെന്നേ.
ശ്യാം: ഉം?
ഗോപിക: ശ്യാമേട്ടൻ പോയാൽ പിന്നെ ഒരു രസവുമില്ല.
ശ്യാം: എന്നിട്ടങ്ങിനല്ലല്ലോ? നീ വല്യ ജാഡ പാർട്ടിയല്ലേ?
ഗോപിക: ഞാനോ? എന്നാ പൊക്കോ.
ശ്യാം: ങാ, പോകും.
ഗോപിക: അയ്യോ, പോവേണ്ടെന്നേ.
ശ്യാം: പിന്നെ എനിക്ക് പോകാതിരിക്കാൻ പറ്റുമോ?
ഗോപിക: എന്നാൽ ഞാനും വരുന്നു ശ്യാമേട്ടൻ്റെ വീട്ടിലേയ്ക്ക്?
ശ്യാം: അവിടെ ഇത്രയും പോലും രസമുണ്ടാകില്ല, നിനക്ക് ഇതിലും ബോറഡിക്കും, ഞാൻ എപ്പോഴും പുറത്തും ആയിരിക്കും.
ഗോപിക: എന്നാൽ പോകേണ്ട, രണ്ട് ദിവസം കഴിയട്ടെ.
ശ്യാം: എന്തിനാ?
ഗോപിക: ചുമ്മാ.
ശ്യാം: ചുമ്മാ ഇവിടെ നിന്ന് നിൻ്റെ ചപ്പ് കേൾക്കാൻ?
ഗോപിക: ഓ, അവിടെ ചെന്നിട്ടും കൂട്ടുകാരുടെ ചപ്പ് കേൾക്കാനല്ലേ?
അപ്പോഴേയ്ക്കും അമ്മായി വന്നു.
ഗോപിക: അമ്മേ, ശ്യാമേട്ടൻ ഇന്ന്‌ പോകുവാന്ന്‌.
അമ്മായി: ങേ, അതെന്താടാ വന്നതേ നീ പോകുന്നത്? ഇവിടുത്തെ ഫുഡ് പിടിച്ചില്ലേ?
ശ്യാം: അയ്യോ, അതൊന്നുമല്ല, വെറുതെ.
അമ്മായി: എന്നാൽ ഒരാഴ്ച്ച കഴിയട്ടെ, നീ വന്നതുകൊണ്ട് ഞാൻ ചില പരിപാടികളൊക്കെ പ്ലാൻ ചെയ്തിരുന്നു.
അതൊക്കെ തനിക്ക് പാരയാണെന്ന്‌ നല്ല അനുഭവമുള്ളതാണ്. അമ്മായിയെ സഹായിക്കലാണ് ഈ പ്ലാനുകൾ. അത് വീട്ടിലെ ഫർണ്ണീച്ചർ മാറ്റിയിടുക, സ്ലാബുകളുടെ മുകളിൽ സാധനങ്ങൾ കയറ്റുക, ചെടിച്ചട്ടികൾ മാറ്റി വയ്ക്കുക, ചകിരിയും വിറകും അടുക്കുക എന്നിങ്ങനെ ഒരു നൂറുകൂട്ടം പണികളായിരിക്കും തുടങ്ങുക.
രാഷ്ട്രീയം കളിച്ചു നടക്കുന്ന അമ്മാവനെ ഇതിനൊന്നും കിട്ടില്ല. പാതിരാത്രിയിൽ എപ്പോഴെങ്കിലും ആയിരിക്കും പുള്ളി വരിക.
ഒരു ഭാഗം വൃത്തിയാക്കി കഴിയുമ്പോൾ അവിടെ പുതിയ എന്തെങ്കിലും മേടിച്ചിടുകയോ, മാറ്റിയിടുകയോ ചെയ്യുന്നതായിരിക്കും അടുത്ത പണി. ഇതിനിടയിൽ സ്തനങ്ങളാലുള്ള തലോടൽ പല തവണ ലഭിക്കുന്നത് മാത്രമാണ് ഏക ആശ്വാസം. അതോർത്ത് ഉച്ചയ്ക്ക് തന്നെ ഒരു വാണവും ശ്യാം അടിക്കുന്നതും പതിവാണ്.
ഇത്തവണ ഗോപിക മുതിർന്നതിനാൽ അവളെ കൂടി പലതിനും കൂട്ടാം. പക്ഷേ ‘കില്ലാഡി’ അതിന് വില്ലിങ്ങാകുമോ എന്നതാണ് സംശയം. ‘പണിയാ കള്ളി’ യാണ്. തീറ്റയും ഉറക്കവും ആണ് മെയിൻ ഹോബി.
ശ്യാം: എന്താ അമ്മായി പ്ലാൻ ചെയ്ത പരിപാടി? (അടുക്കളവശത്ത് ചെന്നപ്പോൾ ശ്യാം അമ്മായിയോട് ചോദിച്ചു.)
അമ്മായി: ഒന്നുമില്ലെടാ, എൻ്റെ കോവലിന് ഒരു പന്തലിടണം, പിന്നെ അല്ലറ ചില്ലറ പണികൾ.
ശ്യാം: അത് ചെയ്യാം, കയറൊക്കെ ഉണ്ടോ?
അമ്മായി: വാങ്ങണം, പിന്നെ നീ തന്നെ ചെയ്യേണ്ട; മീനക്ഷിയെ കൂടി കൂട്ടിക്കോ.
മീനക്ഷി 36 വയസുള്ള ജോലിക്കാരിയാണ്. പല വീടുകളിൽ പണിയും. പേരുപോലെ മനോഹരമല്ല രൂപവും ഭാവവും. അതിനാൽ ശ്യാം അധികം മൈൻഡ് ചെയ്യാറില്ലാ എന്ന് മാത്രം.
മീനാക്ഷിക്ക് ശ്യാമിനെ വലിയ കാര്യമാണ്, ചെറുപ്പത്തിൽ എടുത്തുകൊണ്ട് നടന്ന കഥകളൊക്കെ പറയും.
അപ്പോഴാണ് ഗോപുവിൻ്റെ പിറുപിറുക്കൽ.
ഗോപിക: എനിക്കും ശ്യാമേട്ടനെക്കൊണ്ട് ഒരു ആവശ്യമുണ്ടായിരുന്നു.
“എന്തോന്നാണോ എന്തോ?” ശ്യാം മനസിൽ പറഞ്ഞു, ചോദ്യഭാവത്തിൽ ഗോപുവിനെ നോക്കി.
ഗോപിക: ഓ, ഒന്നുമില്ല, ചെറിയ ഒരു ജോലിയാ.
ശ്യാം: ഉം?
ഗോപിക: എൻ്റെ മുറിയിൽ കുറച്ച് പോസ്റ്റർ ഒട്ടിച്ചു തരണം.
ശ്യാം: എന്താ വല്ല ഇലക്ഷനും നിൽക്കുന്നുണ്ടോ?
ഗോപിക: പോ..ടാ.. (അവൾ അമ്മായി കേൾക്കാതെ പെറുക്കി പെറുക്കി ശ്യാമിനെ വിളിച്ചു.)
ശ്യാം: അമ്മായീ.. (ശ്യാം നീട്ടിവിളിച്ചു.)
ഗോപിക: അയ്യോ, പറയല്ലേ, ചുമ്മാ..ചുമ്മാ തമാശ.
അമ്മായി: എന്താടാ? (അകത്തേയ്ക്ക് പോയ അമ്മായി അടുക്കളവശത്ത് വീണ്ടും പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ടു.)
ശ്യാം: അല്ല, കോവലിന് വൈകിട്ട് പന്തലിടാം, ഇപ്പോൾ അവിടെ നല്ല വെയിലാണ്. ഗോപുവിൻ്റെ മുറിയിൽ എന്തോ ഒട്ടിക്കാനുണ്ടെന്ന്‌.
അമ്മായി: വൈകിട്ട് മീനക്ഷി പണി കഴിഞ്ഞ് പോകും, ഇവൾ നിനക്ക് കൂട്ട് നിൽക്കുമോ?
ശ്യാം: നിക്കുമോടീ?
ഗോപിക: ആം, മണ്ണൊന്നും വാരൻ എന്നെ കിട്ടില്ല. വേണേൽ കയറെടുത്തു തരാം.
ശ്യാം: ങാ, ഇവളുമതി അമ്മായി, പെണ്ണ് പണിയെടുത്ത് പഠിക്കട്ടെ.
അമ്മായി: അത് നേരാ, അനങ്ങാതിരുന്ന്‌ പെണ്ണിനോട് ഇപ്പോൾ എന്ത് പണി പറഞ്ഞാലും അമ്മ ചെറുപ്പത്തിൽ ഇത് ചെയ്തിട്ടുണ്ടോ എന്ന ചോദ്യവുമായി വരും. അതിരിക്കട്ടെ, എന്തോന്നാ ഒട്ടിക്കാനുള്ളത്? ഭിത്തി മുഴുവൻ വൃത്തികേടാക്കിയാൽ തല്ല് മേടിക്കും.
ഗോപിക: ഓ, പിന്നെ.
മുകളിലെ മുറിയിലേയ്ക്ക് പോകുമ്പോൾ ഗോപു പറഞ്ഞു, “എൻ്റെ ഇഷ്ടപ്പെട്ട നടൻമ്മാരുടെ പടമാണ്.”
ശ്യാം: ശ്ശെ, ഞാൻ കരുതി ഇന്ത്യയുടെ മാപ്പ് വല്ലതും ആയിരിക്കും എന്ന്.
ഗോപിക: പിന്നെ.
അരവിന്ദ് സ്വാമിയുടെ ഫോട്ടോ മാത്രം ഇന്ന്‌ ഓർമ്മയുണ്ട്, മറ്റ് ആരുടെ ഒക്കെയോ പടങ്ങൾ അവൾ പറഞ്ഞതു പോലെ ഒട്ടിച്ചു. (അന്ന്‌ 5 രൂപായ്ക്ക് വഴിയിൽ നിരവധി പോസ്റ്ററുകൾ വിൽക്കാൻ വച്ചിരിക്കുന്നത് ഓർക്കുക. ഇന്ന്‌ ആ ബിസ്നെസ് അന്യം നിന്നു പോയി എന്നു തോന്നുന്നു.)
കൈ എടുത്ത് പൊക്കി ഒട്ടിക്കേണ്ടിടം കാണിക്കുമ്പോളും, പോസ്റ്റർ എടുത്ത് തരുമ്പോഴും അവളുടെ ടോപ്പിൻ്റെ കഴുത്തിനിടയിലൂടെ മുലകളിലേയ്ക്കും, കൈകൾക്കിടയിലൂടെ കക്ഷത്തിലേയ്ക്കും ഒരു മറയും ഇല്ലാതെ ശ്യാം നോക്കി. അവന് പേടി മാറിയിരുന്നു. സിനിമ കാണലും, തലോടലും, സ്വയംഭോഗവും, ഇന്ന്‌ രാവിലെ പോകേണ്ട എന്ന നിർബന്ധവും ആയപ്പോൾ അവൾക്ക് തന്നോട് താൽപ്പര്യം ഉണ്ട് എന്നത് ശ്യാമിന് ഉറപ്പായിരുന്നു.
സാമാന്യത്തിലധികം മുഴുപ്പുള്ള നിറഞ്ഞ മുലകൾ മേശയിൽ കയറി പോസ്റ്റർ ഒട്ടിക്കുമ്പോൾ ടീ-ഷർട്ടിനിടയിലൂടെ ശ്യാമിന് മുക്കാലും കാണാൻ സാധിക്കും, പക്ഷേ അവൾ അത് ഒളിക്കാൻ ശ്രമിക്കാതായപ്പോൾ ശ്യാമിന് ഉറപ്പായി പെണ്ണ് എക്പോസ് ചെയ്യാൻ തന്നെ തീരുമാനിച്ചാണ് ഈ പോസ്റ്റർ ഒട്ടിക്കൽ എടുത്തിട്ടത് എന്ന്.
ശ്യാം: അല്ല, എന്തിനാ ഇതൊക്കെ ഈ മുറിയിൽ ഒട്ടിക്കുന്നത്?
ഗോപിക: എനിക്ക് കാണാൻ.
ശ്യാം: കണ്ടിട്ട്?
ഗോപിക: കണ്ടിട്ടെന്താ? ഒന്നുമില്ല.
ശ്യാം: വെറുതെ കിടന്ന്‌ ഉറങ്ങും? കണ്ടോണ്ട്?
ഗോപിക: ഞാൻ ലൈറ്റ് ഓഫ് ചെയ്താ ഉറങ്ങുന്നേ, പിന്നെങ്ങിനെ കാണും?
ശ്യാം: മനസിൽ കാണുമായിരിക്കും.
ഗോപിക: ഓ, അതൊന്നുമില്ല.
അത് പറയുമ്പോൾ അവളുടെ മുഖത്ത് ഒരു എതിർപ്പും, ലജ്ജയും!
താൻ മനസിൽ ഉദ്ദേശിക്കുന്നത് പെണ്ണ് പെട്ടെന്ന് കണക്റ്റ് ചെയ്യുന്നുണ്ട് എന്നൊരു തോന്നൽ!
പിള്ളേര് കളിയൊക്കെ പുറംമോടിയാണെന്നും പെണ്ണിന് അടികളികളും, കോഡുകളും പെട്ടെന്ന് മനസിലാകുന്നുണ്ടെന്നും ശ്യാമിന് തോന്നി.
ശ്യാം: നിൻ്റെ കൂട്ടുകാരികളൊക്കെയും ഇതു പോലാണോ?
ഗോപിക: ചിലരൊക്കെ, എന്താ?
ശ്യാം: അല്ല, എല്ലാം ഈ സൈസ് സാധനങ്ങളാണോ എന്നറിയാനാണ്.
ഗോപിക: അറിഞ്ഞിട്ടോ?
ശ്യാം: ചുമ്മാ ഒരു രസം.
പറഞ്ഞുകൊണ്ടിരിക്കുന്നതിനിടയിൽ ശ്യാം മേശയിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി ഫാൻ ഇട്ടു.
ശ്യാം: ഹൊ, എന്തോരു ചൂട്.
ഗോപിക: അയ്യോ, എല്ലാം പറന്നു പോകുന്നു.
ശ്യാം: എങ്ങും പോകില്ല.
അതും പറഞ്ഞ് ശ്യാം അടുത്തിരുന്ന ഒരു ബുക്കെടുത്ത് പോസ്റ്ററിൻ്റെ മുകളിലേയ്ക്ക് വച്ചു. അതേ സമയം തന്നെ അവൾ കൈകൾകൊണ്ട് പറന്നു പോകാൻ തുടങ്ങിയ പോസ്റ്ററുകൾ അമർത്തിപ്പിടിച്ചു. ഈ സമയം ടീ ഷർട്ടിൻ്റെ കഴുത്ത് ഭാഗം ഒരു വശത്തേയ്ക്ക് ഊർന്ന്‌ അവളുടെ ബ്രായുടെ വള്ളി പുറത്ത് കണ്ടു.
അവൻ അതിലേയ്ക്ക് സൂക്ഷിച്ച് ഒന്ന് നോക്കി. എന്നിട്ട് അർത്ഥഗർഭ്ഭമായി ഒരു ചെറിയ ചിരിചിരിച്ചു.
പുസ്തകത്തിൻ്റെ ഭാരംകൊണ്ട് പോസ്റ്റർ പറക്കില്ല എന്ന് മനസിലായതിനാൽ അവൾ പതിയെ കൃത്രിമ പരിഭവത്തോടെ കഴുത്ത് ശരിയാക്കിയ ശേഷം ഒന്നു കൂടി കഴുത്തിലേയ്ക്ക് ചെരിഞ്ഞ് നോക്കി, സ്ട്രാപ്പ് കാണുന്നുണ്ടോ എന്നറിയാൻ. അതുകഴിഞ്ഞ്, “നീ അങ്ങിനിപ്പോൾ കാണേണ്ട” എന്ന ഭാവത്തിൽ അവനേയും ഒന്ന് നോക്കി.
ശ്യാം: കുറച്ചുകൂടി ലൂസ് ടീഷർട്ടായിരുന്നെങ്കിൽ കുറച്ചുകൂടി നന്നായിരുന്നു.
അവൾ അത് കേൾക്കാത്ത ഭാവത്തിൽ, “ബാക്കി ഒട്ടിക്കുന്നില്ലേ?” എന്ന് ചോദിച്ചു.
ശ്യാം: ഇനി നീ ഒട്ടിക്ക്.
ഗോപിക: അയ്യോ, എനിക്ക് മേശയിൽ കയറാൻ പേടിയാ.
ശ്യാം: പിന്നെ പേടി, വെറുതെ കൊഞ്ചല്ലേ. ദാ, ഈ കസേരയിൽ ചവിട്ടി മേശയിൽ കയറ്. ഞാൻ പിടിച്ചോളാം.
ഗോപിക: ശ്ശൊ ശ്യാമേട്ടാ, എനിക്ക് വയ്യാ.
ശ്യാം: എന്നാൽ എനിക്കും വയ്യ.
അവൾ പിണങ്ങി.
ശ്യാം: ങാ, എന്നാൽ ഒട്ടിക്കാം, എടുത്തു താ.
അവൻ ഫാൻ ഓഫ് ചെയ്തു. അവൾ ഒരെണ്ണം എടുത്ത് തന്നപ്പോൾ അവൻ കക്ഷത്തിലേയ്ക്ക് നോക്കി. രോമം വടിക്കുന്ന പരിപാടി ഒന്നുമില്ലാ എന്ന് തോന്നുന്നു. നല്ല കാട്. മുറിയിലെ കാറ്റ് അടങ്ങിയപ്പോൾ അവളുടെ കക്ഷത്തിൽ നിന്നും വരുന്ന ഹൃദ്യമായ ഗന്ധം അവനെ മത്തു പിടിപ്പിച്ചു.
“ദൈവമേ, കൺട്രോൾ പോകുമോ?!!” അവൻ മനസിൽ പറഞ്ഞു. ഈ ആറ്റൻ ചരക്കിന് ഒന്ന് രുചിക്കാൻ കിട്ടിയിരുന്നെങ്കിൽ. ശ്യാമിന് ആ ഗന്ധം എവിടെ നിന്നോ ധൈര്യം നൽകി.
ശ്യാം: നീ ഏതാ സോപ്പ് തേയ്ക്കുന്നത്?
പെട്ടെന്നുള്ള ശ്യാമിൻ്റെ ആ ചോദ്യം അവളിൽ അമ്പരപ്പുളവാക്കി.
വശ്യമായ ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ അവൾ ചോദിച്ചു,
ഗോപിക: എന്താ ചോദിക്കാൻ?
ശ്യാം: വെറുതെ.
ഗോപിക: ജോൺസൺ & ജോൺസൺ ബേബി സോപ്പ്.
ശ്യാമിൻ്റെ മുഖത്ത് അമ്പരപ്പ്! അവൻ, “കള്ളം” എന്ന മട്ടിൽ അവളെ നോക്കി.
ഗോപിക: സത്യം.
അതെ സത്യമാണെന്ന്‌ തോന്നുന്നു. ഇന്നലെ ഒളിഞ്ഞു നോക്കിയ അവസരത്തിലും ആ പരിസരത്ത് ഉണ്ടായിരുന്ന ഗന്ധം ബേബി സോപ്പിന്റേതായിരുന്നു!! ഇവെളെന്താ കുഞ്ഞൂഞ്ഞ് കളിക്കുകയാ?
ശ്യാം: ഒരു ഇള്ളക്കുട്ടി വന്നിരിക്കുന്നു.
ഗോപിക: പൊട്ടൻ.
ശ്യാം: ഉം?
ഗോപിക: ശ്യാമേട്ടാ, ബേബീ സോപ്പ് ആകുമ്പോൾ സ്ക്കിന് നല്ലതാ, ഒരു അലർജിയും ഉണ്ടാകില്ല.
ശ്യാം: ഇതാര് നിന്നോട് പറഞ്ഞു?
ഗോപിക: അതൊക്കെയുണ്ട്.
ഏതായാലും ആ പേരും പറഞ്ഞ് അവളുടെ സ്വകാര്യമായ ബാത്ത് റൂമിൽ അവളുള്ളപ്പോൾ തന്നെ ഒന്ന് കയറാം! ശ്യാമിന് എന്തൊക്കെയോ ലഡു മനസിൽ പൊട്ടി. ഇവൾ താൻ കരുതിയതിലും ആഴങ്ങൾ ഉള്ള പെണ്ണാണ്. തനിക്കറിയാത്തതും ഇവൾക്ക് അറിയാം! ശ്യാം മാനസിലോർത്തു.
ഗോപിക: അല്ല, എന്താ എൻ്റെ സോപ്പ് ഏതാണെന്ന്‌ ചോദിച്ചത്?
ശ്യാം: നിന്നെ നല്ല മണം.
ആ വാക്കുകൾ അവളിൽ പെട്ടെന്ന് എന്തൊക്കെയോ ഭാവപ്പകർച്ച ഉണ്ടാക്കി. ഒരു നിമിഷം അത് മിന്നി മറഞ്ഞമുഖം പെട്ടെന്ന് സ്ഥലകാലബോധം വീണ്ടെടുത്തു.
ഗോപിക: അതിന് ഞാൻ ഇന്നെലെയാ കുളിച്ചേ.
ശ്യാം: എന്നാൽ കുളിക്കാത്തതിനാലായിരിക്കും.
അവൾ വിളറിയ ഒരു ചിരി ചിരിച്ചു. പിന്നെ ചോദിച്ചു.
ഗോപിക: അയ്യോ, എന്നെ കളിയാക്കിയതാ?
ശ്യാം: ഓ അല്ല, സത്യം പറഞ്ഞതാ.
ഗോപിക: പോ.
ശ്യാം: അതെ പെണ്ണേ, നീ വിയർത്തതിനാലാണെന്ന്‌ തോന്നുന്നു നല്ല മണം.
ഗോപിക: ഓഹോ.
ശ്യാം: നീ ഇതൊന്നും പോയി അമ്മായിയോട് പറയാൻ നിൽക്കേണ്ട.
ഗോപിക: പിന്നെ ഇതൊക്കെയല്ലേ പറയുന്നത്.
ശ്യാം: എൻ്റെ മുറിയിൽ ആകെ ഒരാളുടെ പടമേ ഒട്ടിച്ചിട്ടുള്ളൂ.
ഗോപിക: ആരുടെയാണോ എന്തോ?
ശ്യാം: രംഭയുടേത്.
ഗോപിക: ഹും രംഭ! കണ്ടേച്ചാലും മതി, ഒരു ചപ്പട്ട മൂക്കും..
ശ്യാം: എന്നാലും കാണാൻ നല്ല ഭംഗിയാ.
ഗോപിക: ഓ പിന്നെ, അവളുടെ ഒരു ശരീരം; എന്തിന് കൊള്ളാം.
ശ്യാം: നല്ല ബോഡീ ഷേപ്പല്ലേ?
ഗോപിക: ബോഡീ ഷേപ്പ്, എന്നെക്കൊണ്ട് പറയിക്കല്ല്.
ശ്യാം: നീ പറ, കേൾക്കട്ടെ..എല്ലാ ആണുങ്ങൾക്കും ഇഷ്ടമ, എനിക്കും അതെ.
ഗോപിക: എല്ലാം കുറച്ച് കൂടുതലാണെന്ന്‌ മാത്രം.
ശ്യാം: അതല്ലേ നല്ലത്?
ഗോപൂ തുറിച്ച് ദേഷ്യപ്പെട്ട് നോക്കുകയാണ്!
ശ്യാം: അല്ല, അതിന് നീ എന്തിനാ ചൂടാകുന്നേ?
ഗോപിക: എനിക്കവളെ ഇഷ്ടമല്ല.
ശ്യാം: എനിക്കിഷ്ടമ.
ഗോപിക: ഇഷ്ടമല്ല കുഷ്ടം.
ശ്യാം: പോ, പെണ്ണേ.
ഗോപിക: കണ്ടേച്ചാലും മതി, ഒരു കുട്ടിച്ചാക്ക് വേണം.
ശ്യാം: എന്തിന്?
ഗോപിക: എന്തിന്, കുന്തം.
ശ്യാം: ശ്ശെടാ, നിനക്കെന്താ രംഭയോട് ഇത്ര ദേഷ്യം?
ഗോപിക: അവളുടെ ഒരു പൊക്കിപ്പിടിച്ചുള്ള നടത്തവും..മട്ടും..ഭാവവും, എനിക്കിഷ്ടമല്ല.
ശ്യാം: പൊക്കിപ്പിടിച്ചോ?
ഗോപിക: ങാ, തള്ളിപ്പിടിച്ച്.
ശ്യാം: ങാ, അത് പറ.
ഗോപിക: ഉം.
ശ്യാം: കുശുമ്പ്.
ഗോപിക: ഞാനെന്തിന് കുശുമ്പെടുക്കണം?
ശ്യാം: നിന്നെക്കാൾ കൂടുതലുള്ളതിനാൽ ആയിരിക്കും.
ഗോപിക: കൂടുതലും കുറവിനും ഒന്നുമല്ല, അത് കാണിച്ചോണ്ടുള്ള നടപ്പല്ലേ?
ശ്യാം: കാണിക്കുന്നൊന്നുമില്ല, പിന്നെ ഉള്ളത് ചെത്തിക്കളയാൻ പറ്റില്ലല്ലോ?
ഗോപിക: ആർക്കറിയാം അതൊക്കെ വച്ചുകെട്ടാണോ എന്ന്.
ശ്യാം: എയ്, അതൊന്നുമല്ല, കണ്ടാൽ അറിയാം, ഒർജിനലാ.
ഗോപിക: പിന്നെ, എല്ലാം ആർട്ടിഫിഷ്യലാ.
ശ്യാം: പാട്ട് സീനിലൊക്കെ കാണുമ്പോൾ മനസിലാകും ഒർജിനൽ തന്നെയാ.
ഗോപിക: പൊയ്ക്കോ.
ശ്യാം: ചാടുമ്പോൾ ഒക്കെ..(അവൻ മുഴുമിപ്പിച്ചില്ല.)
ഗോപിക: എന്നാൽ അവളെ നോക്കിക്കൊണ്ടിരുന്നോ. ദാ, ഇത് ഒട്ടിക്കാൻ നോക്ക്. (അവസാന പോസ്റ്റർ എടുത്ത് അവൾ കൊടുത്തു.)
ശ്യാം: ഒരു ചൊല്ലുണ്ട്.
ഗോപിക: എന്തോന്ന്‌ ചൊല്ല്?
ശ്യാം: നിന്നോട് പറയാനൊക്കില്ല.
ഗോപിക: എന്നാൽ പറയേണ്ട.
(നാല് തല ചേർന്നാലും നാല് മുല ചേരില്ല എന്നതായിരുന്നു അവൻ പറയാൻ വന്ന ചൊല്ല്.)
ശ്യാം: നീ പിണങ്ങിയാ?
ഗോപിക: ഞാനെന്തിന് പിണങ്ങണം, രംഭയുടെ കാര്യത്തിന്?
ശ്യാം: കൊതിക്കെറുവ്.
ഗോപിക: എനിക്കില്ലാത്തതാണങ്കിലല്ലേ കൊതിക്കെറുവ് കാണിക്കേണ്ടതുള്ളൂ.
ശ്യാം: എന്നാലും അവളുടെ അത്രേം ഇല്ല.
ഗോപിക: ഓ, കണ്ടു കാണും?
ശ്യാം: കണ്ടിട്ടില്ല, എങ്കിലും പുറമേ കാണുമ്പോൾ അറിയാമല്ലോ.
ഗോപിക: ഹും, ഒരു കണ്ടുപിടുത്തക്കാരൻ വന്നിരിക്കുന്നു.
ശ്യാം: ഞാനെപ്പോഴാ പിടിച്ചേ?!!
പെട്ടെന്നുള്ള ആ ചോദ്യം അവളെ സമനില തെറ്റിച്ചപോലെ തോന്നി. ട്രാക്ക് മാറുകയാണ്. ഇരുവർക്കും അറിയാം.
ഗോപിക: എന്തു പിടിച്ചേ?
ശ്യാം: അല്ല, കണ്ടു പിടുത്തക്കാരൻ എന്ന് പറഞ്ഞതുകൊണ്ട് ചോദിച്ചതാ. പുറമെ കണ്ടു എന്നല്ലേയുള്ളൂ, ഞാൻ പിടിച്ചൊന്നും ഇല്ലല്ലോ?
അവൾ വിളറി.
ഗോപിക: ഒന്ന് പോ.
ശ്യാം: ഉം, എന്താ പിടിച്ച് നോക്കണോ?
ഗോപിക: എന്തോന്ന്‌?
ശ്യാം: അല്ല, രംഭയുടേത്.
ഗോപിക: ങാ, പോയി പിടിക്ക്.
ശ്യാം: ഇവിടെ കിട്ടുമെങ്കിൽ.. ചെന്നൈ വരെ പോകേണ്ടായിരുന്നു.
ഗോപിക: ഇപ്പം കിട്ടും, നോക്കിയിരുന്നോ.
ശ്യാം: നോക്കിയിരുന്നാൽ കിട്ടുമോ?
ഗോപിക: നിൻ്റെ പോക്ക് എങ്ങോട്ടാണെന്നൊക്കെ എനിക്ക് പിടികിട്ടുന്നുണ്ട്.
‘നിൻ്റെ’ എന്ന വിളി, അവൻ സന്ദർഭം ഇതായതിനാൽ പൊറുത്തു.
ശ്യാം: ചെന്നൈക്ക്.
ഗോപിക: ഹും.
അവൾ ലജ്ജിച്ചും, സ്വൽപ്പം അങ്കലാപ്പോടേയും മന്ദഹസിച്ചു.
ശ്യാം: ഉം, എന്താ?
ഗോപിക: ഒരു പാണ്ടി വന്നിരിക്കുന്നു.
ശ്യാം: പോടീ പെണ്ണേ, എന്തെങ്കിലും പറയാനുണ്ടെങ്കിൽ പറ.
ഗോപിക: എനിക്കൊന്നും പറയാനില്ല.
ശ്യാം: ഒന്നും.
ഗോപിക: ങു ഹും.
ശ്യാം: എന്തെങ്കിലും കാണിക്കാനുണ്ടോ?
അവൾക്ക് വീണ്ടും ഭയപ്പാട്!!
ഗോപിക: ഒന്നുമില്ല.
ശ്യാം: എന്തിയേ ഉള്ളതൊക്കെ?
അവൾ വീണ്ടും ചമ്മിയ മുഖത്തോടെ, “ശ്ശൊ എന്ന ഭാവത്തിൽ.
ഗോപിക: ദേ, അപ്പുറത്ത് അമ്മയുണ്ട്, കെട്ടോ.
ശ്യാം: ഞാൻ വേണ്ടാത്തത് വല്ലോം പറഞ്ഞോ?
ഗോപിക: എയ് ഇല്ല; എല്ലാം വേണ്ടത് തന്നെ, പക്ഷേ ഇവിടല്ലെന്നു മാത്രം.
ശ്യാം: പിന്നെവിടാണോ എന്തോ?
ഗോപിക: നേരത്തെ പറഞ്ഞില്ലായിരുന്നോ? ചെന്നെയിൽ, അവിടെ പറഞ്ഞാൽ മതി.
ശ്യാം: അവിടെ വരെ പോകേണ്ടെ? ഇവിടെ കിട്ടിയാൽ എളുപ്പമാകുമായിരുന്നു.
അവൾ മേശയിൽ ചാരി വിയർത്ത് നിൽക്കുകയാണ്. ശ്യാം കുറച്ചുകൂടി അടുത്തേയ്ക്ക് നീങ്ങി നിന്നു.
ഗോപികയുടെ മുഖം വലിഞ്ഞ് മുറുകി. ഭയം ഓളം വെട്ടുന്നു. ഒരു സ്പർശനം കൊതിക്കുന്നുണ്ട് എന്ന് വ്യക്തം, പക്ഷേ അത് സമ്മതിക്കാൻ ധൈര്യമില്ല. മാത്രവുമല്ല ഇരുവരും ചോദിക്കുകയും പറയുകയും ചെയ്യുന്നത് തികച്ചും വ്യത്യസ്ഥമായ വിവരങ്ങളും അർത്ഥങ്ങളും വരുന്ന പോലാണ്.
ശ്യാം: രംഭയുടേത് അളവെടുക്കണോ? അതോ..
ഗോപിക: പോയി അളവെടുക്ക്.
ശ്യാം: ഇവിടെ ഇത്രയും അടുത്തുള്ളപ്പോൾ.
ഗോപിക: എന്ത്?
ആ സ്വരം നേർത്തതായി. പിറുപിറുക്കുന്നതു പോലെ.
ശ്യാം: നീയും.
അവൻ പതിയെ കൈ ചുമലിൽ വച്ചു. അവൾ ഒരു നിമിഷം അവനെ നോക്കിയശേഷം ആ കൈ മാറ്റാനെന്നവണ്ണം ചെറുതായി ആ കൈയ്യിൽ അവളുടെ കൈകളാൽ തള്ളി.
ശ്യാം: പിന്നെ നിൻ്റെ ഈ കെട്ടിമാറാപ്പുകളും.. (അത് പറയുമ്പോൾ അവൻ്റെ കൈ അവളുടെ കഴുത്തിലേയ്ക്ക് പതിയെ നീണ്ടു ചെന്നു.)
അത് ശ്രദ്ധിക്കാത്ത മട്ടിൽ അവൾ,
ഗോപിക: കെട്ടിമാറാപ്പുകൾ എന്ന് വച്ചാൽ?
ശ്യാം: എന്നൂച്ചാൽ വച്ചുകെട്ടുകൾ.
ഗോപിക: ങേ? എന്താണ് എന്ന് അർത്ഥം.
ശ്യാം: അതോ? അത് നിന്നക്കുള്ളതൊക്കെ.
ഗോപിക: ഓഹോ?
ശ്യാം: എന്താ ഒന്നുമില്ലേ?
അവൻ്റെ കൈ പതിയെ അവളുടെ ചുണ്ടിൽ തൊട്ടു.
ഗോപിക: ഇല്ല. (അത് പറയുന്നത് യാന്ത്രീകമായി)
ശ്യാം: അപ്പോൾ ഈ കാണുന്നതൊക്കെയോ?
അവൾക്ക് പറയാൻ വാക്കുകൾ അർത്ഥമില്ലാത്തവയായി മാറി.
ഗോപിക: കാണുന്നതൊന്നുമില്ല.
ശ്യാം: ഉണ്ടല്ലോ?
ഗോപിക: ഇല്ല.
ശ്യാം: ഞാൻ നോക്കട്ടെ?
ഗോപിക: വേണ്ട.
ശ്യാം: വേണം.
ഗോപിക: എനിക്ക് പേടിയ.
ശ്യാം: എനിക്കൊന്ന്‌ കണ്ടാൽ മതി.
ഗോപിക: അയ്യോ, വേണ്ട.
ശ്യാം: പ്ലീസ്.
ആ പ്ലീസിന് പക്ഷേ അപേക്ഷയുടെ സ്വരത്തേക്കാൾ അധികാരത്തിൻ്റെ സ്വരമായിരുന്നു.
അവൾ വീണ്ടും ജനലിലൂടെ പുറത്തേയ്ക്ക് നോക്കുകയും ഒപ്പം വാതിലിലേയക്ക് ആരെങ്കിലും വരുന്നുണ്ടോ എന്ന് നോക്കുകയും ചെയ്തുകൊണ്ടിരുന്നതിനാൽ പെണ്ണ് ഒക്കെ ആണെന്ന്‌ ശ്യാമിന് മനസിലായി.
ആ കണ്ണുകൾ ഇമവെട്ടി. നെഞ്ച് ഉയർന്ന്‌ താണു. ശ്വാസോച്ഛാസം ഉച്ചത്തിലായി.
ചുണ്ടിൽ നിന്നും അവൻ്റെ വിരൽ പതിയെ കഴുത്തിലൂടെ മിന്നൽ വേഗത്തിൽ താഴേയ്ക്ക് സഞ്ചരിച്ച് ടോപ്പിൻ്റെ കഴുത്തിൽ പിടിച്ച് താഴേയ്ക്ക് വലിച്ചു. ഇപ്പോൾ മുലകളുടെ മധ്യഭാഗത്തായി ടോപ്പിൻ്റെ കഴുത്തിൽ അവൻ്റെ വിരൽ കുരുങ്ങികിടക്കുകയാണ്.
അവൾ അതിലേയ്ക്ക് നോക്കി.
ശ്യാം: അളവെടുക്കട്ടെ?
ഗോപിക: വേണ്ട. (പക്ഷേ വേണം എന്നാണെന്ന്‌ സ്പഷ്ടം!)
അവൻ ആ വിരൽ പതിയെ ബ്രായ്ക്കകത്തേയ്ക്ക് കടത്തി. അവൾ ആ കൈയ്യിൽ പിടിച്ചു. അവൻ പിന്നെയും സ്വൽപ്പം ബലം ഉപയോഗിച്ചു തന്നെ മുല ഞെട്ടിനായി മുലയിലൂടെ പരതി. അവൾ വാതിൽക്കലേയ്ക്ക് തന്നെയാണ് ഇപ്പോൾ നോക്കുന്നത്. അവനെ ശ്രദ്ധിക്കുന്നില്ല.
ശ്യാം: ഹാ, കാണട്ടെ പെണ്ണേ.
ഗോപിക: പയ്യെ.
പെണ്ണ് ഓക്കേ ആണ്, ഒച്ചയില്ല, കുതറുന്നില്ല, ഓടിപോകുന്നില്ല.
അവൻ കൈപ്പത്തി മുഴുവനും ആ മുലയിലേയ്ക്ക് കടത്തി. ബ്രായ്ക്കകത്തു വച്ചു തന്നെ മുലയിൽ പിടിച്ചമർത്തി. അവൾ ചെറുതായി ശ്വസിച്ചുകൊണ്ട് അത് ആസ്വദിച്ച് നിന്നു. ഇപ്പോൾ കണ്ണുകൾ അവൻ്റെ മുഖത്ത്.
ശ്യാം: ഉം, എന്താ?
ഗോപിക: മതി.
ശ്യാം: മതിയെന്നോ, തുടങ്ങിയിട്ടേയുള്ളൂ.
ഗോപിക: മതി, അമ്മ വരും.
ശ്യാം: അമ്മ താഴെയാ.
ഗോപിക: ചിലപ്പോ വരും.
ശ്യാം: ഇല്ല.
ഗോപിക: പിടിച്ച് നോക്കിയില്ലേ? പോരെ?
ശ്യാം: പോര.
ഗോപിക: പിന്നെ.
ശ്യാം: കുടിക്കണം.
ഗോപിക: അയ്യോ, എനിക്ക് നാണമാണ്, വേണ്ട.
ശ്യാം: ഒരു തവണ.
ഗോപിക: അപ്പോൾ നീ കാണില്ലേ?
(“നീ” എന്ന്!)
ശ്യാം: പിന്നെ, കാണാതെ.
ഗോപിക: അയ്യേ എനിക്ക് വയ്യ, നാണമാ.
ശ്യാം: ഞാൻ കണ്ണടച്ചോളാം.
ഗോപിക: പിന്നെ, കള്ളൻ.
ശ്യാം: കാണിച്ചേ.
ഗോപിക: ഇല്ല.
ശ്യാം: ഞാൻ അടിയിൽ നിന്നും ടോപ്പ് പൊക്കും.
ഗോപിക: അയ്യോ വേണ്ട, അമ്മ വരും.
ശ്യാം: ഒരു തവണ.
ഗോപിക: ഇവിടെ വേണ്ട. (അവൾ ബലമായി അവൻ്റെ കൈ വലിച്ചു മാറ്റി. ഒരു തള്ളും വച്ചു കൊടുത്തു.)
ആ മുഖത്ത് ഒരു ആശ്വാസഭാവവും ഒപ്പം തൃപ്തിയും.
ശ്യാം: ബാക്കി എങ്ങിനാ?
ഗോപിക: എന്നത്?
ശ്യാം: കുടിക്കുന്നത്.
ഗോപിക: കുടിക്കേണ്ട.
ശ്യാം: വേണം.
ഗോപിക: പിന്നെ നോക്കാന്നേ, ഇപ്പോ പോ, അമ്മ വരും.
അവൾ വേഗം കത്രികയും, സെല്ലോ ടേപ്പും മറ്റും പെറുക്കിയെടുത്ത് മേശയുടെ ഡ്രോയിലിട്ട് മുറിക്ക് പുറത്തിറങ്ങി.
ഒരു വലിയ കടമ്പ കടന്നുകിട്ടിയതായി ശ്യാമിന് തോന്നി. ഇനി എല്ലാം എളുപ്പമാണ്. ഇവിടെ വരെ എത്താനാണ് പാട്. ഇനി അവസരം ഒത്തുവരണം എന്നുമാത്രം.
ഗോപികയുമായുള്ള മധുരമനോഹര മദന മുഹൂർത്തങ്ങൾ അടുത്ത ഭാഗത്ത്.
(തുടരും)