രേണുക…അതായിരുന്നു അവളുടെ പേര്… കാണാൻ മൊഞ്ചുള്ള ഒരു നാടൻ പെണ്കുട്ടി.ഒരു നാട്ടിൻ പ്രദേശത്തായിരുന്നു ആയിരുന്നു അവളുടെ വീട്. മലഞ്ചരിവും പുഴയും നിറയെ പച്ചപ്പും മരങ്ങളും ഉള്ള ഒരു ഉൾനാടൻ ഗ്രാമം.വെറും നാടൻ പെണ്കുട്ടി എന്ന് പറഞ്ഞാൽ പോര രേണുകയെ – ആരും ഒന്ന് നോക്കി പോകുന്നഒരു അഴക് ആയിരുന്നു അവൾ. സ്കൂളിൽ പഠിക്കുന്ന കാലം മുതൽ ഒരുപാട് പേര് പുറകെ നടന്ന ഒരു”ചരക്ക്” ആയിരുന്നു. പഠിക്കുന്ന സമയം, വെള്ള ഷർട്ടും നീല പാവാടയും ഇട്ടു സ്കൂളിൽ അവൾപോകുന്നത് ഒളികണ്ണിട്ടു നോക്കുന്നവരുടെ കൂട്ടത്തിൽ അവളെക്കാളും ഇളയ കുട്ടികൾ മുതൽ വയസന്മാർ വരെ ഉണ്ടായിരുന്നു.അവൾ, പക്ഷെ അവൾ അങ്ങിനെ ആർക്കും പിടി കൊടുത്തില്ല -എല്ലാവരുടെയും ഉറക്കം കെടുത്തി രേണുക അങ്ങിനെ ആ ഗ്രാമത്തിലൂടെ പറന്നു നടന്നു…. അവൾക്കു അറിയാമായിരുന്നുഅവളുടെ നേരെ നീണ്ടു വന്നിരുന്ന പ്രേമ കണ്ണുകളും കാമ നോട്ടങ്ങളും – പക്ഷെ നാട്ടുകാർ ആരെങ്കിലും അറിഞ്ഞാലോ, വീട്ടിൽ അറിഞ്ഞാലോ എന്ന പേടി കാരണം അവൾ ഒന്നിനും പിടി കൊടുത്തില്ല…
അങ്ങിനെ ഇരിക്കെ ദൂരെ ഒരു പട്ടണത്തിൽ നിന്ന് ഒരു പുതിയ കുട്ടി അവളുടെ ക്ലാസ്സിൽ വന്നു ചേർന്നു – ജിത്തു എന്നായിരുന്നു അവൻറെ പേര്.ജിത്തുവിന്റെ അച്ഛന്റെ ഒരു പഴയ സുഹൃത്തായിരുന്നു ആയിരുന്നു രേണുകയുടെ അച്ഛൻ. ജിത്തുവിന്റെ അച്ഛൻ ഒരു കടക്കെണിയിൽ പെട്ട് പട്ടണത്തിലെ വീടും സ്ഥലവും വിറ്റപ്പോൾ രേണുകയുടെ അച്ഛൻ പറഞ്ഞിട്ടാണ് ആ നാട്ടിൽ വന്നു ഒരു ചെറിയ വീടും വാടകക് എടുത്തു അവിടെതാമസം ആക്കിയത്കാണാൻ ഒരു ചുള്ളൻ പയ്യനായിരുന്നു ജിത്തു. ഒരു നാട്ടു പ്രദേശത്ത് വന്നു പെട്ട ഒരു പട്ടണത്തിലെ പയ്യൻ… എല്ലാ പെണ്കുട്ടികളുടെയും കണ്ണുകൾ അവന്റെ പുറകെ ആയി. എല്ലാവരെയും പോലെ രേണുകക്കും അവനോടു ഒരു ആകർഷണം തോന്നി. പക്ഷെ പഠിത്തത്തിൽ മാത്രം ശ്രദ്ധിച്ച ജിത്തു ആരോടും അധികം അടുത്തില്ല.അതൊരു മഴക്കാലം ആയിരുന്നു.
രേണുവിന്റെ ജീവിതത്തിൽ ഒരിക്കലും മറക്കാൻ പറ്റാത്ത ഒരു ദിവസം.അന്ന് സ്കൂളിൽ പോയിട്ട് തിരിച്ചു വരുമ്പോൾ നല്ല മഴയും കാറ്റും ആയിരുന്നു. തുള്ളിക്ക് ഒരു കുടം പേമാരി എന്ന പോലുള്ള മഴ.രേണുവും കൂട്ടുകാരി മായയും കൂടെ ഒരുമിച്ചാണ് വന്നു കൊണ്ടിരുന്നത്, മായയുടെ വീട് കഴിഞ്ഞു വേണം രേണുവിന്റെ വീട്ടില് എത്താൻ. മായയുടെ വീട്ടില് എത്തിയപ്പോൾ അവൾ പോയി, രേണു പിന്നെ ഒറ്റക്കായി നടപ്പ്. കുറച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ഒരു വലിയ കാറ്റ് വീശി അടിച്ചു….അവിടെ ഉള്ള പലതും മറിച്ചിട്ട് ഒരു വല്ലാത്ത കാറ്റ്… അവളുടെ കുടയുടെ അടിയിലൂടെ കേറി അടിച്ച കാറ്റ് കുടയുടെ എല്ലാ കമ്പിയും ഒറ്റ അടിക്കു ഒടിച്ചു…”ശോ… ഈ കാറ്റ് …” ഒടിഞ്ഞ കുട ഒന്ന് നേരെ ആക്കാൻ നോക്കി രേണു… പറ്റുന്നില്ല…അത് വല്ലാതെ നശിപ്പിച്ചു ആ കാറ്റ്…”എന്തൊരു മഴയാ ഇത്…. ഇനി മായയുടെ വീട്ടിലേക്കും തിരിച്ചു പോകാൻ പറ്റില്ല…അവിടെ ചെല്ലുമ്പോഴേക്കും ഞാൻ നനഞ്ഞു കുളിക്കും…”
ഒരു നിമിഷം രേണു ആലോചിച്ചു നിന്നു…പിന്നെഒന്നും ആലോചിക്കാതെ തൊട്ടടുത്ത വീട്ടിലേക്ക് ഓടി കേറി… അവരുടെ വരാന്തയിൽ കേറി നിന്നു…”ചേച്ചി… ആരുമില്ലേ ഇവിടെ..” അവൻ കയ്യും കാലും ചേർത്ത് പിടിച്ച് തലയിൽ കുടയും വച്ച് വിളിച്ചു കൂവി. വരാന്തയിൽ ആണെങ്കിലും അടിക്കുന്ന കാറ്റിൽ പകുതി മഴയുംഅവളുടെ ദേഹത്തേക്ക് വീഴുന്നുണ്ടായിരുന്നു…”ആരാ അത്…” അകത്തു നിന്ന് ഒരുമദ്ധ്യ വയസ്കയുടെ ശബ്ദം…കതകു തുറന്ന്‌ ഒരു ചേച്ചി പുറത്തു വന്നു…”മോൾ ഏതാ…. ഇങ്ങു കേറി വാ”അടിക്കുന്ന മഴയെ കൈ കൊണ്ട് തടുത്തു ആ ചേച്ചി അവളെ അകത്തേക്ക് വിളിച്ചു.”ഭയങ്കര മഴ ചേച്ചി… ഞാൻഗോപിനാഥന്റെ മോളാ..ചേച്ചി അറിയുമോ എന്നറിയില്ല… ” രേണു പറഞ്ഞു..”ആ… ഗോപിയേട്ടന്റെ മോളാണോ? ഇവിടുത്തെ ചേട്ടന്റെ കൂട്ടുകാരനാ മോളുടെ അച്ഛൻ” ചേച്ചി പറഞ്ഞു…