This story is part of the സംഗമം series
സംഗമം എന്ന പുതിയ kambi katha ykku ഇവിടെ തുടക്കം
വളാഞ്ചേരിയിൽ നിന്ന് തിരിച്ച മയിൽവാഹനം വലിയകുന്ന കഴിഞ്ഞ തിരുവേഗപ്പുറപാലത്തിലേക്ക് പ്രവേശിച്ചു കഴിഞ്ഞു. കുത്തിക്കയറുന്ന വെയിലിന്റെ കാഠിന്യം കാരണം താഴ്ത്തിയിട്ടിരുന്ന ഷട്ടർ തുറന്ന് ഉഷ പുറത്തേക്ക് നോക്കി.
വൃദ്ധയെപ്പോലെ നിളാനദിയുടെ (ഭാരതപ്പുഴ) കൈവഴിയായ തൂതപ്പുഴ ദീർഘശ്വാസം വലിച്ച് കിടക്കുന്നു. വൃദ്ധയുടെ തെളിഞ്ഞ നിൽക്കുന്ന എല്ലുകൾപോലെ മണൽപരപ്പുകൾ തെളിഞ്ഞ ! !. അങ്ങിങ്ങായി ചെറിയ ചാലുകൾപോലെ ആ മണൽപ്പരപ്പിലുടെ ഒഴുകുന്ന ചെറുതോടുകൾ പുഴയ്ക്ക് അന്ത്യശ്വാസം വലിക്കാൻ ഇനി അധികനാളില്ലെന്ന് ഓർമ്മപ്പെടുത്തുന്നു!!.
പാലം കഴിയുന്നതിന് മുൻപ്തന്നെ ഉഷ കുട്ടികളെയും കൂട്ടി എഴുന്നേറ്റു. ബസ്സിൽ നിന്നും പുറത്തിറങ്ങുമ്പോൾ കത്തിക്കാളുന്ന തീയിൽ കാലെടുത്ത് വച്ചത് പോലെ ടാറിട്ട റോഡിൽ നിന്നുയരുന്ന ചൂട്, വാഹനങ്ങളുടെ നിലയ്ക്കാത്ത പ്രവാഹത്തിന് ഒരു ശമനം വന്നപ്പോൾ ഉഷ, കുട്ടികളെയും കൂട്ടി റോഡ് മുറിച്ചു കടന്ന് മറുവശത്തെത്തി.
അവിടെ സെയിതാലിക്ക മാമുക്കോയയുടെതപോലുള്ള പല്ലുകൾ കാണിച്ച ചിരിച്ച് കൊണ്ട് നിൽക്കുന്നു. ഇപ്പോൾ കെ ആർ പോയിട്ടേയുള്ള, ഇങ്ങള് കേറിക്കോളിന്നു. ഞാൻ അങ്ങടേയ്ക്ക് ഉഷ കുട്ടികളെയും കൂട്ടി മർഹബയെന്ന സെയിതാലിക്കയുടെ ആട്ടോയിലേക്ക് കയറി.
എന്തൊക്കെയാണ് കുട്ടെ’്യ വിശേഷങ്ങൾ?
അമ്മക്ക് വല്ലാണ്ടായിരിക്കുണു……. ആസ്മയുടെ അസഹ്യത ഇപ്പോൾ കൂടി . . . . . . എന്താ ചെയ്ക?”
“അപ്പുമാഷെ സമ്മതിക്കണം.ട്ടോ. എന്തൊക്കെ ചികിത്സയാ കൂട്ടിടമ്മയ്ക്ക് ചെയ്തിരിക്കണെ. ഹൈദ്രാബാദ് വരെ കൊണ്ടോയി മീൻ വിഴുങ്ങിയിട്ട് എന്തായി? ഒരാളു തുണയില്ല്യാ. എല്ലാത്തിനും മാഷ തനിച്ചല്ലേയുള്ളൂ. ”
അൽപ്പം വിഷമത്തോടെ ഒന്ന് ദീർഘശ്വാസം വിട്ടു.
“കുട്ട്യോൾക്ക് സ്കൂളടച്ചുലോ, കുറച്ചിസം. ഇണ്ടാവും ഇല്ലേ?”
ആഹ് ഉഷയൊന്ന് മൂളി. ടാർ റോഡിൽ നിന്നും കുണ്ടും കുഴിയും നിറഞ്ഞ വെട്ടുവഴിയിലേക്ക് ആട്ടോ കയറി . വണ്ടി നിയന്ത്രിക്കുന്നതിനിടയിൽ സെയ്താലിക്ക പിന്നെയും തുടർന്നു. അമ്മള റോഡ് മാത്രേ ഉള്ളു. ഇങ്ങനെ. എന്താ ആ ചാത്തുട്ടിയോട് ഒന്ന് പറയാർന്നില്ലേ.
ഓഹ് ഓനോട് പറഞ്ഞിട്ടും വലിയ കഥയൊന്നുല്ല്യാ. ഒക്കെ കണക്ക് തന്നെ..കുട്ട്യോളുടെ അച്ഛൻ വന്നില്ല അല്ലെ…?
“ഇല്ല….. ഏട്ടന് ലീവ് കിട്ടില്ല്യാ. ആൾക്ക് പിടിപ്പത് പണിണ്ടെ.”
” ഇപ്പോൾ എവിടെയാ?”
പുത്തനത്താണി. അപ്പോഴേക്കും ആട്ടോ ഉഷസ് എന്ന ഉഷയുടെ വീടിന് മുന്നിൽ എത്തി.
ഉഷ ബാഗിൽ നിന്ന് 100 രൂപ എടുത്ത് നീട്ടി.
“എന്റെ കുട്ട്യേ . ചില്ലറയില്ല്യാലോ. ഇങ്ങള് പിന്നെ തന്നാ മതീന്നു. അതു വേണ്ട ഞാൻ സൈതാലിക്ക വിളിച്ചാൽ ആട്ടോയിൽ
കയറാത്തത്തെ ഇതാ. ഇങ്ങള് പൈസ വാങ്ങില്ല.”
“അതാ നല്ല കഥയായെ. അപ്പു മാഷ്ടെ കുട്ട്യടെ കയ്യിന്ന് പൈസ വാങ്ങിയില്ലാന്ന് വച്ചു അതിലൊരു കുഴപ്പവും ഇല്ല .” സെയ്താലിക്ക പഴംപുരാണം കെട്ടഴിക്കാൻ തുടങ്ങിയതും ഉഷ മകളോടായി പറഞ്ഞു.
“എന്റെ കുട്ടി മുത്തശ്ഛന്റെ കയ്യിൽ നിന്ന് പെസ് വാങ്ങിയിട്ട് വായോ.”
ആട്ടോയുടെ ശബ്ദം കേട്ടിട്ടാകണം ഉഷയുടെ അച്ഛൻ ഉമറത്തേക്ക് വന്നു. ഓടി വന്ന പേരക്കുട്ടികളെ രണ്ട് വശത്തായി ചേർത്ത് പിടിച്ച് അവർക്ക് നെറുകയിൽ മുത്തം നൽകി, കാശൈടുത്ത് വരാൻ അവരെ അകത്തേക്ക് വിട്ടിട്ട് ആട്ടോയുടെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു.
“അല്ലാ ആരാ ഇത് സൈതാലിയോ. അന്നെ ഇപ്പോൾ ഒന്ന് കാണാൻ കൂടി കിട്ടുന്നില്ലല്ലോ. സൈതാലി ഭവ്യതയൊടേ ആട്ടോയിൽ നിന്നിറങ്ങി നിന്നു. പാത്തുമ്മയ്ക്ക് എന്താടോ പറ്റീത്?”
“ഓള് ഒന്ന് മണ്ടി പാഞ്ഞ് വീണിരിക്കുണു.. ആ കരുണയില് കൊണ്ടോയി കാട്ടിപ്പോ കയ്യുടെ എല്ല് പൊട്ടിർക്കണു. പത്തായിരം
ഉറുപ്പിക അങ്ങട തീർന്ന് കിട്ടി.”
“ആങ് ഹാ .അതാപ്പോ നന്നായേ…അതെന്താപ്പൊ അത്രയും ഒരു സംഖ്യ”
“ഓൾക്ക് പ്രെശറും ശുഗറും ഒക്കെ ഉണ്ടെന്നെ. ഓല് പിടിച്ച അഞ്ചിസം കിടത്തി. ഇപ്പോൾ പുരേലുണ്ട്(വീട്ടിൽ).”
അപ്പോഴേക്കും ഉഷയുടെ ഇളയ മകൾ പൈസയും എടുത്ത് കൊണ്ട് വന്നു . അതും വാങ്ങി ഇക്ക യാത്ര പറഞ്ഞ് പോയി. അപ്പുമാഷ് മകളെയും കൂട്ടി അകത്തേക്ക് കയറി. ഉഷ വേഗം അമ്മയുടെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു. വിവരങ്ങൾ ഒക്കെ പങ്ക് വച്ചിട്ട വസ്ത്രം മാറി അടുക്കളയിലേക്ക് കടന്നു. അച്ഛൻ എന്തൊക്കെയോ കാട്ടിയിട്ടുണ്ട്. അവൾ പുറത്തേക്കിറങ്ങി അൽപ്പം പാവയ്ക്കാ പൊട്ടിച്ച് വന്ന് അത് കഷണിച്ച വേഗം ഉപ്പേരി ഉണ്ടാക്കി. പപ്പടം കാച്ചിവച്ചിട്ട് മുട്ട് പൊരിച്ച എല്ലാവർക്കും ഊണ് വിളമ്പി. എല്ലാവരും ഭക്ഷണം കഴിഞ്ഞതും പാത്രങ്ങൾ മോറി വച്ചിട്ട് അവൾ അമ്മയുടെ അടുത്ത് ചെന്ന് അൽപ്പനേരം കിടന്നു. രാവിലെ ഇറങ്ങിയതാണ് വല്ലാത്ത ക്ഷീണം അമ്മയോട് വർത്തമാനം പറഞ്ഞ് കിടന്ന് ഒന്ന് മയങ്ങി. ഉഷ വന്നത് മാഷിനെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം അൽപ്പം ആശ്വാസം പകർന്നു. മാത്രവുമല്ല കുട്ടികൾക്ക് സ്കൂൾ അടച്ചതിനാൽ അവർ കുറച്ച ദിവസം വീട്ടിൽ ഉണ്ടാകുമെന്നും പറഞ്ഞപ്പോൾ മാഷിന് സന്തോഷം ഇരട്ടിച്ചു. ആളും അനക്കവുമില്ലാതെ എത്ര ദിവസമാണ് കഴിയുക!! പേരക്കുട്ടികൾ വന്നപ്പോൾ വീടൊന്ന് ഉണർന്നത്പോലെ.
മകൾക്ക് വിവാഹം ആലോചിക്കുമ്പോൾ പ്രതീക്ഷകൾ കുറെ ഉണ്ടായിരുന്നു. അടുത്ത് നിൽക്കാൻ കഴിയുന്ന ഒരു പയ്യനെയായിരുന്നു നോക്കിയിരുന്നത്. പക്ഷെ പലതും വന്ന പോയിട്ടും ഒന്നും ശരിയായില്ല. അവസാനം വന്നതാകട്ടെ അനുജത്തിയും വിധവയായ അമ്മയും അടങ്ങിയ രവീന്ദ്രന്റെയും ബാങ്കിൽ നല്ല ജോലി, നല്ല ആൾക്കാർ, നല്ല ചുറ്റു പാടുകൾ. മകൾക്ക് വയസ്സ് കൂടിപ്പോകുന്നത് കൊണ്ട് അത് തന്നെ ഉറപ്പിച്ചു.
വാസുദേവപ്പണിക്കർ എന്ന അപ്പുമാഷിന് വയസ്സ് 57 ആകുന്നു.
അടുത്തുള്ള സർക്കാർ എയിഡഡ് സ്കൂളിലെ പ്രധാനാദ്ധ്യാപകനായിരുന്നു. നല്ല ഉയരം അതിനൊത്ത തടിയുമുള്ള അപ്പുമാഷ് നല്ലവണ്ണം ശാരീരികാദ്ധ്വാനമെടുക്കുന്നതിൽ അരോഗദ്യഢഗാത്രനാണ്. ക്ലീൻ ഷേവ് ചെയ്ത മുഖം കണ്ടാൽ ഒരിക്കലും 45 വയസ്സിന് മുകളിൽ ആരും പറയില്ല. തലയിൽ അങ്ങിങ്ങായി നര പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ടു തുടങ്ങിയിട്ടേയുള്ള. മിക്കപ്പോഴും രോഗശയ്യയിലായിരിക്കുന്ന ഉഷയുടെ അമ്മയുടെ പരിചരണത്തിനായി കുറച്ച് വർഷങ്ങൾക്ക് മുൻപ് ജോലി രാജി വയ്ക്കുകയായിരുന്നു.
അപ്പുമാഷ് പ്രേമപുരസരം കല്ലു എന്ന് വിളിക്കുന്ന മെലിഞ്ഞുണങ്ങിയ കല്ല്യാണിക്കുട്ടിക്ക് ആസ്മയുടെ അസഹ്യത പലപ്പോഴും അപ്പുമാഷിന് ഉറക്കമില്ലാത്തരാവുകൾ ചെയ്യാറുണ്ടായിരുന്നു. വളരെ ദുർബലയായതിനാൽ ഉഷയ്ക്ക് അനിയത്തി ആയി മറ്റൊരു കുഞ്ഞിനെക്കൂടി ഗർഭം ധരിക്കാൻ അവർക്ക് കഴിഞ്ഞിരുന്നില്ല.
അടുത്ത ദിവസം ഉച്ചയ്ക്ക് ഊണിന് വേണ്ട വിഭവങ്ങൾ ഒരുക്കുമ്പോഴാണ് കറിവേപ്പില ഇല്ലെന്ന കാര്യം ഉഷ കാണുന്നത്. അച്ഛനെക്കൊണ്ട അൽപ്പം കറിവേപ്പില പൊട്ടിക്കാൻ അവൾ മുൻ വശത്തെ ഹാളിലേക്ക് വരുമ്പോൾ ഉഷയുടെ കുഞ്ഞിനെ മടിയിലിരുത്തി ലാളിച്ചുകൊണ്ട് കാർട്ടൂൺ കാണുകയായിരുന്നു അപ്പുമാഷ്.
ടോമിന്റെയും ജെറിയുടെയും കുസൃതികൾ നോക്കി പരിസരം മറന്ന് ചിരിക്കുന്ന മുത്തശ്ച്ഛനെയും പേരക്കുട്ടിയെയും ഒരു നിമിഷം ഉഷ നോക്കി നിന്നു പോയി. തന്റെ കുട്ടികൾക്ക് അൽപ്പം സ്വാതന്ത്യം കിട്ടുന്നത് ഇവിടെ വരുമ്പോഴാണ്. പെട്ടെന്ന് ഉഷയുടെ മാത്യഹ്യദയം ആ പൊട്ടിത്തകർന്നത്. എല്ലാവരും ബഹുമാനിക്കുന്ന തന്റെ അച്ഛൻ തന്നെയാണോ അവിടെ ഇരിക്കുന്നതെന്ന് അവൾ ഒരു പ്രാവശ്യം കൂടി
നോക്കി. അതെ അത് തന്റെ അച്ഛൻ തന്നെയാണ്. ഒരു നിമിഷം അച്ഛനെക്കുറിച്ചുള്ള അവളുടെ ധാരണകളെല്ലാം മാറി മറിഞ്ഞു കഴിഞ്ഞു. അവിടെ പകരം സ്ഥാനം പിടിച്ചതോ വെറുപ്പും സങ്കടവും
ഒരുനിമിഷം അവൾ ഭിത്തിയിൽ ചാരി നിന്നു പോയി. കണ്ണുകളിൽ ഇരുട്ട് കയറുന്നത് പോലെ തോന്നി. ലെഗ്ഗിൻസ് പോലെ നേർമ്മയേറിയ മുട്ടൊപ്പമുള്ള കാൽശരായി ധരിച്ച അച്ഛന്റെ മടിയിലിരുന്ന് കാർട്ടൂൺ കണ്ട ആർത്തചിരിക്കുന്ന തന്റെ മകളുടെ തുടയിടുക്കിലൂടെ ചുവന്ന നീട്ടിയെത്തുന്ന ആ സർപ്പത്തിൽ നിന്നാണോ താൻ ജന്മം കൊണ്ടതെന്ന് ഒരു നിമിഷം ആ അമ്മ പരിതപിച്ചു പോയി.
മുത്തൾച്ഛൻ പേരക്കുട്ടിയെ മടിയിലിരുത്തി താലോലിക്കുന്നതിനൊപ്പം അവളുടെ കൊഴുത്തുരുണ്ട തുടകൾക്കിടയിലൂടെ തന്റെ ജനനേന്ദ്രിയം മുകളിലേക്കും താഴേക്കും ചലിപ്പിച്ച സായൂജ്യമടയുന്നത് ഏതൊരമ്മയ്ക്കാണ് കണ്ടു നിൽക്കാൻ കഴിയുന്നത്!!!
തന്റെ നിയന്ത്രണം വിട്ടു പോകാതാരിക്കാൻ പരമാവധി ശ്രമിച്ചു കൊണ്ട് ഉഷ മകളെ വിളിച്ചു. അശ്രീകരം മതി ചിരിച്ചത്. അച്ഛാ അൽപ്പം കറിവേപ്പില പൊട്ടിച്ചു തരുട്ടോ…. മനസ്സിൽ തികട്ടി വന്ന രോഷം വാക്കുകളിൽ കലരാതിരിക്കാൻ ഉഷ ശ്രമിച്ചു പരാജയപ്പെട്ടു.
പേരക്കുട്ടിയുടെ തുടയിടുക്കിൽ തന്റെ മാംസ ദണ്ട് ചലിപ്പിച്ച് ആത്മനിർവൃതി കൊണ്ടിരുന്ന അപ്പുമാഷ് മകളുടെ ശബ്ദം കേട്ടൊന്ന്
ഞെട്ടി. ബേബി. ബേബി ഈസ് യു ഈസ് ഓർ ഈസ് യൂ ഐൻറ് ബേബി. . . . പാടിക്കൊണ്ട് ടൂഡിൽസ് എന്ന വെളുത്ത
സുന്ദരി പൂച്ചയെ പ്രേമിച്ചു കൊണ്ടിരുന്ന ടോം, ജെറിയുടെ ശല്യം സഹിക്കാതെ അവനെ ഓടിച്ച അവസാനം സ്പൈക്ക് എന്ന
ബുൾഡോഗിന്റെ മുന്നിൽ ചെന്നുപെട്ട അവസ്ഥയായി അപ്പു ഒരു നിമിഷത്തെ തന്റെ അവിവേകം മകൾ കണ്ടുവോയെന്ന് അപ്പു മാഷ് ഭയപ്പെട്ടു. കൊച്ചുകുട്ടിയെങ്കിലും അവളുടെ ആസനത്തിന്റെ ചൂട് തന്റെ ലോലവികാരങ്ങളെ ഉണർത്തിയപ്പോൾ അൽപ്പം മനസ്സ് വിട്ടുപോയിയെന്നത് ശരിയാണ്. പക്ഷെ അതിനിടയ്ക്ക് തന്റെ മകൾ കടന്നു വരുമെന്ന് ഒരിക്കലും മാഷ് ഓർത്തിരുന്നില്ല.
പേരക്കുട്ടിയെ മടിയിൽ നിന്നിറക്കുമ്പോഴേക്കും മനസ്സിനെ ബാധിച്ച ഭയം മാഷിന്റെ കുട്ട്നെ കാറ്റപോയ ബലൂൺ പോലെയാക്കി കഴിഞ്ഞിരുന്നു. അഴിഞ്ഞു പോയ മുണ്ട് വാരിയുടുത്ത് അയാൾ വേഗം പറമ്പിലേക്കിറങ്ങുമ്പോൾ ഉഷ പിറുപിറുത്ത് കൊണ്ട് അടുക്കളയിൽ അങ്ങോട്ടുമിങ്ങോട്ടും രണ്ട് ചാൽ നടന്നു. രണ്ട് കുട്ടികൾ ഉണ്ടായിട്ടെന്താ ഒരു കൈ സഹായത്തിന് ആരുമില്ല.
അവൾ തികട്ടി വന്ന ദേഷ്യത്തോടെ നീട്ടി വിളിച്ചു.
“എടി മണിക്കുട്ടി നീ അവിടെ എന്തെടുക്കുവാ? പെണ്ണ് ഇവിടെ വന്നാൽ മുകളിലെ റൂമിൽക്കയറി പെരുന്നയിരിക്കും.”
അമ്മയുടെ പതിവില്ലാത്ത വിളി കേട്ട മണിക്കുട്ടിയെന്ന അമൃത വേഗം കോണിയിറങ്ങി താഴേക്ക് വന്നു.
“എന്താ അമ്മെ ?”
“നിനക്ക് അടുക്കളയിൽ എന്തെങ്കിലുമൊന്ന് സഹായിച്ചു കൂടെ? നിയെന്താ ഇവിടെ സുഖവാസത്തിന് വന്നതാണോ? നിനക്ക് ആ
പാത്രങ്ങളെങ്കിലും ഒന്ന് മോറി വച്ചു കൂടെ?”
അമ്മയുടെ വെളുത്ത മുഖം പതിവില്ലാതെ ചുവന്ന് തുടുത്തിരിക്കുന്നു. രംഗം അത്ര നല്ലതല്ലെന്ന് തോന്നിയ അമൃത വേഗം അമ്മ
ചൂണ്ടിക്കാണിച്ച പാത്രങ്ങൾ കഴുകാൻ ആരംഭിച്ചു.
“ഇതാ മോളെ കറി വേപ്പില, ”
അപ്പുമാഷ് അടുക്കളെ വാതിലിന് പുറത്ത് നിന്ന് അകത്തേക്ക് കറിവേപ്പില നീട്ടി. അച്ഛന്റെ മുഖത്ത് നോക്കാതെ തന്നെ ഉഷ അത് വാങ്ങി തന്റെ ജോലിയിൽ വ്യാപ്യതയായി എങ്കിലും അവളുടെ മനസ്സ് നീറുകയായിരുന്നു. അവൾക്ക് അത് ഓർക്കുമ്പോൾ തന്നെ ഹ്യദയം നുറുങ്ങുന്നു. അപ്പു മാഷിന്റെ മകൾ എന്ന് പറഞ്ഞാൽ എവിടെച്ചെന്നാലും ഒരു പ്രത്യേക സ്ഥാനമാണ്. ഒരു ദുശീലങ്ങളുമില്ലാത്ത ഒരു മാതൃകാദ്ധ്യാപകൻ. പലരെയും അകമഴിഞ്ഞ് സഹായിക്കുന്ന കാണപ്പെട്ട ദൈവം. അവളുടെ മനസ്സിൽ ആ ദൈവത്തിന്റെ വിഗ്രഹം അൽപ്പം മുമ്പ് കണ്ട കാഴ്ചയിൽ വീണുടഞ്ഞുകഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു.
അന്ന് രാത്രി ഉറക്കം വരാതെ വ്രണിതഹ്യദയവുമായി തിരിഞ്ഞും മറിഞ്ഞും കിടന്ന് നേരം വെളുപ്പിച്ച ഉഷ എഴുന്നേറ്റത് ഉറച്ച ഒരു തീരുമാനവുമായിട്ടായിരുന്നു. ഭർത്താവിന്റെ വിട്ടിലേക്ക് മടങ്ങിപ്പോകുക. അല്ലെങ്കിൽ കിങ്ങിണിയെക്കാൾ ശരീരവും മുഴുപ്പുമുള്ള 19 വയസ്സുകാരി അമൃതയെ തന്റെ അച്ഛൻ എന്ത് ചെയ്യുമെന്ന് അവൾക്കറിയില്ല. പലപ്പോഴും അവളെയും അച്ഛൻ പിടിച്ചിരുത്തി ലാളിക്കുന്നത് കണ്ടിട്ടുണ്ട്. ആ ലാളന അതിരു കടന്ന് പോയാൽ നശിക്കുന്നത് എല്ലാവരുടെയും ജീവിതമായിരിക്കും, തകർന്ന് വീഴുന്നത് ഇതു വരെ സമൂഹത്തിൽ ഉണ്ടാക്കിയെടുത്ത് സൽപ്പേരായിരിക്കും.
തുടരും. . .
ഈ kambi katha എല്ലാവര്ക്കും ഇഷ്ടം ആയി കാണും എന്ന് വിശ്വസിക്കുന്നു നിങ്ങളുടെ അഭിപ്രായങ്ങളും നിർദേശങ്ങളും രേഖപ്പെടുത്തുക വഴി കഥാകാരനെ ഇനിയും എഴുതാൻ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുക.