പായ വിരിച്ചു കിട്ടിയ പ്രൊമോഷൻ – 1 (Paaya Virichu Kittiya Promotion - 1)

This story is part of the പായ വിരിച്ചു കിട്ടിയ പ്രൊമോഷൻ series

    ഓഫീസിൽനിന്ന് തിരികെ എത്തി അച്ഛൻ കുപ്പിയെടുത്ത് അടി തുടങ്ങി. സാധാരണ, മാനസിക പിരിമുറുക്കം വരുമ്പോഴാണ് അച്ഛൻ കള്ള് കുടിക്കാറ്.

    പ്രശ്നം എന്താണെന്ന് അറിയില്ലെങ്കിലും ഇന്ന് അച്ഛൻ എന്തോ ടെൻഷനിലാണെന്ന് മാത്രം എനിക്ക് മനസ്സിലായി. വീട്ടിൽ എത്ര പ്രശ്നം ഉണ്ടായാലും അച്ഛൻ എന്നെയും ചേട്ടനെയും ഒന്നും അറിയിച്ചിരുന്നില്ല.

    രണ്ട് ദിവസം മുൻപ് ബാങ്കിൽനിന്ന് ഒരു നോട്ടീസ് വന്നിരുന്നു. മുഴുവൻ പലിശയും ഒന്നിച്ച് തിരികെ അടച്ചില്ലെങ്കിൽ ഞങ്ങൾ താമസിക്കുന്ന വീട്, ബാങ്കിൻ്റെ കീഴിലാകും എന്നായിരുന്നു ആ നോട്ടിസ്.

    പലിശതന്നെ ഏകദേശം 12 ലക്ഷത്തോളം ഉള്ളതിനാൽ, ഒരു പരിഹാരം കാണാനായി അച്ഛൻ ഇന്ന് ഓഫീസിലേക്ക് പോയിവന്നു.

    ലക്ഷണം കണ്ടിട്ട് അച്ഛൻ പോയ കാര്യം ശുഭകരമായില്ലെന്നാണ് തോന്നുന്നത്.

    കുപ്പി പകുതിയോളമായപ്പോൾ അമ്മ അച്ഛൻ്റെ അടുത്തേക്ക് വന്നു. അച്ഛൻ്റെ അടികണ്ട് അമ്മയ്ക്കും കാര്യം ഏതാണ്ട് മനസിലായി.

    അമ്മ: മധുവേട്ടാ..

    അച്ഛൻ: ഹ്മ്മ്.

    അമ്മ: പോയ കാര്യം എന്തായി?

    അച്ഛൻ: വീട് കൈവിട്ട് പോകും, മായേ.

    അമ്മ: അയ്യോ! അപ്പൊ പ്രൊമോഷൻ്റെ കാര്യമൊ? ഏട്ടൻ മാനേജരെ കണ്ടോ?

    അച്ഛൻ: മാനേജരെ കണ്ടു, പക്ഷെ നമ്മൾ വിചാരിച്ചപോൽ അസിസ്റ്റന്റ് മാനേജരുടെ പോസ്റ്റ്‌ എനിക്ക് കിട്ടില്ല.

    അമ്മ: അതെന്താ ഏട്ടാ? മാനേജർ എന്ത് പറഞ്ഞു?

    അച്ഛൻ: എന്നേക്കാൾ രണ്ടു വർഷം സീനിയൊരിറ്റിയുള്ള ജോഷിക്കാണ് അസിസ്റ്റന്റ് മാനേജർ ആകാനുള്ള യോഗ്യത എന്ന്.

    അമ്മ: ജോഷി എന്ന് പറയുമ്പോൾ അന്ന് ഫങ്ഷനിൽ വെച്ച് എന്നെ തുറിച്ചുനോക്കി നിന്ന ആ പുള്ളിയാണോ?

    അച്ഛൻ: അതെ, ആ ഞരമ്പൻ തന്നെ.

    അമ്മ: ഇനിയിപ്പോ നമ്മൾ എന്ത് ചെയ്യും ഏട്ടാ?

    അച്ഛൻ: ഞാൻ തിരിഞ്ഞു നടക്കുമ്പോൾ മാനേജർ എന്നോട് മറ്റൊരു കാര്യം കൂടെ പറഞ്ഞു.

    അമ്മ: എന്ത്?

    അച്ഛൻ: ആ, ഞരമ്പൻ ജോഷിയോട് ഒന്ന് പോയി സംസാരിച്ചു നോക്കാൻ. അയാൾ വിട്ടുതരാൻ തയാറാണെങ്കിൽ ആ പോസ്റ്റ്‌ എനിക്ക് നൽകാം എന്ന്.

    അമ്മ: എന്നിട്ട്?

    അച്ഛൻ: നമ്മുടെ ആവശ്യമായി പോയില്ലേ. മാനേജർ പറഞ്ഞതുപോലെ ജോഷിയോട് ഞാൻ പോയി സംസാരിച്ചു.

    അമ്മ: എന്നിട്ട് അയാൾ എന്ത് പറഞ്ഞു?

    ഗ്ലാസിൽ കള്ള് ഒഴിച്ച്, വെള്ളമൊഴിക്കാതെ ഒറ്റ വലിക്ക് കുടിച്ചിട്ട് അച്ഛൻ പറയാനായി ഒരുങ്ങുമ്പോൾ, അവരുടെ സംഭാഷണം ശ്രദ്ധിച്ചു നിൽക്കുന്ന എന്നെ അച്ഛൻ കണ്ടു.

    അച്ഛൻ: ലാലു നമ്മളെ ശ്രദ്ധിക്കുന്നു, നീ പോയി ആ കതകടക്ക്.

    ഉടനെ അമ്മ അവരുടെ മുറിയുടെ കതക് അടച്ച് കുറ്റിയിട്ടു. അരമണിക്കൂർ കഴിഞ്ഞ് അമ്മ കതക് തുറന്നു. മിഴിനീർ തുടച്ചതിന് ശേഷം അമ്മ അടുക്കളയിലേക്ക് പോയി തൻ്റെ ജോലി തുടർന്നു.

    കണ്ണീരോടെ ഇറങ്ങിവന്ന അമ്മയെ കണ്ട്, ജോഷി എന്തായിരിക്കും എൻ്റെ അച്ഛനോട് പറഞ്ഞിട്ടുണ്ടാവുക എന്നുള്ള ആകാംഷ എനിക്ക് കൂടിവന്നു.

    അടുത്ത ദിവസം വൈകുന്നേരം ഞാനും ചേട്ടനും കോളേജിൽനിന്ന് തിരിച്ചെത്തി. ടിവി കണ്ടുകൊണ്ടിരിക്കുമ്പോൾ, അച്ഛൻ ഓഫീസിൽനിന്ന് വന്നെത്തി.

    അച്ഛൻ ഓഫീസ് ഷർട്ട്‌ നീക്കുന്ന സമയം അമ്മ അച്ഛൻ്റെ അടുത്തുവന്ന് ചോദിച്ചു,

    അമ്മ: ഇതല്ലാതെ മറ്റൊരു മാർഗവും ഇല്ലേ ഏട്ടാ?

    അച്ഛൻ: ഇല്ല മായേ.

    അമ്മ: മ്മ്.

    അച്ഛൻ: നീ വിഷമിക്കണ്ട. ജോഷി ഈ ശനിയായ്ച്ചയാണ് പറഞ്ഞിരിക്കുന്നത്. ഇനിയും 4 ദിവസം നമുക്ക് സമയമുണ്ട്. നിനക്ക് സമ്മതമാണെങ്കിൽ മാത്രം മതി.

    അമ്മ: മ്മ്.

    അച്ഛൻ: നോക്ക് മായേ. ഇത് ചെയ്‌താൽ, അയാൾ വിട്ടുതരുന്ന പ്രൊമോഷൻ വഴി എനിക്ക് ഹൗസ് ലോണിന് സാങ്ഷൻ ലഭിക്കും. ആ തുക കൊണ്ട് നമ്മുടെ വീട് നമുക്ക് തിരികെ പിടിക്കാൻ സാധിക്കും.

    അമ്മ: മ്മ്.

    അച്ഛൻ: ധൃതിയില്ല, ശനിയായ്ച്ച വരെ സമയം ഉണ്ട്. നല്ലോണം ആലോചിക്ക്.

    അമ്മ: മ്മ്.

    അച്ഛൻ: രണ്ട് മണിക്കൂർനേരത്തെ കാര്യം അല്ലെ മായെ? കണ്ണടച്ച് തുറക്കും മുൻപ് സമയം വേഗം പൊയ്ക്കോളും.

    അമ്മ: മ്മ്.

    അച്ഛൻ: നല്ലോണം ആലോചിച്ചിട്ട് പറ.

    അമ്മ: ശരി ഏട്ടാ.

    അവരുടെ സംഭാഷണം പൂർണമായും കേട്ട്നിന്നെങ്കിലും അവർ പറയുന്നതിൻ്റെ സാരം എനിക്ക് മനസിയില്ല. ഏതായാലും കുറച്ചു ദിവസം, അവരെ നീരീക്ഷിക്കാൻ ഞാൻ തീരുമാനിച്ചു.

    തുടർന്നുള്ള ദിവസങ്ങളിൽ അമ്മ വലിയ ആലോചനയിലായിരുന്നു. അമ്മ തൻ്റെ താലിമാല ഇടക്കിടക്ക് കൈയ്യിലെടുത്തു വിഷമത്തോടെ നോക്കുന്നുണ്ട്. കൂടാതെ അമ്മയുടെയും അച്ഛൻ്റെയും കല്യാണ ഫോട്ടോയിൽ അമ്മ നോക്കിയിരിപ്പുണ്ട്.

    അങ്ങനെ ദിവസങ്ങൾ കടന്ന് അവർ കാത്തിരുന്ന. ആ ശനിയായ്ച്ച ദിവസം വന്നെത്തി. അന്ന് എനിക്കും ചേട്ടനും കോളേജ് അവധിയായിരുന്നു.

    അമ്മയും അച്ഛനും രാവിലെ എവിടേയോ പോകാൻ ഒരുങ്ങുന്നു. എവിടേക്കാണെന്ന് ഞാൻ ചോദിച്ചപ്പോൾ, വീടിൻ്റെ കാര്യത്തിന് ബാങ്കിലേക്ക് എന്നാണ് അച്ഛൻ്റെ മറുപടി.

    അമ്മ കുളിച്ച് ഒരുങ്ങി മുറിയിൽനിന്നും പുറത്തേക്കിറങ്ങി. കഴിഞ്ഞ ഓണത്തിന് അമ്മ ധരിച്ച പച്ച ബ്ലൗസും വെള്ള സെറ്റ് സാരിയുമായിരുന്നു അമ്മയുടെ വേഷം.

    ഈ സാരിയിൽ അമ്മയുടെ ആകാരവടിവ് പ്രേത്യേകം എടുത്തറിയിച്ചിരുന്നു. ചുണ്ടിൽ ലേശം ലിപ്സ്റ്റിക്കുമായി, അമ്മ കണ്ണെഴുതി പൊട്ടുതൊട്ട് നിന്നുവെങ്കിലും, സാധാരണ അമ്മയിൽ കാണാറുള്ള ആ മുഖ തേജസ്സ് ഇന്ന് കണ്ടില്ല.

    അച്ഛൻ കുളിച്ച് ഒരുങ്ങിവരുന്നതും കാത്ത്, ചിന്തയിൽ മുഴുകിയിരിക്കുന്ന അമ്മയുടെ ശരീരത്ത് ചില മാറ്റങ്ങൾ ഞാൻ ശ്രദ്ധിച്ചു.

    അമ്മയുടെ കഴുത്തിൽ താലിമാല ഇല്ല. വിവാഹശേഷം ഒരൊറ്റ തവിണ പോലും ഊരി മാറ്റിയിട്ടില്ല എന്ന് അഭിമാനത്തോടെ പറയുന്ന അമ്മ, ഇന്ന് തൻ്റെ താലി മാല ഊരിമാറ്റി വെച്ചേക്കുന്നു.

    അമ്മയുടെ നെറ്റിയിൽ കുങ്കുമം കണ്ടില്ല. താൻ ഒരു സന്തുഷ്ട കുടുംബിനിയാണെന്ന് അറിയിക്കുംവിധം, പുറത്തുപോകുമ്പോൾ അമ്മ മറക്കാതെ ചാർത്താറുള്ള കുങ്കുമം ഇന്ന് അമ്മയുടെ നെറ്റിയിൽ കാണുന്നില്ല.

    അമ്മയുടെ വലിപ്പമുള്ള മുലകളും വയറും അമ്മ സാരികൊണ്ട് പിൻകുത്തി മറച്ചിട്ടില്ല. പുരുഷന്മാരുടെ ദൃഷ്ട്ടി എളുപ്പം പതിയാൻ സാധ്യതയുള്ള സാരിയിലെ ഇടതുഭാഗത്ത്, തൻ്റെ ബ്ലൗസ്സിലെ വലിയ മുലയും, വയറും സാരിതലപ്പുകൊണ്ട് മറയും വിധം അമ്മ പിൻകുത്തി വെക്കുമായിരുന്നു. പക്ഷെ ഇന്ന് അമ്മ അത് ഒഴിവാക്കിയിരിക്കുന്നു.

    മുറിയിൽനിന്നും ഇറങ്ങിവന്ന്, എന്നോടും ചേട്ടനോടും യാത്ര പറഞ്ഞ് അമ്മയെകൂട്ടി പുറത്തേക്കിറങ്ങാൻ പോകവേ അച്ഛൻ്റെ മൊബൈലിലേക്ക് ഒരു കോൾ വന്നു.

    അച്ഛൻ കോൾ എടുത്ത് സംസാരിച്ചു തുടങ്ങി. ഒളിഞ്ഞു-മറഞ്ഞു നിന്ന് സ്വരം താഴ്ത്തിയുള്ള അച്ഛൻ്റെ കാര്യമായിട്ടുള്ള സംഭാഷണം കണ്ടയുടൻ, വിളിക്കുന്നത് ജോഷിയാണെന്ന് എനിക്ക് മനസിലായി.

    ഏതായാലും ഒരു മുൻകരുതലെന്നവണ്ണം, അമ്മ കാണാതെ ഞാൻ അമ്മയുടെയും അച്ഛൻ്റെയും മുറിയിലേക്ക് മെല്ലെ ചെന്ന് അവരുടെ മുറിയിലെ ഒരു ജനാലയുടെ കുറ്റി തുറന്ന് ഇട്ടിട്ട്, തിരികെ വന്നു നിന്നു.

    10 മിനിറ്റ് നേരം അയാളോട് സംസാരിച്ച ശേഷം അമ്മയേയുംകൂട്ടി മുറിയിലേക്ക് കയറി അച്ഛൻ കതകടച്ചു. ഇതേസമയം ഞാൻ വീടിൻ്റെ പുറത്തേക്ക് ഓടിയിറങ്ങി മുറിയുടെ ജനാലക്കരികിൽ വന്നുനിന്ന്, ജനാല മെല്ലെ തുറന്നു.

    മുറിക്കുള്ളിൽ അച്ഛനും അമ്മയും-

    അച്ഛൻ: ഇന്ന് അയാളുടെ വീട്ടിൽ പറ്റില്ല എന്ന്. അയാളുടെ ഭാര്യ ഇന്ന് നാട്ടിലേക്ക് പോകുന്നില്ല.

    അമ്മ: (നിശബ്ദം)

    അച്ഛൻ: നമ്മുടെ വീട്ടിൽ ആകാമെന്നാണ് അയാൾ പറയുന്നത്.

    അമ്മ: അയ്യോ! നമ്മുടെ വീട്ടിലോ? നമ്മുടെ മക്കൾ ഉള്ളപ്പോഴോ?

    അച്ഛൻ: അതൊക്കെ ഞാൻ അയാളോട് പറഞ്ഞു. പക്ഷെ അയാൾക്ക് അറിയുന്ന സ്ഥലം വേറെ ഇല്ലെന്നാണ് വാദം.

    അമ്മ: മക്കളുള്ളപ്പോൾ, ഞാൻ എങ്ങനെ ഏട്ടാ?

    അച്ഛൻ: എനിക്കും അതിൽ താൽപ്പര്യം ഇല്ല മായേ. പക്ഷെ ഒന്നുടെ ആലോചിച്ചു നോക്കുമ്പോൾ നമ്മുടെ വീടിനെക്കാൾ സേഫായ ഒരു ഇടം വേറെ ഉണ്ടോ?

    അമ്മ: ഏട്ടൻ എന്താ പറഞ്ഞുവരുന്നത്?

    അച്ഛൻ: നമ്മുടെ വീട്ടിൽ ആകുമ്പോൾ ആരും ഒന്നും അറിയില്ല. അയൽവാസി തെണ്ടികൾ ആരേലും കണ്ടാലും ഞാൻ കൂടെയുള്ളപ്പോൾ അത്ര സംശയിക്കില്ല!

    അമ്മ: അപ്പൊ നമ്മുടെ മക്കളോ?

    അച്ഛൻ: അവരെ നമുക്ക് രാത്രി നിൻ്റെ അമ്മയുടെ വീട്ടിലേക്ക് പറഞ്ഞുവിടാം.

    അമ്മ: എന്നാലും ഏട്ടാ..നമ്മുടെ വീട്ടിൽ?

    അച്ഛൻ: ഹേയ്യ്, ഒരു കുഴപ്പവുമില്ല മായേ. ഞാൻ നിൻ്റെ കൂടെ ഇല്ലേ? പിന്നെന്താ?

    അമ്മ: മ്മ്.

    അച്ഛൻ: അയാളോട് രാത്രി എത്ര മണിക്ക് വരാൻ പറയണം?

    അമ്മ: ഏട്ടൻ്റെ ഇഷ്ട്ടം പോലെ.

    അച്ഛൻ: എങ്കിൽ ഒരു 10 മണിക്ക് വരാൻ പറയട്ടെ?

    അമ്മ: അയ്യോ, അത് വേണ്ട. അപ്പുറത്തെ വീട്ടിലെ വനജചേച്ചി വൈകിയാ കിടക്കാറ്.

    അച്ഛൻ: അപ്പൊ ഒരു 11 മണി പറയാം.

    അമ്മ: മ്മ്.

    മൊബൈലിൽ അച്ഛൻ ജോഷിയെ വിളിച്ച് ഇന്ന് രാത്രി 11 മണിക്ക് വീട്ടിലേക്ക് വരാൻ പറഞ്ഞു. കാർ പുറത്തിട്ടാൽ മതിയെന്നും, അയാളോട് അച്ഛൻ പ്രത്യേകം പറഞ്ഞു.

    ഇതേ സമയം –

    മേശക്കുള്ളിൽനിന്നും ഊരിവെച്ചിരുന്ന തൻ്റെ തലിമാല എടുത്ത് കഴുത്തിലിട്ടിട്ട് അമ്മ തൻ്റെ തൊളിൽനിന്നും ആ പിൻ അഴിച്ചുമാറ്റി സരിതലപ്പ് താഴെക്കിട്ടു.

    ജനാലക്കരികിൽനിന്നും മാറാൻ ഞാൻ ഒരുങ്ങിയപ്പോൾ, കോൾ വിളിച്ചുകഴിഞ്ഞ് അച്ഛൻ അമ്മയുടെ അടുത്തേക്ക് വന്നു.

    അച്ഛൻ: മായേ?

    അമ്മ: എന്താ ഏട്ടാ?

    അച്ഛൻ: പൂർണ മനസോടെയാണോ നീ ഇതിന് തയ്യാറായത്?

    അമ്മ: മ്മ്, അതെ ഏട്ടാ.

    അച്ഛൻ: മനസ്സിൽതൊട്ട് പറ മായേ.

    അമ്മ: അതെ ഏട്ടാ.

    അച്ഛൻ: നിനക്ക് വിഷമം തോന്നുന്നില്ലേ?

    അമ്മ: ഏട്ടന് മാത്രമായുള്ളത്, മറ്റൊരു പുരുഷന് നൽകുന്നതിൽ എനിക്ക് നല്ല വിഷമമുണ്ട്. പക്ഷെ സാരമില്ല, ഏട്ടൻ്റെ പ്രൊമോഷന് വേണ്ടിയല്ലേ.

    അച്ഛൻ: എൻ്റെ മായേ..

    പകുതി അഴിഞ്ഞ സാരിയും ബ്ലൗസ്സിലും നിൽക്കുന്ന അമ്മയെ അച്ഛൻ ഇറുക്കി കെട്ടിപ്പിടിച്ചു.

    അച്ഛൻ: സോറി മായേ, എല്ലാത്തിനും കാരണം എൻ്റെ കഴിവുകേടാണ്.

    അമ്മ: ഹേ, ഇല്ലേട്ടാ. എല്ലാറ്റിനും ഏക കാരണം എൻ്റെ വലിയ മുലകളും, ഈ കൊഴുത്ത ശരീരവുമാണ്.

    അച്ഛൻ: എന്നോട് ക്ഷമിക്ക്, മായേ.

    അമ്മ: രണ്ടു മണിക്കൂർ നേരത്തെ കാര്യമല്ലേയുള്ളൂ. സാരമില്ല ഏട്ടാ.

    അച്ഛൻ: എന്നാലും..എൻ്റെ മായേ..

    അമ്മ: സാരില്ല, എല്ലാം നമ്മുടെ കുടുംബത്തിന് വേണ്ടിയല്ലേ ഏട്ടാ.

    അച്ഛൻ: മായേ സോറി. റിയലി സോറി.

    അമ്മ: ഏട്ടൻ വിഷമിക്കേണ്ട.

    കെട്ടിപ്പിടിച്ചു നിന്നുകൊണ്ട്തന്നെ അമ്മ അച്ഛനോട് –

    അമ്മ: മധുവേട്ടാ..

    അച്ഛൻ: എന്താ മായേ?

    അമ്മ: ഏത് മുറിയിൽ വെച്ചാണ്?

    അച്ഛൻ: നമ്മുടെ മുറി പോരെ?

    അമ്മ: നമ്മുടെ മുറിയോ? അത് വേണ്ട!

    അച്ഛൻ: അതെന്താ?

    അമ്മ: നമ്മുടെ മാത്രമായ ഈ മുറിയിൽ, മറ്റൊരു പുരുഷൻ, എനിക്കത് ഇഷ്ട്ടല്ലാ.

    അച്ഛൻ: ലാലുവും ഹരിയും ഇന്ന് നിൻ്റെ അമ്മയുടെ വീട്ടിൽ പോകില്ലേ? അവരിൽ ആരുടെയെങ്കിലും മുറി എടുക്കാം.

    അമ്മ: ഹരിയുടെ മുറി വേണ്ട! അവൻ്റെ ജനാലചില്ല് പൊട്ടിയിരിക്കുവാ. പുറത്തു നിന്ന് ആരേലും നോക്കിയാൽ ഉള്ളിൽ നടക്കുന്നതെല്ലാം കാണാം.

    അച്ഛൻ: എന്നാൽ ലാലുവിൻ്റെ മുറി മതി.

    അമ്മ: മ്മ്.

    കുറച്ചുനേരത്തെ നിശബ്ദതക്ക് ഒടുവിൽ, കെട്ടിപിടിച്ചുനിന്നുകൊണ്ട്തന്നെ അമ്മ –

    അമ്മ: ഏട്ടാ..

    അച്ഛൻ: പറ മായേ.

    അമ്മ: നമുക്ക് സെക്സ് ചെയ്യാം, ഏട്ടാ.

    അച്ഛൻ: ഇപ്പോഴോ?

    അമ്മ: മ്മ്.

    അച്ഛൻ: വേണ്ട മായേ, ഇപ്പൊ സെക്സ് ചെയ്‌താൽ രാത്രി എനിക്ക് നല്ല ക്ഷീണം തോന്നും. എല്ലാം ഒന്ന് കഴിയുന്നതുവരെ ഞാൻ ഉണർന്നിരിക്കണ്ടേ?

    അമ്മ: മ്മ്.

    അച്ഛൻ: ശരി, നീ പോയി ചോറുണ്ടാക്ക്, വിശന്ന് കുടൽ കരിയുന്നു.

    അമ്മ: ശരി ഏട്ടാ.

    ബ്ലൗസിൻ ഹുക്ക് അമ്മ അഴിച്ചു തുടങ്ങും നിമിഷം ഞാൻ ജനാലക്കരികിൽ നിന്നും മാറി വീട്ടിലേക്ക് കയറി. വസ്ത്രം മാറിയ അമ്മ അടുക്കളയിലേക്ക് പോയി തൻ്റെ ജോലി തുടർന്നു.

    അച്ഛനും അമ്മയും എന്ത് കാര്യത്തിനാണ് ഈ ഒരുങ്ങുന്നതെന്ന് എനിക്ക് അപ്പോൾ സ്ഥിരീകരിക്കാനായില്ല. കാരണം എൻ്റെ അച്ഛനും അമ്മയും തെറ്റായ ഒരു മാർഗം തിരഞ്ഞെടുക്കില്ലെന്ന് എനിക്ക് നല്ല ഉറപ്പായിരുന്നു.

    ഉച്ചക്ക് ഭക്ഷണം കഴിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കവേ അച്ഛൻ, എന്നോടും ചേട്ടനോടും –

    അച്ഛൻ: ടാ മക്കളെ..

    ചേട്ടൻ: എന്താ അച്ഛാ?

    ഞാൻ: പറ അച്ഛാ.

    അച്ഛൻ: നിങ്ങൾ അമ്മൂമ്മയുടെ വീട്ടിൽ പോയിട്ട് ഒരുപാട് നാൾ ആയില്ലേ, ഇന്ന് നിങ്ങൾ അവിടേക്ക് ഒന്ന് പോ.

    ചേട്ടൻ: മ്മ്, ശരിയാ, ഒരുപാട് നാളായി. പക്ഷെ നാളെ പോയാൽ പോരെ അച്ഛാ?

    അച്ഛൻ: അല്ല, ഇന്നുതന്നെ പോയിട്ട് വാ.

    ഞാൻ: അതെന്താ അച്ഛാ ഇന്നുതന്നെ?

    അമ്മ: തർക്കുത്തരം പറയാതെ അച്ഛൻ പറയുന്നത് അനുസരിക്ക് ലാലു. രണ്ടാളും ഇന്നുതന്നെ അമ്മൂമ്മയുടെ വീട്ടിലേക്ക് പോകണം.

    ചേട്ടൻ: എനിക്ക് വയ്യ അച്ഛാ.

    ഞാൻ: എനിക്കും!

    അച്ഛൻ: എൻ്റെ ബുള്ളറ്റ് എടുത്തോ ടാ.

    ചേട്ടൻ: ഹോ, അങ്ങനാണെങ്കിൽ ഞാൻ പോകാം.

    അച്ഛൻ: പോയിട്ട് നാളെ വൈകിട്ട് തിരികെ വന്നാൽ മതി.

    ചേട്ടൻ: ഓക്കേ അച്ഛാ.

    ഞാൻ: ഞാൻ എവിടെയും പോകുന്നില്ല.

    ചേട്ടൻ: നീ വരണ്ട. അതാ നല്ലത്.

    അമ്മ: നീ എന്താ പോകാത്തെ ലാലു?

    ഞാൻ: എനിക്ക് കുറച്ച് വർക്ക് ബാക്കി ഉണ്ട്, അമ്മാ.

    അമ്മ: എന്ത് വർക്ക്?

    ഞാൻ: കോളേജിലെ പ്രോജക്റ്റ് വർക്ക്.

    അമ്മ: അതൊക്കെ നാളെ തിരികെവന്ന് ചെയ്ത് തീർത്താൽ മതി.

    ഞാൻ: പറ്റില്ല അമ്മേ, ഒരുപാട് ഉണ്ട്.

    അമ്മ: പറയുന്ന കേൾക്ക് ലാലു, മര്യാദക്ക് പോ.

    അച്ഛൻ: മായേ മതി! പോകാൻ താല്പര്യം ഇല്ലെങ്കിൽ വേണ്ട. ഹരി തനിയെ പോട്ടെ.

    അച്ഛനെ ഒന്ന് നോക്കിയ ശേഷം അമ്മ അടുക്കളയിലേക്ക് നടന്നു. അമ്മയുടെ പിന്നാലെ അച്ചൻ നടക്കുമ്പോൾ അവർ കാണാതെ അവരുടെ പിന്നാലെ പോയി ഞാൻ അടുക്കളവാതിലരികിൽ ഒളിഞ്ഞ് നിന്നു.

    അമ്മ: ഏട്ടൻ എന്തിനാ എന്നെ തടഞ്ഞത്? ഞാൻ എങ്ങനെയെങ്കിലും അവനെ ഒന്ന് നിർബന്ധിപ്പിച്ച് വിടുമായിരുന്നല്ലോ?

    അച്ഛൻ: ഒരുപാട് നിർബന്ധിപ്പിച്ചാൽ അവന് സംശയംവരും, അതുകൊണ്ടാ ഞാൻ നിന്നെ തടഞ്ഞത്.

    അമ്മ: ഇനി എന്തുചെയ്യും ഏട്ടാ, ആവൻ വീട്ടിലുള്ളപ്പോൾ എനിക്ക് അത് പറ്റില്ല.

    അച്ഛൻ: ഒരു വഴിയുണ്ട്.

    അമ്മ: എന്ത് വഴി?

    അച്ഛൻ: നേരത്തെ അത്താഴം വിളമ്പി, നേരത്തെതന്നെ നമുക്കവനെ ഉറക്കാം. അറിയാല്ലോ, ലാലു മയങ്ങിക്കഴിഞ്ഞാൽ പിന്നെ ഭൂകമ്പം വന്നാലും ഉണരില്ല.

    അമ്മ: അപ്പോൾ മുറിയുടെ കാര്യം?

    അച്ഛൻ: നമ്മുടെ മുറിതന്നെ പോരേ.

    അമ്മ: ഹേയ്യ്, അത് ഞാൻ സമ്മതിക്കില്ല.

    അച്ഛൻ: ഹോ, ഇനി എന്തു ചെയ്യും?

    അമ്മ: ഏട്ടൻ്റെ അമ്മയുടെ മുറിയില്ലേ? അവിടെ ആയാലോ?

    അച്ഛൻ: ഹോ, ഞാൻ അത് ഓർത്തില്ല. കതകിന് കുറ്റി ഇല്ലന്നേയുള്ളൂ, മുറിക്ക് വേറെ കുഴപ്പങ്ങളൊന്നുമില്ല.

    അമ്മ: കട്ടിൾ ഇല്ലല്ലോ, ഏട്ടാ.

    അച്ഛൻ: സാരമില്ല, നിലത്ത് ഒരു പായ വിരിക്കാം.

    അമ്മ: മ്മ്.

    അച്ഛൻ: രണ്ടു വർഷം അടഞ്ഞുകിടന്നത് അല്ലെ. ഒരുപാട് പൊടിയുണ്ടാവും. ഒന്ന് തൂത്ത് തുടച്ച് വൃത്തിയാക്കണം.

    അമ്മ: ഞാൻ വൃത്തിയാക്കാം ഏട്ടാ.

    അച്ഛൻ: വേണ്ട! ഞാൻ ചെയ്യാം.

    അവർ കാണുന്നതിന് മുൻപേ ഞാൻ കോണിപ്പടി കയറി എൻ്റെ മുറിയിലേക്ക് പോയി. എൻ്റെയും ഏട്ടൻ്റെയും മുറികൾ മുകളിലായിരുന്നു.

    രണ്ടുവർഷം മുമ്പ് മരിച്ചുപോയ അച്ഛൻ്റെ അമ്മയുടെ (അമ്മൂമ്മയുടെ) മുറി അച്ഛൻ തുറന്ന് പൊടിതൂത്ത് വൃത്തിയാക്കാനായി തുടങ്ങി. ഞാനാകട്ടെ മുകളിൽ നിന്നെല്ലാം കണ്ടു നിന്നു.

    മുകളിൽ എൻ്റെ മുറിയുടെ നേർ എതിരെ താഴെയാണ് അമ്മൂമ്മയുടെ കുഞ്ഞു മുറി. അതുകൊണ്ടുതന്നെ മുകളിൽനിന്ന് ഒന്ന് വെറുതേ നോക്കിയാൽ പോലും മുറിയിൽ നടക്കുന്നതെന്താണെന്ന് നല്ല വ്യക്തമായി കാണാൻ സാധിക്കും.

    മുറിയിലെ പൊടി തൂത്ത് വൃത്തിയാക്കിയ ശേഷം അച്ഛൻ നിലം തുടച്ചിടാൻ തുടങ്ങി. അച്ഛൻ കഷ്ട്ടപെടുന്നത് കണ്ട് അമ്മയും അച്ഛനെ നിലം തുടക്കാൻ സഹായിച്ചു.

    അച്ഛൻ അമ്മയും മുറി വൃത്തിയാക്കുന്ന രംഗം കണ്ട് ഞാൻ എൻ്റെ മുറിയിലേക്ക് പോയി രണ്ട് സിനിമ കണ്ട് തീർത്ത്, ഒരു മണിക്കൂർ ഫേസ്ബുക്കിൽ ഇരുന്നതും സമയം കടന്ന് രാത്രി 8 മണിയായി.

    അമ്മ: ടാ ലാലു..മോനെ ലാലു..

    ഞാൻ: എന്താ അമ്മാ?

    അമ്മ: താഴേക്ക് വാ, അത്താഴം കഴിക്കാൻ സമയമായി.

    ഞാൻ: 8 മണിക്കോ?

    അമ്മ: ഹാ അതെ. വേഗം താഴേക്ക് വാ.

    കോണിപ്പടിയിറങ്ങി ഡയനിങ് ടേബിളിൽ വന്ന് ഞാൻ ഇരുന്നു. അച്ഛൻ അവിടെ ഇരുന്ന് അത്താഴം കഴിക്കുന്നുണ്ട്.

    ഞാൻ: ഏട്ടൻ എന്തിയേ അമ്മാ?

    അമ്മ: അവൻ അമ്മൂമ്മയുടെ വീട്ടിൽ പോയി.

    അച്ഛൻ: അത്താഴം കഴിച്ചിട്ട് വേഗം പോയി കിടന്നുറങ്ങാൻ നോക്ക്, ലാലു.

    ഞാൻ: ഓ, ശരി അച്ഛാ.

    അത്താഴം കഴിച്ചു കഴിഞ്ഞ് ഞാൻ എൻ്റെ മുറിയിൽ പോയി ലൈറ്റ് ഓഫ്‌ ചെയ്തതും വീട്ടിലെ മുകളിലത്തെ ഭാഗം മുഴുവനായും ഇരുട്ടുമൂടി. ആ ഇരുട്ടിൽ ഞാൻ നിന്നാൽ പോലും ആരും അറിയില്ല.

    മുറിയിൽ കിടന്ന് ഒരു മലയാളം സിനിമ മുഴുവനും കണ്ടു തീർത്തതും സമയം 11 ആയി കഴിഞ്ഞിരുന്നു.

    ഒരു സിനിമകൂടെ കാണാമെന്ന് കരുതുന്ന നിമിഷം ഒരു കാറിൻ്റെ ഹെഡ്ഡ്ലൈറ്റ് വെട്ടം എൻ്റെ മുറിയിലെ ചില്ലുഗ്ലാസ്‌ ജനാല വഴി മുറിയിക്കുള്ളിലേക്ക് അടിച്ചു.

    ഞാൻ ജനാല മെല്ലെ തുറന്ന് പുറത്തേക്ക് നോക്കി. ഒരു ഹൂണ്ടായി കാർ ഞങ്ങളുടെ വീടിൻ്റെ പുറത്ത് വലതുഭാഗത്ത് നിർത്തി, അതിൽനിന്ന് ഒരു കറുകറുത്ത മനുഷ്യൻ പുറത്തിറങ്ങിവന്നു.

    (തുടരും)