This story is part of the കളിത്തട്ടു series
മൂടിയിരിക്കുന്ന വെളുത്ത പാടയുടെ പുതപ്പ, എന്തൊരു നാറ്റം. കിളവന്നു വായിൽ തരാൻ വരുന്ന നേരത്തേക്കെങ്കിലും ഒന്നു കഴുകിയിട്ടു വന്നൂടെ. എത്തവളുടെയൊക്കെ ചുറ്റിലെ വെള്ളം കട്ടിപിടിച്ചതാണാവോ തനിക്കിന്നു നക്കി.തുടയ്ക്കേണ്ടത്.
കണ്ണുമടച്ച് വാസന്തി ആ തൊലിച്ചു ഓന്തിൻകുഞ്ഞിനെ വായ്ക്കുള്ളിലാക്കി. മകുടത്തിനുചുറ്റും നല്ലപോലെ തുപ്പൽനനച്ച നാക്കിട്ട് ചുഴറ്റി അഴുക്കിന്റെ പാടയെ കുതിർഞ്ഞെടുത്തു. അയാൾ കാണാതെ വശത്തേക്കു തൂപ്പി. ഇങ്ങിനെ രണ്ടുമൂന്നു തവണ ചെയ്തപ്പോൾ കുണ്ണ വൃത്തിയായി. തന്റെ കയ്യിൽ കൊള്ളാത്ത അണ്ടിയിൽ പതുക്കു തലോടികൊണ്ടും ആ കുഞ്ഞു കുണ്ണയെ വായിക്കുള്ളിലാക്കി ചപ്പി.
“ഹോ. ഹാ.. എന്തൊരു വായിലെടുപ്പ.അമ്മോ..എന്റെ കൊച്ചേ, ചുമ്മാതല്ല നമ്മട അപ്പൂപ്പന്മാരു ചൂത്തരത്തികളെ സംബന്ധം കൂടി കെടന്നത്.” അയ്യർ എന്തൊക്കെയ്നെയോ പുലമ്പികൊണ്ടിരൂന്നു. മിണ്ടാതിരിക്കു കിളവാ എന്നു പറയാൻ തോന്നി വാസത്തിക്കൂ. എന്നാൽ ഒന്നും മിണ്ടാതെ അവൾ താൻ ചെയ്യുന്ന പ്രവർത്തിയിൽ ശ്രദ്ധിച്ചു. “അപ്പീ ഇങ്ങിനെ വലിച്ചുമ്പല്ലേ. എനിക്കിപ്പ് വെള്ളം പോവും. പതുക്കെ ചപ്പ. കൂറച്ചനേരം കൂട സൂഖിക്കുട്ട് ഞാൻ…”
വാസന്തി അതു ശ്രദ്ധിച്ചില്ല. എത്രയും പെട്ടെന്നു കിളവന്റെ കാര്യം സാധിപ്പിച്ചു പറഞ്ഞുവിടണം എന്നു മാത്രമായിരൂന്നു അവളുടെ ആഗ്രഹം. “അയ്യോ വെള്ളം പോവാൻപോണ നേരത്ത് ഇൽ ഏതൊരു മെഴ്സ് പ്രൈലി വീണത്.” ആരോ വരൂന്നെന്നു കേട്ടപ്പോൾ തല ഉയർത്താൻ പോയ വാസത്തിയെ അയ്യർ കൈകൊണ്ടു അമർത്തി പിടിച്ചു. “അപ്പി നിർത്താതെ. ആ മേശക്കടിയിലോട്ടിരുന്നു ചപ്പ. ഈ ചെറുക്കനെ ഞാൻ നോക്കിമകാളാം” ഉയരമുള്ള മേശ ആയിരുന്നതിനാൽ, അതിനടിയിൽ ഇരുന്നു വായിൽ എടുക്കുന്നതിനു പ്രയാസം ഇല്ലെങ്കിലും അങ്ങിനെ ചെയ്യുന്നതിൽ ഒരു മനപ്രയാസം തോന്നാതിരുന്നില്ല. കിളവന്നു ഏതാണ്ട് വെള്ളം പോവാറായി എന്നു അവൾക്കു മനസ്സിലായി. എന്തായലും ഒരു ചെറിയ പണി അയാൾക്കിട്ട് കൊടുക്കുമെന്നു വാസന്തിയും കരുതി. അവൾ ആഞ്ഞ് ഊമ്പാൻ തുടങ്ങി.
അപ്പോൾ, വന്ന ആളും അയ്യരും തമ്മിലുള്ള സംഭാഷണം കേൾക്കാൻ തുടങ്ങി. “വാസന്തി ചേച്ചി ഇല്ലേ.” ഒരു പയ്യന്റെ ശബ്ദം.
“നിനക്കെന്തരൂ വേണം..ആഹ്.? “ചേച്ചിയെ ഒന്നു കാണണം. ഒരു കാര്യം പറയാനാണ്.’ തന്റെ കൂടുംബ വീടിനടുത്തുള്ള ഒരു പയ്യനാണ് അതെന്നു വാസന്തിക്കു മനസ്സിലായി. അവൾ അയ്യരുടെ സാമാനത്തിൽ നല്ലപോലെ ചപ്പി
“ഊഫ്. ഇല്ലപ്പി.ആം്. (അയ്യർക്ക് ഇപ്പോൾ പോവുകയാണ്). എന്റടുത്തു ചെറു കാര്യം. വരമ്പ് ഞാൻ പറയാം.ഉം ആം്.” “വരുടെ ആമ്മ അവരെ അത്യാവശ്യമായി വീടുവരെ ഒന്നു ചെല്ലണമെന്നു പറഞ്ഞു…’ അയ്യർക്കു വെള്ളം പോകുന്ന ഭാവവിഹ്വാദികൽ കണ്ടു പയ്യന്റെ ശബ്ദത്തിൽ ഒരു അമ്പരപ്പ് ഉണ്ട്.
പയ്യൻ പോയപ്പോഴേക്കും, അയ്യരുടെ ആകെവന്ന ഇച്ചിരി ശുക്ലം വാസത്തിയുടെ വയറ്റിൽ എത്തികഴിഞ്ഞിരുന്നു. “. ആ പയല് വന്ന നാറ്റിച്ചു കളഞ്ഞല്ല. വെള്ളമ്പോണ നേരത്തു ശരിയായില്ല. അപ്പി എന്തിനു ആ നേരത്തു ഊമ്പി വലിച്ചത്.” മേശയുടെ അടിയിൽ നിന്നു എണിക്കുമ്പോൾ വാസന്തിക്ക, അറിഞ്ഞു കൊണ്ടു ആ നേരത്തു ശരിക്കും ചപ്പി വെള്ളം പോയിപ്പിച്ചതിൽ ഒരു സം്തിച്ചിയും എന്നാൽ ഉള്ളിന്റെ ഉള്ളിൽ അയാളോടു ചെറിയ സഹതാപവും തോന്നി
“ഞാൻ എന്തു ചെയ്യാനാ സ്റേ വന്നു കഴിഞ്ഞപ്പോഴല്ലേ ഞാൻ അറിയുന്നത്.“ നാവൂ ചൂണ്ടിനു ചുറ്റും ഓടിച്ചു ശുക്ലതുള്ളികളൊന്നും വായ്ക്കക്കുപുറത്തു ആയിട്ടിലെന്നു ഉറപ്പു വരുത്തികൊണ്ടു വാസന്തി പറഞ്ഞു. “വ്വാ, അതെന്തെയെങ്കിലും ആവട്ട, കൊച്ചിന്റെ വായിലെടുപ്പ് അപാരം തന്നെ കേട്ടു.”
അയ്യർ പോയപ്പോൾ വാസത്തി ആലോചിച്ചതു അമ്മക്കു എന്താണ് ഇത്ര അത്യാവശ്യം ഉള്ളതെന്നാണ്. അപ്പോൾ സമയം മൂന്നുമണി ആയിരുന്നു. അവൾ ഉച്ചത്തേക്കു കഴിക്കാൻ കൊണ്ടുവന്ന ആഹാരം കഴിച്ചതിനു ശേഷം പോസ് ഓഫിസ് പൂട്ടി ഇറങ്ങി.
കടത്ത് കഴിഞ്ഞ് പിന്നിയും അരമണിക്കൂർ നടക്കണം. വാസത്തിക്കു കുടുംബവീട്ടിൽ എത്താൻ, തിരിച്ചു പോയി അച്ഛനോടു പറയാൻ നിന്നാൽ കൂടുതൽ താമസിക്കും. അതുകൊണ്ട് അവൾ നേരെ കടവത്തു പോയി. ചായ്പീടികയിൽ, അച്ഛൻ വൈകുന്നേരം വരുമ്പോൾ വീട്ടിൽ പോയ കാര്യം പറയാൻ ഏൽപ്പിച്ചു. കടത്തുകാരനോടും വരാൻ താമസിക്കയാണെങ്കിൽ കാഞ്ഞു നിൽക്കണമെന്നു പറഞ്ചേൽപ്പിച്ച അവൾ വേഗം നടന്ന് അവളുടെ വീട്ടിലെത്തി.
“എന്താ അമേ, എന്താ കാര്യം” അടുക്കളയിൽ നിൽക്കുകയായിരുന്ന അമ്മയോട് അവൾ ചോദിച്ചു.
“നീ ചായ കൂടിക്ക് ആദ്യം”
“എന്നെ ചായ കൂടിക്കാനാണോ ഇതുവരെ വിളിച്ചുവരുത്തിയത് “പറയാമെടി, ആദ്യം, ചായ കൂടിക്കു” ചായകൂടിക്കുമ്പോൾ അമ്മ അവളെ കിടപ്പുമുറിയൂടെ വാതിലിലേക്കു ആഗ്യംകൊണ്ടു വിളിച്ചു. മുറിക്കുള്ളിൽ മലർന്നു കിടന്നുറങ്ങുന്ന ആളെ കണ്ടപ്പോൾ വാസന്തിക്കു ദേഷ്യവും സങ്കടവും ഒക്കെ വന്നു. “അമ്മക്കു നാണമില്ലേ വീണ്ടും എന്നെ ഇതിനുവേണ്ടി വിളിച്ചു വരുത്താൻ’ തിരിച്ചു അടുക്കളയിൽ വന്നു അവർ
“ഞാൻ എന്തുചെയ്യാനാ..”
“പിന്നെ ഞാൻ ആണാ ചെയ്യേണ്ടത്? “നിന്നെയൊക്കെ തീറ്റ്ലാന്നും കെട്ടിച്ചുവിടാനുമായിട്ടാ സായിപ്പിന്റെ കയ്യീന്നു ഇത്രയും രൂപ വാങ്ങിച്ചൽ, പലിശ പോട്ടെ നയാ പൈസ തിരിച്ചു കൊടുത്തിട്ടുണ്ടോ നമ്മൾ’ “അതിനു എപ്പോഴും ഞാനേ ഉള്ളൂ. സുഗന്ധിക്കും കൂടിയായിട്ടല്ലേ കാശു വാങ്ങിച്ചത് “കെട്ടിച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോഴത്തെ അവളുടെ സ്വഭാവം നിനക്കു അറിയാമല്ലോ. ഞാൻ വിളിച്ചാൽ വരില്ല അവൾ’ “അമ്മയും തിന്നതല്ലേ ആ കാശിൽ നിന്ന്. അമ്മയ്ക്കു നോക്കിയാൽ പോരേ…” പറഞ്ഞത് ഇത്തിരി അധികമായി പോയെന്നു വാസന്തിക്കു തോന്നി.
രണ്ടുപേരൂം കുറച്ചു നേരത്തെക്കു ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല. പിന്നെ അമ്മ അവളുടെ തോളിൽ കൈവച്ചു. “നീ എന്താ കരുതിയേ, ഞാൻ ഒന്നും ചെയ്തില്ലെന്നോ. ഇന്നലെ രാത്രി രണ്ടു കൂപ്പിയുമായി വന്നു കയറിയതാ. എന്നാൽ പറ്റുന്നതൊക്കെ ഞാൻ ചെയ്തു. നിന്നെ കണ്ടിട്ടേ പോവു എന്ന്പറഞ്ഞ് വാശി പിടിക്കുവാണ്. എങ്ങിനെയെങ്കിലും പറഞ്ഞു വിടണ്ടേ. ആരെങ്കിലും വീട്ടിൽ കയറിവന്നാൽ മോശം അല്ലേ”
വാസന്തി ഒന്നും മിണ്ടാതെ മുഖം കഴുകി, സാരി മാറ്റിയിട്ട് കിടപ്പുമുറിയിലേക്ക് ചെന്നു. വാതിൽ അടയ്ക്കക്കാനൊന്നും അവൾ മുതിർന്നില്ല.
സായിപ്പ് മയക്കത്തിലാണു. അവൾ കുട്ടിലിൽ അടൂത്തിരുന്നു. “സായിപ്പേ.” മൂഖം അയാളുടെ മുഖത്തേക്കു അടുപ്പിച്ചുകൊണ്ടു അവൾ പതുക്കെ വിളിച്ചു. മദ്യത്തിന്റെ രൂക്ഷമായ മണം.
അയാൾ കണ്ണു തുറന്നു. “ആഫ്, മോളൂ വന്നോ…, നീ വന്നിട്ട് പോവാൻ ഇരിക്കയായിരുന്നു ഞാൻ” അവളുടെ കഴുത്തിൽ പിടിച്ചു മുഖം താഴ്ത്തി ഉമ്മവച്ചുകൊണ്ടു അയാൾ പറഞ്ഞു. ചൂണ്ടുകൾ അയാളുടെ മുഖത്ത് ഇഴയെ അവളുടെ കൈ തഴേക്കു പോയി. അഴിഞ്ഞു കിടക്കുന്ന മുണ്ടിനുള്ളിൽ കുണ്ണയെ കണ്ടെത്തി. അതു ശരിക്കും തളർന്നു കിടക്കുകയാണ്. ഇന്നലെ രാത്രിമുതൽ അമ്മ അതിൽ പണിയുകയായിരുന്നെങ്കിൽ അതിനെ ഉണർത്താൻ ഇത്തിരി സമയം എടുക്കുമെന്നു അവൾക്ക് അറിയാം.
സായിപ്പ് ഇപ്പോഴും പകുതി മയക്കത്തിലാണ്. ഒരു ദിവസംകൊണ്ടു രണ്ടു കൂപ്പി തീർത്തിട്ടുണ്ടെങ്കിൽ പിനെ പറയാനുണ്ടോ. വാസത്തി മുഖം തൊലിയില്ലാത്ത ആ കുണ്ണയിലേക്ക് അടുപ്പിച്ചു.
“ആഫ്.” അവളത്തിനെ വായ്ക്കുള്ളിലാക്കിയതും അയാളിൽ നിന്നും ഒരു സീൽക്കാരം ഉയർന്നു. തന്റെ നാവിനും ചുണ്ടുകൾക്കും അറിയാവുന്ന വിരൂതുകളെല്ലം ഉപയോഗിച്ച് വാസത്തി ആ കുണ്ണയെ ചപ്പിവലിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു. “ആഫ്, ആഫ്., ഊഹ‘’ അയാളുടെ തൊണ്ടയിൽ നിന്നും അയാളറിയാതെ പലവിധ ശബ്ദങ്ങൾ പുറപ്പെട്ടുകൊണ്ടിരുന്നു.
കുണ്ണ ഒന്നു ഉച്ചപ്പോൾ അവൾ കാലുകവച്ച് കയറി അയാളുടെ മടിയിൽ മുട്ടിന്മേൽ ഇരുന്നു. കൈകൊണ്ടു കൂബ്ലയെ തള്ളി തന്റെ അകത്താക്കിയതിനുശേഷം അടിക്കാൻ തുടങ്ങി. സായിപ്പ പ്രകൂതിബോധത്തിൽ ‘ഉം.. ആഴ്ക്. എന്തൊരു സുഖം. ആഫ്റ്റ്’ എന്നൊക്കെ ശബ്ദം ഉണ്ടാക്കുന്നുണ്ട്. പക്ഷെ കുണ്ണയ്ക്ക് ചൂർണ്ണമായ ഉശിരു കിട്ടുന്നില്ല.
മുട്ടിന്മേൽ ഇരുന്ന് അടിച്ചു തളർന്നപ്പോൾ അവൾ കുന്തിച്ചിരുന്ന പണ്ണാൻ തുടങ്ങി. അങ്ങിനെ കുറച്ചു നേരം കഴിഞ്ഞപ്പോൾ, വാസത്തിയെ അൽഭുതപ്പെടുത്തികൊണ്ടു അവൾക്കു തന്റെ ഞരമ്പുകളിൽ വീണ്ടും തീകത്തുന്നതു അറിയാൻ കഴിഞ്ഞു. പൂറിൽ തേനരുവി ഒഴുകാൻ തുടങ്ങി. പ്ലക്സ്.പ്ലക്സ്. അവലൂടെ പൂർഭിത്തി അയാളുടെ കടയ്ക്കൽ വന്നിടിക്കുന്ന നനഞ്ഞു. ശബ്ദം. “ആഫ്.” അവൾക്കു വന്നു. തിമൂർച്ചയുടെ സുഖത്തിൽ ഒരു നിമിഷം അവൾ കിതച്ചുക്കൊണ്ടു അനങ്ങാതിമൂന്നു. അയാളൂടെ കുണ്ണയിലൂടെ അണ്ടിയിലൂടെ അവളുടെ മദ്രജലം ഒഴുകി കിടക്കവിരി നനച്ചു.
അപ്പോഴും സായിപ്പ് പകുതിബോധത്തിൽ തന്നെ. അടിക്കാതിരുന്നാൽ അയാളുടെ കുണ്ണ ചുരുങ്ങിപോവും. എന്നു തോന്നിയതിനാൽ വാസന്തി വീണ്ടും പതുക്കെ അടിക്കാൻ തുടങ്ങി പക്ഷെ അവൾ ശരിക്കും തളർന്നിരുന്നു. അവളുടെ നടു് വല്ലാതെ കഴക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.
അവളുടെ മനസ്സുറിഞ്ഞിട്ടെന്നപോലെ വാതിൽക്കൽ അമ്മ പ്രത്യക്ഷപെട്ടു. സ്ത്രീസഹജമായ ഒരു വാസനയാൽ അവൾ, അവരെ ഉയർത്തിവച്ചിരുന്ന പാവാടി താഴ്സിയിട്ടു. കുണ്ണയുടേയും പൂറിന്റെയും സംഗമം നടക്കുന്ന പ്രദേശം മറച്ചു.
പിന്നെ അവൾ അമ്മയോടു കുറച്ചു വെള്ളം കൊണ്ടുവരാൻ ആഗ്യം കാണിച്ചു. കുണ്ണ ഉള്ളിൽ നിന്നും ഊരിപോവാതിരിക്കാൻ അവൾ ചെറുതായി അരകെട്ടു ചലിപ്പിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു. അപ്പോഴെക്കും അമ്മ വെള്ളവുമായി വന്നു. വാസത്തി അഴിഞ്ഞു മൂടി വാരികെട്ടി ഒറ്റുവലിക്കു ആ വെള്ളം മുഴുവൻ കൂടിച്ചു. പിനെ അവൾ അമ്മയെ അടുത്തു വിളിച്ച് അവരുടെ ചെവിയിൽ സ്വകാര്യം പറഞ്ഞു. “എന്താ അമേ ഇത്, എത്രനേരമായി ഞാനിട്ട് ഉണ്ടാക്കുന്നു. ഇയാൾക്ക് പോവുന്നില്ലല്ലോ. നേരം സന്ധ്യയായി ഞാൻ ഇനി എപ്പോഴാ വീട്ടിൽ എഞ്ഞുക.” ഒന്നും മിണ്ടാതെ അമ്മ കട്ടിലിൽ അവളുടെ അടുത്തായി ഇരുന്നു. ചിന്നെ പതുക്കെ അയാളുടെ കാലുകൾക്കിടയിലൂടെ കയ്യിട്ട് അയാളുടെ അണ്ടിയിൽ പിടിച്ചു. തനിക്കു വന്ന കാര്യം അമ്മ അറിയൂമല്ലോ എന്നു ഓർത്തപ്പോൾ വാസന്തിക്ക് ചെറിയൊരു ലജ്ജ തോന്നാതിരുന്നില്ല.
“ആഫ്.ഊഫ്.” അയാളിൽ നിന്നും വീണ്ടും ശബ്ദങ്ങൾ ഉയരാൻ തുടങ്ങി. കുണ്ണുകോലിനു ഒന്നുകൂടി ബലം വയ്ക്കക്കുന്നുണ്ട്. വാസന്തിയും അടിയുടെ വേഗം കൂട്ടി, തഴേക്ക് അടിക്കുമ്പോൾ പൂർ അമ്മയുടെ വിരലുകളിൽ ചെന്നു മുട്ടുന്നുണ്ടു.
ഒരു പത്തുമിനിറ്റ് നേരം കൂടി അടിച്ചിട്ടും അയാൾക്കു വന്നില്ല. വാസത്തി തളർന്ന അയാളുടെ നെഞ്ചിലേക്ക് വീണ് കിതച്ചു.
അമ്മ അവളുടെ ഉള്ളിൽ നിന്നും അയാളുടെ കുണ്ണയെ ഊരി എടുത്ത്, അവളുടെ പാവാടയിൽ ഒന്നു തുടച്ചതിനു ശേഷം കുനിഞ്ഞ് അതു തന്റെ വായ്ക്കക്കുള്ളിലാക്കി. വാസത്തി അയാളുടെ ദേഹത്തു പറ്റിപ്പിടിച്ചു കിടന്നു. സായിപ്പിനു തനിക്ക് എന്താണു സംഭവിക്കുന്നത് എന്നതിനെ കുറിച്ച് വലിയ ബോധം ഒന്നും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല.
സായിപ്പിന്റെ സീൽക്കാരങ്ങളിൽ നിന്നും നിലവിളികളിൽ നിന്നും അമ്മയുടെ വായിലെടുപ്പിന്റെ തീവ്രത വാസന്തി അറിഞ്ഞു. അയാളുടെ മുഖത്തും മുടിയിഴകളിലും പതുക്കെ തലോടികൊണ്ടു അവൾ അങ്ങിനെ കിടന്നു.
സായിപ്പിനെകൊണ്ടുണ്ടായ മറ്റൊരു ഉപകാരം വാസത്തി ഓർത്തു. അതു ഡോക്ടർ സതി ആണ്. പട്ടണത്തിൽ ക്ലിനിക്ക് നടത്തുന്ന ഡോക്ടറും, സായിപ്പിന്റെ കയ്യിൽനിന്ന് കാൾ പലിശക്കു വാങ്ങി കൂടുങ്ങി ഒടുവിൽ അയാൾക്കു കിടന്ന്കൊടുക്കാൻ തുടങ്ങിയതാണ്. പലപ്പോഴും വാസത്തിയുടെ വീട്ടിൽ കൊണ്ടുവന്നാണ് സായിപ്പു ഡോക്ടറെ കളിക്കുക. ആ പരിചയം പക്ഷേ വാസന്തിക്കും കൂടുംബത്തിനും ഉപകാരമായി കല്യാണത്തിനു മുൻപ്, വാസന്തിക്ക് ഒരു തവണയും സൂഗന്ധിക്കു രണ്ടുതവണയും അവർ ഗർഭം അലസിപ്പിച്ചു കൊടുത്തു. വാസന്തിയുടെ ഒറ്റ പ്രസവത്തിനു ശേഷം, അവളുടെ ആവശ്യപ്രകാരം അവളുട്ടെ പ്രസവം.നിർത്തിച്ചുകൊടുത്തതും അവരാണു. അതുകൊണ്ടു ഇപ്പോൾ പ്രശ്നമില്ലാതെ വാസത്തിയുടെ കളികൾ നടക്കുന്നു.
ഒരു അഞ്ചുമിനിറ്റ് നേരം കഴിഞ്ഞു കാണും അമ്മ പെട്ടന്ന് ഒരു ചലനത്തിൽ വായിൽ നിന്നും കുണ്ണ് ഊരി വാസന്തിയുടെ തേൻ കിനിയുന്ന വിടർന്ന പൂറിൽ തള്ളികയറ്റി. വാസന്തി വേഗം എണിറ്റീരുന്നു നല്ലപോലെ കൂലച്ചിരിക്കുന്നു-അമ്മയുടെ വായിലെടുപ്പിന്റെ ഗുണം.
ഒരു പത്തടിയിൽ കൂടുതൽ വാസത്തി അടിച്ചുകാണില്ല. മൂകയിട്ടുകൊണ്ട് സായിപ്പു കൂമ്നചാൽ ചീറ്റിക്കാൻ തുടങ്ങി. വാസന്തി നല്ലപോലെ അടിച്ചു നിർത്തി. ചുരുങ്ങി തുടങ്ങുന്ന കുണ്ണയെ അമ്മയുടെ വിരലുകൾ അവളുടെ ഉള്ളിൽ നിന്നും ഊരി എടുക്കുന്നതു അവൾ അറിഞ്ഞു. അവൾ സായിപ്പിനു ഒരു ഉമ്മ കൂടി കൊടുത്തിട്ട് എണീറ്റു.
കിണറ്റിൻ കരയിൽ പോയിരുന്നു കഴുകുംബോൾ നേരം ഇരുട്ടി കഴിഞ്ഞിരുന്നു. തണുത്ത കാറ്റും-മഴയുടെ ലക്ഷണം. സരിയുടുത്ത് അവൾ അമ്മയ്ക്കും സായിപ്പിനും യാത്രപറഞ്ഞു. അമ്മ സായിപ്പിന്റെ കൂടെ കിടന്നിട്ട അയാളെ എണീപ്പിച്ചു വിടാനുള്ള കാര്യം നോക്കുകയാണു. എന്തായാലും നേരം വെളുക്കാതെ സായിപ്പ് പോകുമെന്നു തോന്നുന്നില്ല.
അരമണിക്കൂർ നടക്കണം കടവത്തെത്താൻ. കുറച്ചുകഴിഞ്ഞപ്പോൾ മഴചാറ്റാൻ തുടങ്ങി. നാശം, കൂടയെങ്കിലും എടുക്കാമായിരുന്നു. മഴപേടിച്ച് ആ കടത്തുകാരെനെങ്ങാനും കടന്നുകളഞ്ഞിട്ടുണ്ടെങ്കിൽ പിനെ അതിനെക്കാൾ പ്രശ്നമാവും. തിരിച്ച് വീട്ടിൽപോയി സായിപ്പിനു വീണ്ടും കിടന്നുകൊടുക്കുന്നതിലല്ല പ്രശ്നം, അക്കരെ അച്ഛൻ കുണ്ണയും കൂലിച്ചുവച്ച് നിൽക്കൂകയായിരിക്കും-ഇന്നവിടെ എത്തിയില്ലെങ്കിൽ അയാൾ കൊല്ലും.
വാസന്തി വേഗം നടന്നു. മഴക്ക് പതുക്കെ ശക്ടി കൂടുന്നു. കടവത്ത് എത്തിയതും നല്ല മഴയായി. കുറ്റാകൂരിരുട്ടും.
ഭാഗ്യം വള്ളം ഉണ്ട്. വാസന്തി മുഴുവൻ നനഞ്ഞു കൂളിച്ചിരുന്നു. കടത്തുകാരൻ ഒരു പാളതൊപ്പിയും വച്ച് ഇരിപ്പുണ്ട്. “നിങ്ങളു പോയി കളയുമോന്നു പേടിച്ചു.” ആശ്വാസത്തോടെ വാസന്തി പറഞ്ഞു
വള്ളം കടവത്തു നിന്നു വിട്ടതും തുള്ളിക്കൊരുകൂടം പെയ്യാൻ തുടങ്ങി. അക്കരെ ചെറുതായി ഒരു വെട്ടം കാണുന്നുണ്ട്. അതു നോക്കിയാണ് വള്ളം പോകുന്നത്. അല്ലെങ്കിൽ വഴിതെറ്റും. കായൽ വെള്ളത്തിൽ മഴത്തുള്ളികൾ വീഴുന്ന ശബ്ദം മാത്രം. പെരുമഴ നനഞ്ഞു വിച്ചുകൊണ്ടു അവൾ ഇരുന്നു. പെട്ടെന്നു വള്ളത്തിന്റെ തുഴച്ചിൽ നിന്നതുപോലെ വാസത്തിക്കു തോന്നി. ഇരുട്ടത്ത് അവൾക്കു വൃക്ടമായി കാണാൻ പറ്റുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല ഒന്നു.
Thudarum
ഈ kambi katha എല്ലാവര്ക്കും ഇഷ്ടം ആയി കാണും എന്ന് വിശ്വസിക്കുന്നു നിങ്ങളുടെ അഭിപ്രായങ്ങളും നിർദേശങ്ങളും രേഖപ്പെടുത്തുക വഴി കഥാകാരനെ ഇനിയും എഴുതാൻ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുക. കൂടുതൽ കഥകൾ വായിക്കാൻ ആയി kambimalayalamkathakal dot com സന്ദർശിക്കുക