അബുവും ആമിറയും – 1 (Abuvum Amirayum - 1)

This story is part of the അബുവും ആമിറയും (കമ്പി നോവൽ) series

    നീണ്ട 6 വർഷത്തെ പ്രവാസ ജീവിതം അവസാനിപ്പിച്ച്, എന്നെന്നേക്കുമായി അബു ദുബായ് വിട്ടു.

    നാട്ടിലേക്കുള്ള യാത്രയിൽ, അബുവിൻ്റെ മനസ്സിൽ ഒരേയൊരു ചിന്ത മാത്രമേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളു “അവൻ്റെ ആമിറയുമായുള്ള നിക്കാഹ്”. അതിനുവേണ്ടി മാത്രമാണ് അവൻ ഈ ആറു വർഷം കഷ്ടപ്പെട്ടതും.

    കുട്ടിക്കാലം മുതൽ എന്നും കാണുന്ന ആ സ്വപ്നം, അവന് സ്വന്തമാകാൻ പോകുന്ന കാര്യം ഓർത്തോർത്ത് അവൻ തൻ്റെ നാട് എത്തിയതേ അറിഞ്ഞില്ല. ബസിൽനിന്നും ഇറങ്ങി അവൻ നേരെ തൻ്റെ ആമിറയുടെ വീട്ടിലേക്ക് പോകാൻ തീരുമാനിച്ചു.

    നടക്കുന്ന വഴിയാണ് അവൻ്റെ ചങ്ങായി ജാഫറിനെ കണ്ടത്.

    “ടാ ജാഫറെ.”

    “ആരാ??”

    “എന്നെ മറന്നൊടാ നായേ. ഞാനാടാ, നിൻ്റെ അബു..”

    “അബു!” ജാഫർ ഞെട്ടി.

    “അതേടാ ഞാനാ..”

    ജാഫറിൻ്റെ കണ്ണ് നിറഞ്ഞു. കണ്ണീരോടെ ജാഫർ അവനോട് ചോദിച്ച അടുത്ത ആ ചോദ്യം അബുവിനെ ശെരിക്കും ഞെട്ടിച്ചു.

    “ടാ..നീ ജീവനോടെ ഉണ്ടായിരുന്നോ?”

    “എന്താടാ നീ അങ്ങനെ ചോദിച്ചേ?”

    “ടാ, നീ ദുബായിൽ വെച്ച് മയ്യത്തായെന്നാ ഞങ്ങൾ എല്ലാരും അറിഞ്ഞത്..”

    “മയ്യത്തായെന്നോ?! നീ എന്ത് പ്രാന്താ ഈ പറയുന്നെ?”

    “അതേടാ! നീ ഒരു തട്ടിപ്പ് കേസിൽ അവിടെ അകത്തായെന്നും, ദുബായി പോലീസിൻ്റെ വെടികൊണ്ട് നീ മയ്യത്തായെന്നാ, ഇവിടെ പാട്ടായിരിക്കുന്നെ.”

    “ഏത് ഹറാം പിറന്നവനാടാ അത് പറഞ്ഞുണ്ടാക്കിയേ?”

    “അത് എനിക്ക് അറിയില്ല, പക്ഷെ ഞാൻ അറിഞ്ഞത് ആസാദിക്കയിൽ നിന്നാ.”

    “ആസാദിക്കയെ നമുക്ക് പൊക്കാം, പക്ഷെ ഞാൻ കത്ത് അയച്ചതാണല്ലോ..”

    “കത്തോ? നിൻ്റെ കത്ത് വരാതിരുന്നതിന് പിന്നാലെയാ നിൻ്റെ മരണ വാർത്ത ഇവിടെ പടർന്നത്.”

    “ഹാ..നമുക്ക് അത് കണ്ടുപിടിക്കാം. ആദ്യം ഞാൻ എൻ്റെ ആമിറയെ പോയി കാണട്ടെ.”

    “ടാ, നീ അങ്ങോട്ട് പോകണ്ട..”

    “അന്തെന്താടാ?”

    “അങ്ങോട്ടേക്ക് ഇനി നീ പോകണ്ട ടാ..”

    “അതെന്താടാ, കാര്യം പറ.”

    “ഇന്ന് ആമിറയുടെ നിക്കാഹായിരുന്നു!! അത് കഴിഞ്ഞു!! ഞാൻ പോയിട്ട് വരുന്ന വഴിയാ..”

    “എന്ത്?!!” ദേഷ്യത്തിൽ അബു ജാഫറിൻ്റെ കോളറിൽ പിടിച്ചു.

    “നീ മയ്യത്തായെന്ന് അറിഞ്ഞതിൽ പിന്നേ, ആമിറ ശരിക്കും തളർന്നടാ. എന്നിട്ടും നീ വരുമെന്ന് വിശ്വസിച്ച്, രണ്ട് വർഷം അവൾ നിനക്കായി കാത്തിരുന്നു. അതിന് ശേഷാ ആമിറക്ക് നിക്കാഹ് ഉറപ്പിച്ചത്. അവൾ ഒരു പെണ്ണല്ലേ ടാ. എത്രയെന്നു വെച്ചാ അവൾ അവളുടെ ബാപ്പാടെയും വീട്ടുകാരുടെയും മുന്നിൽ പിടിച്ചുനിൽക്കുന്നെ?”

    “ഇല്ല, ഞാൻ ഇത് വിശ്വസിക്കില്ല.”

    “വിശ്വസിച്ചേ പറ്റു അബു, ആമിറ ഇപ്പൊ മറ്റൊരാളുടെ ബീവിയാ..”

    “ഇല്ല..ഇല്ലാ! ആമിറ എൻ്റെ, എൻ്റെ മാത്രം പെണ്ണാ..”

    “വേണ്ടടാ, അങ്ങോട്ട് പോകണ്ട,” അവനെ ജാഫർ തടഞ്ഞു.

    “വിട്, ജാഫറെ..”

    ജാഫറിനെ തള്ളി മാറ്റി, ബാഗും പെട്ടിയും നിലത്തിട്ട്, അബു ആമിറയുടെ വീട്ടിലേക്ക് പ്രാന്തുപിടിച്ച് ഓടി. നിറ കണ്ണുമായി, ഉള്ള് ഉരുകി ഓടുമ്പോൾ, പടച്ചോനോട് അവൻ ഒന്ന് മാത്രേ ചോദിച്ചുള്ളൂ, “ഇതൊരു സ്വപ്നായിരിക്കണേ റബ്ബേ..”

    ഓടുന്ന വഴിയിൽ, നിക്കാഹ് വീട്ടിൽനിന്ന് ബിരിയാണി കഴിച്ചുവരുന്ന വിരുന്നുകാരെ കണ്ടതും, ആ യാഥാർഥ്യത്തിൻ്റെ കൈപ്പ് അബുവിൻ്റെ ഹൃദയത്തെ വീണ്ടും വീണ്ടും നുറുക്കി.

    ഒടുവിൽ അബു എത്തി. ആമിറയുടെ വീട് വിരുന്നുകാരേകൊണ്ട് പൊതിഞ്ഞിരുന്നു. എന്നും പോകുന്ന വഴി, പിന്നാമ്പുറത്തൂടെ അബു അടുക്കള വാതിലിൻ്റെ മുന്നിലായി എത്തിയതും, അവിടെയും തിരക്ക്.

    “പടച്ചോനെ കാത്തോളി” കീശയിൽനിന്നും കർച്ചീഫ് എടുത്ത് മുഖത്ത് കെട്ടി ആരേയും നോക്കാതെ, വീട്ടിനുള്ളിലേക്ക് അബു തള്ളി കയറുമ്പോൾ.

    “ടാ..” പിന്നിൽനിന്ന് ആരോ വിളിച്ചു. അബു തിരിഞ്ഞു, ആമിറയുടെ മൂത്തുമ്മ.

    “നീ സൽമാൻ അല്ലെ?” മൂത്തുമ്മ ചോദിച്ചു.

    “മ്..” അബു മൂളി.

    “നീ എന്തിനാ മുഖം മറച്ചിരിക്കുന്നെ?”

    “അത്..അത് ഞാൻ..” പെട്ടന്ന് അവിടേക്ക് ആമിറയുടെ ഉമ്മ മെഹറൂത്ത കയറി വന്നു.

    “ആഹാ..ഇതാരാപ്പാ മുഖം ഒക്കെ മറച്ച്??” മെഹറൂത്തുമ്മ ചോദിച്ചു.

    “ഇത് നമ്മുടെ സൽമാൻ..” മൂത്തുമ്മ മൂളി.

    “ഹാ സൽമാനെ, ആമിറ ഒന്നും കഴിച്ചിട്ടില്ല, മോൻ ഇത് കൊണ്ടോയി അവൾക്ക് ഒന്ന് കൊടുക്ക്” കയ്യിലേക്ക് ബിരിയാണി പാത്രം വെച്ചുകൊണ്ട് മെഹറൂത്തുമ്മ മൂളി. തൻ്റെ കണ്ണുകൾ അവർ തിരിച്ചറിയുന്നതിന് മുമ്പ് അബു കോണിപ്പടി കഴറി മുകളിൽ എത്തി.

    “അതെ, ആമിറ എന്തിയേ?” അവിടെ നിന്ന ഏതോ പെൺകുട്ടിയോട് അബു ചോദിച്ചു.

    “ആമിറ ആ മുറിക്കകത്തുണ്ട്,” പെൺകുട്ടി ആമിറയുടെ മുറി ചൂണ്ടിക്കാട്ടി.

    ആമിറയുടെ വാതിലിനടുത്തേക്ക് നടക്കേ അബുവിൻ്റെ ഹൃദയം വേഗത്തിൽ ഇടിച്ചു. കീഴെ പ്ലാവിൻ്റെ ചോട്ടിൽനിന്ന്, മുകളിലെ ജനാല വഴി ആമിറയെ പ്രണയിച്ച അബു, ആദ്യായിട്ടാണ് ഈ വീട്ടിലും, ആമിറയുടെ മുറിയ്ക്ക് മുൻപിലും.

    “ടക്ക് ടക്ക് ടക്ക്” ആമിറ വാതിൽ തുറന്നു.

    6 വർഷത്തിനു ശേഷം ആമിറ എൻ്റെ കണ്ണിനു മുന്നിൽ! കല്യാണ സാരി ഉടുത്ത്, നെഞ്ചിൽ മറ്റൊരുവൻ ചാർത്തിയ താലി മാലയുമായി ആമിറ നിൽക്കുന്നത് കണ്ട് അബുവിൻ്റെ കണ്ണ് വീണ്ടും നിറഞ്ഞു.

    “പറ ഇക്കാ” ആമിറക്ക് തൻ്റെ അബുവിനെ മനസിലായില്ല.

    “ഭക്ഷണം, ഉമ്മ തരാൻ പറഞ്ഞു..”

    “ഓ..” ആമിറ കയ്യിലേക്ക് വാങ്ങി, വാതിൽ അടക്കാൻ തുടങ്ങി.

    “ആമിറാ..”

    “മ്..”

    കുഞ്ഞുന്നാളിൽ നെഞ്ചിൽ പച്ചക്കുത്തിയ ആ പേര് അവൻ ഷർട്ട് മാറ്റി അവളെ കാട്ടി.

    “അ..അബൂക്കാ..” സന്തോഷാശ്രുക്കളാൽ ആമിനയുടെ കണ്ണുകൾ തുളുമ്പി.

    മുറിക്കുള്ളിലേക്ക് കയറ്റി വാതിൽ അടച്ച് ആമിറ അബുവിനെ ഇറുക്കി കെട്ടിപ്പിടിച്ചു കരഞ്ഞു.

    “ഞാൻ വിശ്വസിച്ചില്ല അബൂക്കാ, എനിക്ക് വിശ്വസിക്കാൻ പറ്റില്ല! ബാപ്പാടെ നിർബന്ധാ ഞാൻ ഈ നിക്കാഹിന് സമ്മതിച്ചേ..”

    “അറിയാം ആമി, നമ്മളെ ആരൊക്കെയോ ചേർന്ന് ചതിച്ചതാ! ഞാൻ അയച്ച കത്തിന് മറുപടി വരാതിരുന്നപ്പോഴേ ഞാൻ അതിൽ സംശയിക്കേണ്ടതായിരുന്നു..”

    “ആരാ ഇക്കാ നമ്മളെ ചതിച്ചത്? ആർക്കാ നമ്മളോട് ഇത്ര വെറുപ്പ്..”

    “ആരാണെങ്കിലും, എത്ര പേരാണെങ്കിലും, അവരെ കണ്ടുപിടിച്ച്, അവരുടെ പള്ളക്ക് ഞാൻ കത്തി കയറ്റും.”

    “വേണ്ടിക്കാ, അത് വേണ്ട. എനിക്ക് എൻ്റെ ഇക്കാൻ്റെ കൂടെ ജീവിക്കണം..”

    “നമ്മൾ ജീവിക്കും ആമി, നല്ല അന്തസായി, ഈ നാട്ടിൽത്തന്നെ ജീവിക്കും.”

    “നമ്മൾ ഇനി എന്ത് ചെയ്യും ഇക്കാ, എന്നെ ഇപ്പൊ ഇവിടുന്ന് കൊണ്ടുപോകും..”

    “ഇന്നുതന്നെ നിന്നെ കൊണ്ടുപോകുവോ?”

    “മ്..”

    “നിൻ്റെ പുതിയാപ്ല ആരാ?”

    “ഷഹൽ മജീറുദീൻ എന്നാ പേര്..”

    “എവിടുന്നാ?”

    “അതറിയില്ല, പക്ഷെ അങ്ങ് ദൂരേന്നാ.”

    പെട്ടന്ന്,

    “ടക്ക് ടക്ക്..ആമിറാ” അവളുടെ പുതിയാപ്ല വാതിൽ മുട്ടി.

    “അയ്യോ മജീറിക്ക!! ഇക്ക വേഗം ഒളിക്ക്..”

    അബുവിനെ തൻ്റെ വലിയ കട്ടിളിൻ്റെ കീഴെ ഒളിപ്പിച്ച ശേഷം ആമിറ വാതിൽ തുറന്നതും, മുണ്ടും ജുബ്ബയും ധരിച്ച്, തലമേൽ തലങ്കാര തൊപ്പിയുമായി, ഒരു കറുത്ത മനുഷ്യൻ ആ മുറിയുടെ അകത്തുവന്നു.

    40-45 പ്രായം തോന്നിക്കുന്ന ആ വയസ്സനെ കണ്ട്, അബുവിന് ശെരിക്കും കോപം വന്നു. നരച്ച മുടിയും താടിയും പോരാഞ്ഞു, വായിൽ നിറയേ ഒട്ടപ്പല്ലുകളുമായി, തൻ്റെ ആമിറയെ നോക്കി അയാൾ ചോദിച്ചു.

    “തലവേദന എങ്ങനുണ്ട് ആമിറാ?”

    “ലേശം കുറവുണ്ട്..”

    അയാൾ തിരിഞ്ഞ് വാതിൽ അടച്ചു.

    “അയ്യൊ..ഇക്കാ..” ആമിറ ഒന്ന് പേടിച്ചു.

    “പേടിക്കണ്ട മുത്തേ, വേറെ ഒന്നിനും അല്ല, ഒന്ന് സംസാരിക്കാൻ. നമ്മൾ ഇതുവരെയും ഒന്നും സംസാരിച്ചിട്ടില്ലല്ലോ..”

    വാതിൽ അടച്ചതിന് ശേഷം അയാൾ വന്ന് കട്ടിളിനുമേൽ ഇരുന്നു.

    “ഇങ്ങ് അടുത്തുവാ ഖൽബേ..”

    അവൾ നടന്ന് അയാളുടെ അടുത്ത് വന്ന് നിന്നതും, അയാൾ അവളെ അടിമുടി ഒന്ന് നോക്കി.

    “ആമിറക്ക് അറിയോ, ആമിറക്ക് മുൻപ് ഞാൻ മൂന്ന് പേരെ നിക്കാഹ് കഴിച്ചിട്ടുണ്ട്. പക്ഷെ മൂന്നിലും ഞാൻ തൃപ്തി കണ്ടിട്ടില്ല. മനസ്സുകൊണ്ടും ശരീരംകൊണ്ടും എന്നെ തൃപ്തിപ്പെടുത്താതിരുന്ന അവർക്ക് എൻ്റെ കുട്ട്യോളെ കൊടുക്കാനും എനിക്ക് മനസ്സ് വന്നില്ല. പക്ഷെ ആമിറയെ കണ്ട നിമിഷം മുതൽ, ശരീരംകൊണ്ടും സൗന്ദര്യംകൊണ്ടും എന്നെ ആമിറക്ക് തൃപ്തിപ്പെടുത്താൻ കഴിയുമെന്ന് എനിക്ക് ബോധ്യമായി. അതുകൊണ്ട്, ഈ ദുനിയാവില് എൻ്റെ ചോരയിൽ ഒരു കുഞ്ഞ് ജനിക്കുന്നെങ്കിൽ, അത് ആമിറയുടെ വയറ്റിൽനിന്ന് ആവണം എന്നാണ് എനിക്ക്..” ഇത് പറഞ്ഞുകൊണ്ട് അയാൾ ആമിറയുടെ വയറ്റിൽ തൊട്ടു.

    “സ്സ്..” ആമിറ ഒന്ന് വിറച്ചു, പക്ഷെ അയാൾ കൈ എടുത്തില്ല. അവളുടെ ആ കുഴിഞ്ഞ പൊക്കിളിന് ചുറ്റും അയാൾ വിരലിട്ട് ഉരസ്സി.

    “സ്സ്..മജീറിക്കാ..” അയാളുടെ കൈയ്യിൽ കയറി പിടിച്ചിട്ട്, ആമിറ പിന്നിലേക്ക് മാറി.

    “ഹോ, ഇപ്പോഴെങ്കിലും എന്നെ ‘മജീറിക്ക’ എന്ന് വിളിച്ചല്ലോ, സന്തോഷായി ആമിറാ, സതോഷായി..” കട്ടിലിൽനിന്ന് എഴുന്നേറ്റ് അയാൾ അവളുടെ അടുത്തേക്ക് വന്നു.

    “ഞാൻ ഒന്ന് അന്നെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചോട്ടെ??” അയാൾ ചോദിച്ചു.

    അവൾ ഒന്നും മിണ്ടാതെ കട്ടിളിന് കീഴെ കിടക്കുന്ന അബുവിനെ നോക്കി. അബു നിസ്സഹനായി അവളേയും.

    “അല്ലേങ്കിലും, എൻ്റെ ബീവിയെ തൊടാൻ ഞാൻ എന്തിനാ അനുവാദം ചോദിക്കുന്നെ” തോളത്തൂകൂടെ കൈകൾ കൊണ്ടുപോയി ആമിറയെ തന്നിലേക്ക് അയാൾ ചേർത്ത് ഇറുക്കി.

    “അഹ്..” അയാളുടെ കൈകൾക്കുള്ളിൽ നിന്ന് ആമിറ അബുവിനെ നോക്കെ, ഉള്ള് ഉരുകി അബു അത് നോക്കിക്കിടന്നു. അവളുടെ വലിയ മാറിടങ്ങൾ അയാളുടെ നെഞ്ചിൽ അമരുന്ന സുഖത്തിൽ അയാൾ വീണ്ടും ശക്തിയോടെ അവളെ തന്നിലേക്ക് ചേർത്തു.

    “മ്..മജീറിക്കാ..വേദനിക്കുന്നു..” ആമിറ നിന്ന് കുറുകി.

    “എൻ്റെ ഖൽബിന് വേദനിച്ചോ??” അയാൾ അവളെ പിടിവിട്ടു.

    “നമ്മുടെ നിക്കാഹ് കഴിഞ്ഞ് ഇപ്പൊ കുറച്ച് നേരമേ ആയുള്ളുവെങ്കിലും നിന്നോട് ഇത് എനിക്ക് പറയാതിരിക്കാൻ വയ്യ..” അയാൾ ഇത് പറഞ്ഞിട്ട്, അവളുടെ മാറിടത്തിലേക്ക് നോക്കി.

    “എന്ത് കൊഴുത്ത മുലയാ പെണ്ണേ നിൻ്റെ! ആദ്യായി കണ്ടപ്പോഴും ഞാൻ ശ്രദ്ധിച്ചതാ, പക്ഷെ ഇപ്പൊ നിന്നെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചപ്പോഴാ, ശരിക്കും അതിൻ്റെ വലിപ്പം അറിഞ്ഞേ..”

    “അറിയാനുള്ള ഒരു പൂതികൊണ്ടാ മുത്തേ, നിൻ്റെ ബ്രേസിയറിൻ്റെ സൈസ് എത്രാ??”

    ആമിറ പേടിച്ച് അബുവിനെ ഒന്ന് നോക്കി. കട്ടിലിൻ്റെ കീഴിൽനിന്നും അബു, “അരുത്” എന്ന് ആംഗ്യം കാണിച്ചു.

    “ഹ..പറ ഖൽബേ, നാണിക്കണ്ടാ” അയാൾ വീണ്ടും ചോദിക്കുമ്പോൾ, തല കുനിച്ച് നിന്ന് പരുങ്ങുന്ന ആമിറയുടെ ഭയം അയാൾക്ക് മനസിലായി.

    “പേടിക്കണ്ട ആമിറാ! സാരില്ല. രാത്രി നിൻ്റെ ദേഹത്തുനിന്ന് അത് അഴിച്ചെടുക്കുമ്പോൾ, ഞാൻ നോക്കിക്കോളാം” ഒടുവിൽ പറഞ്ഞ ആ വാക്കുകൾ കേട്ട് ആമിറയും അബുവും ശെരിക്കും ഞെട്ടി.

    പെട്ടന്ന്,

    “ടക്ക്..ടക്ക് ഷഹലിക്കാ..” ആരോ വാതിൽ തട്ടി.

    “എന്താടാ മുനീറെ?” വാതിൽ തുറക്കാതെ അയാൾ ചോദിച്ചു.

    “ഇക്കാ കാർ വന്നു..”

    “അ..വരുന്നു..”

    “നമ്മുടെ കാറ് വന്നു, നമുക്ക് പോകണ്ടേ?”

    “മ്..” അവൾ മൂളി.

    “എന്നാ വാ, ബാഗും തുണിയും ഇക്കാമാര് കൊണ്ടുവന്നോളും..”

    “ഇക്ക പൊക്കോ, ഞാൻ വരാം..”

    “മ്..ശരി ഞാൻ താഴെ ഉണ്ടാവും..”

    അയാൾ ഇറങ്ങിയശേഷം ആമിറ വാതിൽ അടച്ച് കുറ്റിയിട്ടു. കട്ടിലിന് കീഴേന്ന് ഇറങ്ങി വന്ന അബുവിനെ ഓടി ആമിറ കെട്ടിപ്പിടിച്ച് കരഞ്ഞു.

    “എന്നെ ഇവിടന്ന് ഒന്ന് കൊണ്ടുപ്പോ ഇക്കാ! ഇക്കാക്ക് മാത്രമുള്ള എൻ്റെ ഈ ശരീരത്ത്, മറ്റൊരാൾ തൊടുന്നത് എനിക്ക് ഇഷ്ട്ടല്ല..”

    “അപ്പൊ എനിക്കോ? ഞാൻ താഴെ കിടന്ന് ഉരുകുവായിരുന്നു..”

    “ഇനി നമ്മൾ എന്ത് ചെയ്യും ഇക്കാ?”

    “എന്തായാലും, ഇവിടുന്ന് ഇപ്പൊ നിന്നെ കൊണ്ടുപോകാൻ പറ്റില്ല! പുറത്ത് നിൻ്റെ ഇക്കാമാരും കുടുംബക്കാരും നാട്ടുകാരും പോരാഞ്ഞ്, പള്ളിക്കാരും ഉണ്ട്. എല്ലാരും ചേർന്ന് എന്നെ വെട്ടിക്കൊല്ലും!!”

    “അതുകൊണ്ട്, ആമി ഇപ്പൊ അയാളുടെ കൂടെ പോകുന്നതായിരിക്കും നല്ലത്!!”

    “അയ്യോ ഇക്കാ..” ആമിറ പേടിച്ചു.

    “പേടിക്കണ്ട ടി, രണ്ടു ദിവസത്തിനകം നിന്നെ അവിടുന്ന് കൊണ്ടുപോകാനുള്ള ഏർപ്പാട് ഞാൻ ഉണ്ടാക്കാം..”

    “രണ്ട് ദിവസമോ? എന്നോടുള്ള അയാളുടെ ആർത്തി അബൂക്ക കണ്ടതല്ലേ?? ഇന്ന് ഒരു രാത്രി അവിടെ അന്തി ഉറങ്ങേണ്ടി വന്നാൽ, അയാൾ എന്നെ പിച്ചി തിന്നും ഇക്കാ..”

    “എനിക്കത് അറിയാം ആമി, അതുകൊണ്ട് ഈ രണ്ടു ദിവസത്തേക്ക്, അയാളെ നിൻ്റെ മണിയറയിലേക്ക് അടുപ്പിക്കരുത്..”

    “അത് എങ്ങനെ ഇക്കാ? ഞാൻ ഒരു പെണ്ണ് അല്ലെ? എന്നെക്കൊണ്ട് അതിന് പറ്റില്ല..”

    “നിന്നെക്കൊണ്ട് പറ്റും ആമി, ഇത് നമുക്ക് വേണ്ടിയല്ലേ..”

    “എന്നാലും ഞാൻ എങ്ങനെ ഇക്കാ?”

    “എന്തേലും കാരണം പറഞ്ഞ് നിന്നിൽനിന്ന് അയാളെ ഒന്ന് മാറ്റിനിർത്തണം.”

    “എന്ത് കാരണം പറയും ഇക്കാ??”

    പെട്ടന്ന്,

    “ടക്ക് ടക്ക് ടക്ക്.. ആമിറാ..” മെഹറൂത്തുമ്മ വാതിൽ തട്ടി.

    “എന്തുമ്മാ..” വാതിൽ തുറക്കാതെ ആമിറ ചോദിച്ചു.

    “പോകാൻ നേരായി മോളെ, എല്ലാരും താഴെ നിന്നെ കാത്തിരിക്കുന്നു..”

    “ദാ വരുന്നുമ്മാ..”

    “നീ വാതിൽ തുറക്ക്, നിന്നോട് എനിക്ക് ഒരു കാര്യം പറയണം..”

    “അ..തുറക്കാം..”

    “ഒളിക്ക് ഇക്കാ” അബുവിനെ വീണ്ടും തൻ്റെ കട്ടിലിൻ്റെ കീഴെ കയറ്റിയിട്ട് ആമിറ വാതിൽ തുറന്നു. അകത്തുകയറിയ മെഹറൂത്തുമ്മ, പിന്നിൽനിന്ന് വാതിൽ അടച്ചിട്ട്, ആമിറയെ കട്ടിളിനുമേൽ കൊണ്ടുവന്ന് ഇരുത്തി.

    “എന്തുമ്മാ?”

    “28 വയസ്സുള്ള നിന്നോട്, ആദ്യ രാത്രിയെ കുറിച്ച് ഉമ്മ പറഞ്ഞുതരേണ്ടതില്ല. എന്നാലും ഉമ്മ പറയുവാ. ആദ്യായിട്ട് അത് ഉള്ളിൽ വരുമ്പോൾ, നല്ല നീറ്റൽ ഉണ്ടാവും!! എന്നുവെച്ച് ഒന്നും മിണ്ടിയേക്കരുത്, എല്ലാം സഹിച്ച് കിടന്നേക്കണം മോള്.. എല്ലാം കഴിഞ്ഞും വേദന കുറവില്ലെങ്കിൽ, ദാ ഈ ഗുളികയിൽ ഒരണ്ണം കഴിച്ച് കിടക്ക്, കുറച്ചെങ്കിലും ആശ്വാസം കിട്ടും” അവളുടെ കൈയിൽ ഉമ്മ ആ കുളികപൊതി വെച്ചു.

    “പിന്നെ, രാത്രിയോ പകലോ! ഉണ്ണുമ്പഴൊ ഉറങ്ങുമ്പോഴോ! എന്നില്ല, ഏത് നേരത്തും, ഇക്കാക്ക് നീ നിൻ്റെ ശരീരം കൊടുക്കാൻ തയ്യാറായിരിക്കണം..”

    എല്ലാം കേട്ട് ഒന്നും മിണ്ടാതെ തല കുനിച്ച് ഇരുന്ന അവളുടെ സങ്കടം മനസിലായ ഉമ്മ അവളുടെ മുടിയിൽ മെല്ലെ തഴുകികൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

    “അബുവിനെ മോള് ഇനി മറക്കണം, മോള് ഇപ്പൊ മറ്റൊരാളുടെ ബീവിയാ, പുതിയൊരു ജീവിതാ മുന്നോട്ട്. അതിനനുസരണം മോള് ജീവിക്കണം, കേട്ടോ..”

    “മ്..” ആമിറ മൂളി.

    “മോള് ഒരുങ്ങിയിരിക്കാണെങ്കിൽ നമുക്ക് ഇറങ്ങാം വാ..”

    “ഇല്ല, എനിക്ക് ഒരു 5 മിനിറ്റ് ഈ മുറിയിൽ അവസാനായിട്ട് ഒന്ന് ഇരിക്കണം ഉമ്മാ..”

    “മ്.. ഇരുന്നിട്ട് വേഗം വാ” മെഹറൂത്തുമ്മ ഇത് പറഞ്ഞിട്ട് താഴേക്ക് പോയി. ആമിറ വീണ്ടും വാതിൽ അടച്ചു.

    തൻ്റെ ആമിറയെ, മറ്റൊരുവൻ സ്വന്തമാക്കിയതിൻ്റെ ഭയം അബുവിൻ്റെ ഉൽമനസ്സിൽ ഉണ്ടായിരുന്നുവെങ്കിലും, യാഥാർഥ്യത്തിൻ്റെ കൈയിപ്പേറിയ സത്യം അവൻ തിരിച്ചറിഞ്ഞത് മെഹറൂത്തുമ്മാടെ വാക്കുകൾ കേട്ടപ്പോഴാണ്.

    കട്ടിലിൻ്റെ കീഴേന്ന് ഇറങ്ങിവന്ന് ആമിറയെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചുകൊണ്ട്, അവളുടെ കണ്ണുകൾ നോക്കി അബു പറഞ്ഞു.

    “ഇന്ന് രാത്രി, നിൻ്റെ ശരീരത്തിൽ അയാൾ കൈ വെക്കേണ്ടി വന്നാൽ, പിന്നെ ഞാൻ ഈ ദുനിയാവിൽ ഉണ്ടാകില്ല ആമി..”

    “എന്താ ഇക്കാ ഇങ്ങനൊക്കെ പറയുന്നെ?? ഞാൻ അതിന് സമ്മതിക്കുമെന്ന് ഇക്കാക്ക് തോന്നുന്നുണ്ടോ? എൻ്റെ ഈ ദേഹം ഇക്കാക്ക് മാത്രമുള്ളതാ.”

    “ഇനി അഥവാ ഒരു രാത്രി അയാളുടെ കൂടെ കിടക്കേണ്ടി വന്നാൽ, ഇക്കാക്ക് മുമ്പ് ഞാൻ ഈ ദുനിയാവീന്ന് പോകും..”

    പെട്ടന്ന്,

    “ടക്ക് ടക്ക്.. ആമിറാ..” ആമിറയുടെ ബാപ്പാ സുൽഫിതർ വാതിലിൽ മുട്ടി.

    “ദാ വരുന്നു, ബാപ്പാ..”

    “പോകുന്ന വഴി ഞാൻ എന്തേലും കാരണം കണ്ടെത്താം! ഇപ്പൊ ഇക്ക ഒളിക്ക്” വീണ്ടും അവനെ കട്ടിളിന് കീഴെ ഒളിപ്പിച്ചിട്ട്, അവൾ വാതിൽ തുറന്നു.

    “ഹ..എത്ര നേരായി മോളെ, താഴെ എല്ലാരും പോകാൻ ഒരുങ്ങി നിൽക്കുന്നു, വാ വേഗം..” ബാപ്പയോടൊപ്പം ആമിറ താഴേക്ക് പോയി.

    പ്ലാവിൻ്റെ ചോട്ടിൽനിന്ന് തന്നെ, എന്നും നോക്കാറുണ്ടായിരുന്ന അതേ ജനാല വഴി, തൻ്റെ ആമിറ മാറ്റൊരാളോടൊപ്പം കാറിൽ കയറി പോകുന്ന ആ കാഴ്ച്ച, കണ്ണീരോടെ അബു നോക്കിനിന്നു.

    കർച്ചീഫ് മുഖത്ത് കെട്ടി, ആരും കാണാതെ ആ വീട്ടിൽനിന്നും ഇറങ്ങുമ്പോൾ, അവൻ്റെ മനസ്സിൽ ഒരേയൊരു പ്രാർത്ഥന മാത്രമേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളു.

    “പടച്ചോനെ, അവളെ കാത്തോളണേ..”

    (തുടരും)