രേഷ്മ – 1 (Reshma - 1)

ഞാൻ ഇത് പണ്ട് എഴുതിയ കഥ ആണ്. കുറച്ചു മാറ്റങ്ങൾ വരുത്തി ഇപ്പോൾ വീണ്ടും പബ്ലിഷ് ചെയ്യുക ആണ്. ഇതും ലോജിക് ഇല്ലാത്ത കഥ ആണ്.

നമസ്കാരം ഞാൻ രേഷ്മ. ഒരു സാധാരണ കുടുംബത്തിൽ ജനിച്ച കുട്ടി. എന്നാൽ എൻ്റെ ബോയ്ഫ്രണ്ട് അഖിൽ. അഖിൽ വലിയ ഫാമിയിൽ ജനിച്ച ആൾ ആണ്. ഞങ്ങൾ ഡിഗ്രിയിൽ ഒരുമിച്ച് പഠിച്ചതാണ്. അവിടെ വച്ച് പരിചയപെട്ടു.

അഖിൽ വലിയ വീട്ടിലെ കുട്ടി ആണെങ്കിലും അതിൻ്റെ അഹങ്കാരം ഒന്നും ഇല്ല. പക്ഷേ ഒരു കാര്യം മാത്രം ഉണ്ട്. അവന് അവൻ്റെ ഫാമിലിയെ ഭയങ്കര പേടി ആണ്. ഞങ്ങളുടെ ബന്ധത്തിന് എതിർപ്പ് ഉണ്ടെങ്കിൽ അത് അവർ ആണ്.

കാരണം അഖിലിൻ്റെ അമ്മക്ക് വളരെ സുന്ദരി ആയ പഠിപ്പ് ഉള്ള വലിയ സ്റ്റാറ്റസ് ഉള്ള ഒരു പെൺകുട്ടിയെ ആണ് മരുമകൾ ആയി വരാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നത്. ഞാൻ ആണെങ്കിൽ വലിയ വീട്ടിലെ കുട്ടിയും അല്ല. അധികം ഭംഗിയും ഇല്ല. പിന്നെ ഉള്ളത് എൻ്റെ ശരീരം ആണ്. അത് എൻ്റെ ഭംഗി കൂടുതൽ ആകുന്നു. വണ്ണം ഉണ്ടെങ്കിലും എൻ്റെ ശരീരത്തിനു പറ്റിയ വണ്ണം ആണ് ഉള്ളത്. അഖിലിന് ഇഷ്ട്ടം ആയതും ഇതാണ്.

പക്ഷേ അഖിൽ എപ്പോഴും പറയും, “എനിക്ക് ഈ ലോകത്ത് ആകെ പേടി ഉള്ളത് എൻ്റെ അച്ഛനെയും അമ്മയും മാത്രം ആണ്. പക്ഷേ എനിക്ക് ഉറപ്പ് ഉണ്ട്. ഒരു ദിവസം ഞാൻ അവരെ നമ്മുടെ കാര്യം പറഞ്ഞ് മനസിലാകും എന്ന്.”

എന്നാൽ അഖിൽ പലപ്പോഴും അവരുടെ മുന്നിൽ ഞങ്ങളുടെ കാര്യം പറയാൻ പേടി കാണിച്ചു. അതുകൊണ്ട് ഡിഗ്രി കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ഞങ്ങൾ ബാംഗ്ലൂരിലേക്ക് പോയി.

ഡിഗ്രി കഴിഞ്ഞ് ഒരു വർഷം കഴിഞ്ഞപ്പോൾ അഖിലിന് ഒരു ജോലി കിട്ടി. അത് ഞങ്ങളെ കൂടുതൽ സന്തോഷിപ്പിച്ചു. അഖിലിന് ജോലി കിട്ടിയതും ഞാൻ പഠിക്കാൻ ബാംഗ്ലൂരിലേക്ക് പോവാണ് എന്ന് പറഞ്ഞ് വീട്ടിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങി. എന്നാൽ വീട്ടുകാർ സമ്മതിച്ചില്ല. “നിനക്ക് കല്യാണം പ്രായം ആയി എന്നും കല്യാണം കഴിക്കാൻ സമയം ആയി” എന്നും പറഞ്ഞു എന്നെ അവിടെ പിടിച്ചു നിർത്താൻ നോക്കി.

പക്ഷേ ഞാൻ അവിടെ നിന്ന് ഇറങ്ങി ഓടി. ഇനി തിരിച്ചു ചെല്ലാൻ ഒരു പേടി ഉണ്ട്. പക്ഷേ ഇനി തിരിച്ചു അഖിലും ആയിട്ടേ പോവുള്ളു എന്ന് ഉറപ്പിച്ചു.

അങ്ങനെ ഞങ്ങൾ ബാംഗ്ലൂരിൽ താമസിക്കാൻ തുടങ്ങി. കല്യാണം കഴിഞ്ഞിട്ടിലെങ്കിലും ഒരു ഭാര്യ ഭർത്താക്കന്മാരെ പോലെ ആയിരുന്നു ഞങ്ങൾ. അഖിൽ ജോലിക്ക് പോവും ഞാൻ വീട്ടിലെ പണി ചെയ്യും. കൂടെ വീട്ടിലെ പുറത്തെ പണി ചെയ്യാൻ ഒരു വിജയേട്ടൻ എന്ന് പറഞ്ഞ ആളും ഉണ്ടായിരുന്നു.

ഞങ്ങളെക്കാൾ മുൻപ് ഇവിടേക്ക് വന്നത് ആണ് അദ്ദേഹം. എന്നാൽ ഉണ്ടായിരുന്ന ജോലി നഷ്ടം ആയി. പട്ടിണി കിടക്കണം എന്ന് അറിഞ്ഞപ്പോൾ ഭാര്യയും വിട്ട് പോയി. പിന്നെ കല്യാണം കഴിക്കാതെ ഇവിടെ വീടുകളിലെ പുറം വേലകൾ ചെയ്ത് ഇവിടെ തന്നെ ജീവിക്കുക ആണ്.

വിജയേട്ടൻ ആണ് എനിക്ക് ഉള്ള ആകെ ഒരു കൂട്ട്. ഞങ്ങൾ വെറുതെ ഇരിക്കുമ്പോൾ എനിക്ക് കന്നഡ പഠിപ്പിച്ചു തരും. തിരിച്ചു ഞാൻ വിജയേട്ടന് ഇഷ്ട്ടം ഉള്ള ഭക്ഷണം ഉണ്ടാക്കി കൊടുക്കും. വിജയേട്ടൻ ഞങ്ങളുടെ വീടിൻ്റെ അവിടെ നിന്ന് കുറച്ചു ദൂരെ ആയിട്ട് ആണ് അദ്ദേഹത്തിൻ്റെ വീട്.

വർഷങ്ങൾ കടന്ന് പോയി. ഞങ്ങൾ ആരും അറിയാതെ കല്യാണം കഴിച്ചു. പക്ഷേ രജിസ്റ്റർ ചെയ്തില്ല. അത് വീട്ടുകാരുടെ സമ്മതത്തോടെ മതി എന്നാണ് അഖിൽ പറഞ്ഞത്. ഞാനും അത് ഒക്കെ എന്ന് പറഞ്ഞു.

എന്നാൽ എൻ്റെ വീട്ടിൽ നിന്ന് ആരും തന്നെ എന്നെ വിളിക്കാറില്ല. പോലീസ് അന്വേഷിച്ച് വരും എന്ന് വിചാരിച്ചു കുറച്ചു നാൾ കഴിഞ്ഞു. പക്ഷേ ആരും വന്നില്ല. എന്നാൽ അഖിലിൻ്റെ വീട്ടിൽ നിന്നു എല്ലാം ദിവസവും അച്ഛനും അമ്മയും അഖിലിന് വിളിക്കും. എല്ലാം വട്ടവും ഒരു ചോദ്യം മാത്രം. “അവിടെ ഏതെങ്കിലും പെൺകുട്ടിയെ കണ്ടെത്തിയോ? അത് വേണ്ടാ, മോന് അമ്മ ഒരു പെൺകുട്ടിയെ കണ്ടെത്താം,” എന്ന് പറഞ്ഞ് എല്ലാം ദിവസം ഫോൺ കട്ട് ചെയ്യും.

ഞാൻ അമ്മയോട് സംസാരിക്കാൻ പറയും. പക്ഷേ അഖിൽ എന്നെ പറ്റി അമ്മയോട് പറയാൻ പേടിക്കുക ആണ്.

പക്ഷേ ഇതൊന്നും കാര്യം ആകാതെ ഞാൻ സന്തോഷത്തോടെ അഖിലിൻ്റെ കൂടെ ജീവിക്കാൻ തുടങ്ങി. എന്നാൽ അഖിലിന് മാത്രം എപ്പോഴും ഒരു ടെൻഷൻ ഉണ്ടായിരുന്നു. പലവട്ടം ഞാൻ ചോദിക്കുമ്പോൾ ഒന്നുമില്ല എന്ന് പറയും.

ഒരു ദിവസം ഞാൻ നിർബന്ധിച്ചു ചോദിച്ചു. അപ്പോൾ ആണ് അവൻ പറഞ്ഞത്. അവൻ്റെ അമ്മയ്ക്കും അച്ഛനും ഞങ്ങൾ താമസിക്കുന്ന വീട് അറിയാം എന്നും. അവനെ കാണാൻ തോന്നിയാൽ അവർ ഇപ്പോൾ വേണമെങ്കിലും ഇങ്ങോട്ട് വരാം എന്ന്.

അത് കേട്ടതും എനിക്ക് ആകെ ടെൻഷൻ ആയി. എന്നാൽ അതിനേക്കാൾ ദേഷ്യം വന്നത്. ഞങ്ങളുടെ വീടിൻ്റെ അഡ്രസ് അഖിൽ തന്നെ ആണ് വിട്ടുകരക്ക് കൊടുത്തത് എന്ന് അറിഞ്ഞപ്പോൾ ആണ്.

അങ്ങനെ പിന്നീട് ഉള്ള ദിവസം ഞാൻ അവരെ കത്തിരിക്കാൻ തുടങ്ങി. “വിജയേട്ടൻ പേടിക്കണ്ട, മോളെ അവർ മരുമകൾ ആയി സ്വീകരിക്കും” എന്ന് ഒക്കെ പറഞ്ഞ് എന്നെ ആശ്വസിപ്പിക്കും.

എന്നാൽ ഇത് ഒന്നും അഖിലിന് ഇഷ്ട്ടം അല്ലായിരുന്നു. അയാൾ എന്നെ മോശം രീതിയിൽ ആണ് നോക്കുന്നതും എന്നും അയാൾക്ക് എൻ്റെ ശരീരത്തിൽ ഒരു കണ്ണ് ഉണ്ട് എന്നും അഖിൽ പറഞ്ഞു. അഖിലിനു അസൂയ കാരണം ആണ് എന്ന് പറഞ്ഞ് ഞാൻ ആ സംസാരം നിർത്തും.

ഒരു ദിവസം അഖിൽ ഓടി വന്നു പറഞ്ഞു അമ്മയും അച്ഛനും രണ്ട് മൂന്ന് ദിവസം ഇവിടെ നിൽക്കാൻ വരുന്നു എന്ന്. എന്നോട് നാട്ടിലേക്ക് പോവാൻ പറഞ്ഞു. പക്ഷേ നാട്ടിൽ അവൻ വരാതെ പോകില്ല എന്ന് ഞാൻ വാശി പിടിച്ചു.

പിന്നെ എന്താണ് മാർഗം എന്ന് വിചാരിച്ചു ഇരുന്നു. ഞാൻ അഖിലിനോട് നമ്മുടെ കാര്യം അവരോട് പറയാം എന്ന് പറഞ്ഞു.

അമ്മ പേടിച്ചു സമ്മതിച്ചു. അവസാനം ആ ദിവസം വന്നു. അവൻ്റെ വീട്ടുകാർ വന്നു. അന്ന് വരെ പേടി ഇല്ലാതെ ഇരുന്ന എനിക്ക് അവരെ കണ്ടപ്പോൾ തന്നെ പേടി ആയി. അപ്പോൾ അഖിലിൻ്റെ കാര്യം പറയാൻ ഉണ്ടോ.

അഖിൽ ഒന്നും വിക്കി വിക്കി ആണ് അവരെ വീട്ടിലേക്ക് ക്ഷണിച്ചത്. ഞാൻ അവർക്ക് ചായ ഉണ്ടാക്കി കൊടുത്തു.

അമ്മ എന്ന് വിളിക്കാൻ ഉദ്ദേശിച്ച പോയ ഞാൻ അഖിലിൻ്റെ അമ്മയെ കണ്ടതും,

“മാഡം, ചായ” എന്നാണ് പറഞ്ഞത്.

അത് കേട്ടതും –

അമ്മ: അഖിലേ, ഇവൾ ആണോ ഇവിടുത്തെ വേലക്കാരി?

അഖിൽ: ഏഹ്ഹ്..ആ..

അത് കേട്ടതും ഞാൻ ഞെട്ടി. എൻ്റെ ഭാര്യ എന്ന് പറയേണ്ട ആൾ എന്നെ ആ വീട്ടിലെ വേലക്കാരി ആക്കി.

അമ്മ: മ്മ്, ശരി. എന്താടി നിൻ്റെ പേര്?

ഞാൻ: രേഷ്മ.

അമ്മ: നിൻ്റെ ഭർത്താവിനും ഇവിടെ തന്നെ ആണോ ജോലി?

കറക്റ്റ് സമയത്തിന് വിജയേട്ടൻ വന്നു. ആരാണ് വന്നത് എന്ന് ഞാൻ നോക്കിയതും, ഞാൻ എൻ്റെ ഭർത്താവിനെ കാണുക ആണെന്ന് അമ്മ തെറ്റിദ്ധരിച്ചു.

അമ്മ: ഓഹ്, ഇയാൾ ആണോ നിൻ്റെ ഭർത്താവ്?

അഖിൽ: അതെ അമ്മേ, ഇവർ ഭാര്യ ഭർത്താക്കന്മാർ ആണ്..

ഞാൻ അഖിലിനെ ദേഷ്യത്തിൽ നോക്കി. ഞാൻ പെട്ടെന്ന് തന്നെ അടുക്കളയിലേക്ക് കരഞ്ഞു കൊണ്ട് ഓടി.

വിജയേട്ടൻ എൻ്റെ പിന്നാലെ വന്നു.

അമ്മ: അവൾ എന്തിനാണ് പെട്ടെന്ന് ഓടിയത്?

അഖിൽ: ഞാൻ ചോദിച്ചിട്ട് വരാം. നിങ്ങൾക്ക് ഉച്ചക്ക് എന്താ തിന്നാൻ വേണ്ടത്?

അമ്മ: എന്തായാലും കുഴപ്പമില്ല.

അഖിൽ അവളുടെ അടുത്തേക്ക് പോയി.

വിജയേട്ടൻ: മോൾ ഒന്ന് കരയുന്നത് നിർത്ത്. എന്നിട്ട് ഇനി എന്താണ് ചെയേണ്ടത് എന്ന് ആലോചിക്ക്.

അഖിൽ: ഡോ, താൻ എന്താ ഇവിടെ?

വിജയേട്ടൻ: എൻ്റെ ഭാര്യയുടെ അടുത്ത് ഞാൻ എന്തിനാണ് എന്നോ?

അഖിൽ: നിൻ്റെ ഭാര്യയോ? അത് എൻ്റെ ഭാര്യ ആണ്.

വിജയേട്ട: അറിയാല്ലോ. പിന്നെ സാറിന് ഈ കാര്യം ഫാമിലിയുടെ മുന്നിൽ പറഞ്ഞാൽ എന്താ കുഴപ്പം?

അഖിൽ: നിങ്ങൾ എന്ത് ആണ് പറയുന്നേ? വീട്ടുകാർ അറിഞ്ഞാൽ എന്നെ വീട്ടിൽ നിന്ന് പറഞ്ഞ് അയക്കും. പിന്നെ വീട്ടിൽ കയറാൻ പറ്റില്ല.

ഞാൻ: അപ്പോൾ ഞാനോ? എൻ്റെ വീട്ടുകാരോ?

അഖിൽ: പ്ലീസ് രേഷ്മ, പറയുന്നത് ഒന്ന് കേൾക്ക്. ഇത്തവണ നീ ഇയാളുടെ ഭാര്യ ആയിട്ട് അഭിനിയ്ക്കണം. കുറച്ചു ദിവസം മതി. അച്ഛനും അമ്മയും പോകുന്നത് വരെ.

ഞാൻ: നടക്കില്ല. ഞാൻ നിൻ്റെ ഭാര്യ ആവാൻ ആണ് വന്നത് . അത് അങ്ങനെ തന്നെ ആവും.

അഖിൽ: നീ ഒന്ന് പറയുന്നത് കേൾക്ക്. അവരെ ഒന്ന് പറഞ്ഞ് മനസിലാക്കാൻ എനിക്ക് സമയം വേണം. പ്ലീസ്.

അങ്ങനെ അഖിൽ കുറെ നേരം ഓരോന്നും പറഞ്ഞു എന്നെ അയാളുടെ ഭാര്യ ആയിട്ട് അഭിനിയാക്കാൻ സമ്മതിപ്പിച്ചു.

അഖിൽ അവിടേക്ക് പോയി. ഞാൻ കുറെ നേരം അടുക്കളയിൽ കരഞ്ഞു എന്നിട്ട് മുഖം കഴുകി. അങ്ങോട്ടേക്ക് പോയി. അവിടെ എത്തിയപ്പോൾ ഞാൻ കണ്ടത് അഖിലിൻ്റെ അടുത്ത് ഒരു പെൺകുട്ടി ഇരിക്കുന്നത് ആണ്. ഇത് കണ്ടതും എല്ലാം ഇട്ടു എറിഞ്ഞു സത്യം പറയാൻ ആണ് തോന്നിയത്.

എന്നാൽ ഞാൻ അങ്ങനെ അപ്പോൾ പറഞ്ഞാൽ ചിലപ്പോൾ അഖിൽ വീട്ടുകാരോട് ഉള്ള പേടി കാരണം എന്നെ തന്നെ എതിർത്ത് പറയും. ഞാൻ ഒന്നും മിണ്ടാതെ ആ പെൺകുട്ടിക്ക് വെള്ളം കൊടുത്തു.

അമ്മ: എന്ത് നിൻ്റെ പേര്? ഓഹ്, രേഷ്മ. അത് തന്നെ. നീ നാളെ തൊട്ട് ജോലിക്ക് വരണ്ടാ.

ഞാൻ: എന്ത്? ഞാൻ എന്തെങ്കിലും തെറ്റ് ചെയ്തോ?

അമ്മ: ഇല്ല. ഞങ്ങൾ ഇവിടെ ഒരു 5-6 മാസം ഉണ്ടാവും. കൂടാതെ ഇവൾ (ആ പെൺകുട്ടിയെ ചൂണ്ടി) എൻ്റെ മരുമകൾ ആവേണ്ടവൾ ആണ്. ഇനി ഞാനും എൻ്റെ മരുമകളും അടുക്കളയിലെ കാര്യം നോക്കാം. നീ വരണ്ട. നീ ഇനി വരാൻ ഉള്ള സമയം ഞാൻ നിൻ്റെ ഭർത്താവിനോട് പറയം. അയാളുടെ ആവശ്യം ഞങ്ങൾക്ക് ഉണ്ടാവും.

പിന്നീട് എനിക്ക് എന്താണ് ഉണ്ടായത് എന്ന് ഓർമ ഇല്ല. ഞാൻ എല്ലാത്തിനും തല ആട്ടി വിജയേട്ടൻ്റെ ഒപ്പം അയാളുടെ വീട്ടിലേക്ക് നടന്നു.

ഒരു ചെറിയ വീട് ആയിരുന്നു അത്. ഒരു മുറി. ഹാളിൽ തന്നെ അടുക്കളയും. പുറത്തു ഒരു ബാത്ത്റൂം ഉണ്ട്. എന്നോട് കുറച്ചു നാൾ ഇവിടെ അഡ്ജസ്റ്റ് ചെയ്യാൻ പറഞ്ഞു. കൂടാതെ അയാളുടെ ഭാര്യയുടെ ഡ്രസ്സ്‌ ഉണ്ട്. അത് വേണമെങ്കിൽ ധരിക്കാൻ പറഞ്ഞു. കാരണം ഞാൻ ആ വീട്ടിൽ നിന്ന് ഒന്നും തന്നെ എടുത്തില്ലായിരുന്നു.

രണ്ട് ദിവസം ഒന്നും മിണ്ടാതെ ആ റൂമിൽ ഇരുന്നു. മൂന്നാമത്തെ ദിവസം ഞാൻ പതിയെ റൂമിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങി. വീട് ചുറ്റും കറങ്ങി. പതിയെ ആ വീട് ഒക്കെ അടിച്ചു വരാൻ തുടങ്ങി. ആ സമയം അവിടെ ഉള്ള അയൽക്കാർ എന്നെ പരിചയപ്പെട്ടു. ഞാൻ അവിടെയും അയാളുടെ ഭാര്യ ആയി മാറി.

ഞാൻ ഉച്ചക്ക് ഭക്ഷണം കഴിക്കാൻ അടുക്കളയിൽ നോക്കിയപ്പോൾ ഒന്നും ഇല്ലായിരുന്നു. സാധനങ്ങൾ ഒക്കെ ഉണ്ട്. പക്ഷേ ഫുഡ്‌ ഒന്നും ഉണ്ടാക്കിയില്ല. ഞാൻ ഭക്ഷണം ഉണ്ടാക്കി. കുറച്ചു ഞാൻ കഴിച്ചു. വൈകുന്നേരം ആയപ്പോൾ വിജയേട്ടനും കൂടി ഭക്ഷണം ഉണ്ടാക്കി.

രാത്രി ആയപ്പോൾ വിജയേട്ടൻ വന്നു. കയ്യിൽ ഒരു പൊതി ഉണ്ടായിരുന്നു. അതിൽ ഫുഡ്‌ ആയിരുന്നു.

വിജയേട്ടൻ: മോൾ ഒന്നും ഉണ്ടാകില്ല എന്നാണ് വിചാരിച്ചേ.

ഞാൻ: വെറുതെ ഇരുന്നപ്പോൾ ഉണ്ടാക്കി. പിന്നെ വിജയേട്ടൻ എന്നെ ഇനി ‘മോൾ’ എന്ന് വിളിക്കണ്ട.

വിജയേട്ടൻ: അത് എന്താ?

ഞാൻ: എല്ലാവരുടെയും മുന്നിൽ ഇപ്പോൾ ഞാൻ ഏട്ടൻ്റെ ഭാര്യ ആണ്. അപ്പോൾ ഒരു ഭാര്യയെ പോലെ വിളിച്ചാൽ മതി.

വിജയേട്ടൻ: അത് വേണോ? അത് ശരിയാവില്ല.

ഞാൻ: എന്തായാലും അങ്ങനെ ആയി. ഇനി എന്നെ മോൾ എന്ന് വിളിക്കണ്ട.

വിജയേട്ടൻ: ശരി, എന്നാൽ നീ പോയി ഫുഡ്‌ എടുത്ത് വയ്ക്ക്.

ഞാൻ അയാൾക്ക് ഫുഡ്‌ വിളമ്പി കൊടുത്തു.

ഞാൻ: വിജയേട്ടാ, അഖിൽ എന്തെങ്കിലും ചോദിക്കുന്നുണ്ടോ?

വിജയേട്ടൻ: ആദ്യ രണ്ട് ദിവസം അവൻ എന്നെ ഒളിച്ച് വന്നു ചോദിച്ചു. പിന്നെ അവൻ എൻ്റെ അടുത്തേക്ക് വന്നിട്ടില്ല. എപ്പോഴും ആ പെണ്ണിൻ്റെ കൂടെ ആണ്.

എനിക്ക് അത് കേട്ടപ്പോൾ അവനോട് ഉള്ള ദേഷ്യം കൂടി. ആ ദേഷ്യത്തിൽ ഞാൻ ഫുഡ്‌ കഴിക്കാതെ കിടന്നു. ഞാൻ ഹാളിലും വിജയേട്ടൻ റൂമിലും ആണ്. വിജയേട്ടൻ എന്നോട് റൂമിൽ കിടന്നോളാൻ പറഞ്ഞത് ആണ്. പക്ഷേ എനിക്ക് അത് സമ്മതം അല്ലായിരുന്നു. എന്നെ ഒരാൾക്ക് വേണ്ട. പക്ഷേ ഞാൻ കാരണം ഒരാളുടെ കിടപ്പാടം പോകണ്ടാ എന്ന് വിചാരിച്ചു. മാത്രം അല്ല വിജയേട്ടൻ അവിടെ നല്ല രീതിയിൽ പണി എടുത്തിട്ട് ആണ് വരുന്നത്.

അങ്ങനെ അന്നത്തെ ദിവസം കടന്നു. പിന്നീട് ഉള്ള ദിവസങ്ങൾ എല്ലാം ഒരേ പോലെ കടന്ന് പോയി. ഞാൻ രാവിലേ വിജയേട്ടന് ഫുഡ്‌ ഉണ്ടാക്കി കൊടുത്ത് അയക്കും. പിന്നെ വീട്ടിലെ പണി, അത് കഴിഞ്ഞ് അവിടെത്തെ ചേച്ചിമാർ ആയി കുശലം പറയും. അവരും കേരളത്തിൽ നിന്ന് വന്നവർ ആണ്. അതുകൊണ്ട് എനിക്ക് ഒരു കുട്ട് കിട്ടി. രാത്രി ആവുമ്പോൾ വിജയേട്ടൻ വരും പിന്നെ ഏട്ടൻ്റെ കാര്യം നോക്കും. അങ്ങനെ നടന്നു പോന്നു.

എന്നാൽ ഞാൻ ആരും അറിയാതെ വിജയേട്ടൻ്റെ ഭാര്യ ആയി മാറുക ആയിരുന്നു. അഖിലിനോട് ഉള്ള ദേഷ്യവും. ഈ വീടിൻ്റെ അടുത്തുള്ള ആളുകളുടെ സ്നേഹവും ഞാൻ അവിടെ ഉള്ള ആൾ ആയി മാറുക ആയിരുന്നു. വിജയേട്ടൻ ഇപ്പോൾ എന്നെ മുൻപത്തെ പോലെ മോളെ ഒന്നും വിളിക്കാത്തതും എന്നെ ഏട്ടൻ്റെ ഭാര്യ ആക്കി മാറ്റുക ആയിരുന്നു.