ഹോട്ടലിലെ കളി ഭാഗം – 2 (Hottalile Kali Bhagam - 2)

കൂട്ടരേ,ഹോട്ടലിലെ കളിയാണ്‌ നമ്മള്‍ പറഞ്ഞു വന്നത്.സെയില്‍സ് എക്സിക്ക്യുട്ടീവായ ഞാന്‍ വിശന്ന് ദാഹിച്ച് വറ്റി വരണ്ടിരിക്കവേ ഒരു പറ്റം പെണ്‍പടകള്‍ എന്റെ മുറിയ്ക്കടുത്ത് തങ്ങുന്നു! ഞാനാണേല്‍ ബൈനോക്കുലര്‍ കൊണ്ട് പുറത്തേ കളികള്‍ കാണുകയായിരുന്നു.  അവിടത്തേ ആ രണ്ടു പെണ്കുട്ടികളായിരുന്നു. തലയും മുലയും വളര്ന്നവര്.  ഇരട്ടകളാണോ എന്നും സംശയമുണ്ട്. ഇടക്കവര് ചിലപ്പോള് കുളിപ്പുരയില് കയറുന്നതും പാവാട പൊക്കിപ്പിടിക്കുന്നതും കാണാം. പിന്നെ താഴേക്കണ്ട് ആ ഓലമറയില് മറയും. എഴുന്നേറ്റിട്ട് പാവാട അല്പം പൊക്കിപ്പിടിച്ച് കുളിപ്പുരയില് നിന്നും പുറത്തിറങ്ങും. കൂട്ടുകാരന് പറയും.

‘ ആ ഓലേടെയൊക്കെ ഒരു യോഗം…’
അഞ്ചു മണി കഴിഞ്ഞാല് ഞങ്ങളുടെ ബൈനോക്കുലറിനു പോലും കുളിരുണ്ടാകും. നല്ല വെളുവെളുത്ത മുലകളില് തിരുമ്മുന്നതും ഞെട്ടുകള് പരിശോധിക്കുന്നതും, പിന്നെ അവയില് സോപ്പു തേക്കുന്നതും തോര്ത്തുന്നതും ഒക്കെ നല്ലനല്ല കാഴ്ചകള്. താഴ്ഭാഗത്തേ കാര്യങ്ങള്
ആംഗ്യത്തില് കൂടി സങ്കല്പിക്കു.

‘ ഇപ്പം ദേ… അവളകത്തു കയ്യിട്ടാ തേക്കണ്ടുന്നേ…

‘ നെനക്കെങ്ങനെയറിയാമെടാ..?..’

‘ അവളു മേലോട്ടു നോക്കിയ്ക്കോണ്ടാ തേക്കണ്ടുന്നത്… ഒന്നുകില് രസം കൊണ്ട്, അല്ലെങ്കില് സാമാനത്തിന്റെ അകത്തു സോപ്പിന്റെ നീറ്റല്… ‘

‘ നിനക്കും ഡിഗ്രി കിട്ടാറായി… ‘ ഞാന് അവനേ അഭിനന്ദിക്കും

‘ എല്ലാം അണ്ണന്റെ ശിക്ഷണമല്ലേ…’ അവന് എന്നേ പുകഴ്ത്തും.

ചില ദിവസങ്ങളില് അവര് ഒരുമിച്ചു കുളിക്കണ്ടുന്നതു കാണാം. അങ്ങോട്ടുമിങ്ങോട്ടും സോപ്പു തേച്ചു കൊടുക്കുക. ഒരുത്തി മറ്റവളുടെ മുലകള് കയ്കൊ-ണ്ട് വലിപ്പം അളക്കുക, ഞെട്ടുകള്
പരിശോധിക്കുക, പിന്നെ ചിരിക്കുക, അങ്ങനെയുള്ള കൊച്ചു കൊച്ചു കാര്യങ്ങള് മാത്രം. ദോഷം പറയരുതല്ലോ, ഒന്നോ രണ്ടോ പ്രാവശ്യം ഒരുത്തി മറ്റവളുടെ മുലയില് വിരലുകൊണ്ടു ഒന്നു പിതുക്കി നോക്കുന്നതല്ലാതെ മറ്റൊന്നും കണ്ടിട്ടില്ല. നല്ല കുട്ടികള്. പക്ഷേ ഒരു രഹസ്യം, ഒരു
ദിവസം രണ്ടു പേരും മാറി മാറി അന്യോന്യം മുമ്പിലേക്കിരുന്നിട്ട്
കുറേക്കഴിഞ്ഞെഴുന്നേല്ക്കുന്നതും, പിന്നെ കയ് കുടയുന്നതും കണ്ടു. സൂക്ഷിച്ചു നോക്കിയപ്പോള്, അതും ദൂരദൃശ്യമായതുകൊണ്ട് വിറക്കുന്ന ബൈനോക്കുലര് അമക്കി പിടിച്ചതുകൊണ്ടു കണ്ടു ഒരുത്തിയുടെ കയ്യില് മീശ വെട്ടുന്ന ഒരു വെളുത്ത ചെറിയ കത്രിക.
വിരല് കൊണ്ടവള് അതില് നിന്നും മുറിമുടികള് ആയിരിക്കു വടിച്ചു കളയുന്നു. നാട്ടിലേ കത്രികയല്ലേ, കഴുകിയാല് തുരുമ്പു തീര്ച്ച, അതുകൊ-ണ്ട് വടിച്ചു തുടച്ചു വെക്കണ്ടുമായിരി ക്കും.അറിയാതെ പറഞ്ഞു പോയി.

“എന്തിനാ മക്കളേ ഇത്രേം വെഷമിക്കണ്ടുന്നേ…. ഞങ്ങളിവിടൊണ്ടാരുന്നല്ലോ…. ഒന്നു കയ്കാട്ടിയാ പോരാരുന്നോ….’

‘ അല്ലാ… മധുചേട്ടനു പൂറു ചെരച്ചു ട്രെയിനിങ്ങായിക്കാണും…. ചേച്ചീടെ ഒരു ഭാഗ്യം….’

‘ എടാ എടാ… മൊറത്തില് കേറി കൊത്തല്ലേ…. ‘ ഞാന് ഒരു താക്കീതു പോലെ പറഞ്ഞു.

എന്നാലും ഞാനൊരപ്പാവിയാണേ, പല പ്രാവശ്യം അവര് കയ്കള് താഴേക്കണ്ടു കൊണ്ടുപോകുന്നതു കണ്ടിട്ടുണ്ട്, എന്തിനാണെന്ന് എനിക്കണ്ടും എന്റെ സഹമുറിയനും പിടിയില്ല, അതില്
ഞങ്ങള് തര്ക്കിക്കാറുെങ്കിലും, അതു വിരലിടീലാണോ, തേച്ചു മിനുക്കലാണോ, അതോ,വെറും കൊതം കഴുകലാണോ എന്ന് ഒരു തീരുമാനത്തിലെത്താന് ഞങ്ങള്ക്ക് പറ്റിയിട്ടില്ല.

കാഴ്ചക്കണ്ടു സുഖമുള്ള ഒരു സാഹചര്യം.

സോറി, ഞാന് കാടു കേറി. എനിക്കണ്ടും ഈ ഹോട്ടലിനും ഈ മുറിക്കും ഉള്ള ഒരു അഭേദ്യമായ ബന്ധത്തേപ്പറ്റി പറഞ്ഞു എന്നു മാത്രം. സംഗതി അതൊന്നുമല്ല, നമുക്കു വര്ത്തമാനത്തിലേക്കു വരാം. കാര്യം വേറേയാണു, കേട്ടോ.
ഒരു ഒമ്പതരയായപ്പോള് എന്റെ മുറിയുടെ മുമ്പില് ഒരു പൊറുപൊറുക്കല് കേട്ടു. ഞാന് വാതില് തുറന്നു നോക്കി. ഇടനാഴിയുടെ ഇങ്ങേ അറ്റം എന്റെ മുറിയുടെ ഏതാണ്ടു മുമ്പില് ചെറിയ അഴികളാണ്. പുറത്തേക്കു നോക്കിയാല് കുറേ ബള്ബുകള് കാണാം, കെട്ടിടങ്ങളുടെ
മുകള്ഭാഗം കാണാം. അത്ര തന്നേ. ഒരു മിഡിക്കാരിയും ഒരു തടിച്ച ജീന്സ് ടോപ്പുകാരിയും.

‘ ലൈറ്റു നല്ല ശേല്… ഇല്ലേടീ…?..’

‘ ശെരിയാ ചേച്ചീ… ആ നെറോം, വെളിച്ചോം എല്ലാം കൂടി… ചേച്ചി കുളിച്ചോ…?..’

‘ എവടന്ന്… എല്ലാം കുളിച്ചു തീരുമ്പം നേരം വെളുക്കും… ഇന്നു കുളി വേ-… അതുകഴിഞ്ഞൊള്ള മെഡലൊക്കെ മതി… എനിയെv¡ാറക്കം വരുന്നു…. വാ…’

‘ ഇക്കണക്കിനു നാളെ വെളുക്കുമ്പം എന്തോ ചെയ്യും… ആകെ ഒരു കുളിമുറീം…ഇരുപത്തിരണ്ടു പേരും… ഈ ഫിസിക്കിനൊരു ബോധോം ഇല്ല…. ‘

‘ എന്റെ മോളേ… അവരടെ ഏതോ മച്ചാന്റെ എടപാടല്ലേ… ഞാന് ഹീറ്റ്സ് പോലുംകടക്കുകേല ഇക്കണക്കാണേല്…’

‘ ചേച്ചിക്കതു പറയാം.. സ്പോര്ട്സ് കോട്ടായാ എന്റേത്… കാശു വേറേം… ‘ മിഡി പറഞ്ഞു.

‘ നീ വാ… നാളേ ഏതെങ്കിലും കൊരങ്ങനെ വളക്കാം… വേറേം ഈ ഹോട്ടലില് ആളൊല്ലോ…’
പറഞ്ഞു തിരിഞ്ഞതും നോക്കിയത് എന്റെ മുഖത്ത്. ഞാന് അതു കേള്ക്കാത്ത മാതിരി ഒരുചിന്തയിലാണ്ടതുപോലെ നിന്നു. അവര് ഡോമിട്രിയുടെ അകത്തേക്കണ്ടു കേറിപ്പോയിട്ടും
പിന്നെയും കുറേയെണ്ണം വാതില്ക്കലൊക്കെ ചുറ്റിപ്പറ്റി നില്ക്കുന്നു. അപ്പോഴേക്കണ്ടും ഷിബുവന്നു.

‘ ശ് ..ശ് … ഷിബൂ…?..’ ഞാന് വിളിച്ചു. അവന് ഓടിയെത്തി.

‘ എന്താടാ പ്രശ്നം… ഇതുങ്ങളൊക്കെ വെളീലാണല്ലോ…?…’

‘ സാറേ… ആകേ ര-ണ്ടു ക്ലോസെറ്റും ഒരു ഷവറുമേ ഇതിനകത്തൊള്ളു…… ഒരുടബ്ബൊണ്ടാരുന്നതിന്റെ പൈപ്പു കേടാ… എല്ലാത്തിനും കുളിക്കണം… എങ്ങനെ കുളിപ്പിക്കാനാ…?

വെളുപ്പിനു സ്റ്റേഡിയത്തില് പോണം… ആ… എനിക്കറിയത്തില്ല… നമ്മടെ ഡ്യൂട്ടി കഴിഞ്ഞു….

നാളെക്കാണാം… സാറേ..’ അവന് നടന്നകന്നു.

ഞാന് വെളിയിലേക്കിറങ്ങി. വീശലും ഭക്ഷണവും കഴിഞ്ഞു വരുമ്പോഴും ഡോര്മിട്രിയുടെവാതിലിന്റെ അടിയില് കൂടി വെളിച്ചവും അന്തരീക്ഷത്തില് കൂടി കലപിലയും വെളിയില് വന്നിരുന്നു.

പിറ്റേന്നു വെളുപ്പിനു പള്ളിയിലേ വാങ്കു വിളി കേട്ടുണര്ന്നതിനു ശേഷം എനിക്കുറക്കം വന്നില്ല. അന്നു കാണേ- ഇടപാടുകാരുടെ കാര്യങ്ങളോര്ത്തു കിടന്നു. പിന്നെ പ്രഭാതകൃത്യങ്ങള് കഴിച്ചു. ഇപ്പോള് വിളിച്ചാല് കാപ്പിയും ഒന്നും കിട്ടത്തില്ല. എങ്കില് ബൈനോക്കുലര് എടുത്തു നോക്കാമെന്നു വിചാരിച്ചു. കണി കുഴപ്പമില്ല. ഇരട്ടയിലൊരെണ്ണം
മറപ്പുരയിലേക്കണ്ടു കേറുന്നു. പോകുന്ന വഴി കോട്ടുവായിടുന്നുമു-ണ്ട്. എഴുന്നേറ്റ പടിയാണെന്നു
ചുരുക്കം. കേറിയ പാടെ ഇരിക്കണ്ടുന്നതു കണ്ടു. പിന്നത്തേ കാര്യം സ്വന്തംചിന്തയേല്. കവച്ചിരുന്നു
പെടുക്കുന്ന കന്നിപ്പൂറിന്റെ രൂപമോര്ത്തു ഞാന് കണ്ണും ചിമ്മിനോക്കിയിരുന്നു. കുറച്ചു
കഴിഞ്ഞപ്പോള് അവള് എഴുന്നേറ്റു തലമുടി വാരിക്കെട്ടി കുളിപ്പുരയുടെ വെളിയിലേക്കണ്ടു
പോകുന്നു. അവളുടെ ആശ്വാസം ഞാനോര്ത്തു. എന്റെ കാര്യമോ.
പത്രം വന്നു കാണണം. കയിലി വാരിയുടുത്തു ഞാന് വാതില് തുറന്നു, വന്നിട്ടില്ല.
ഡോമിട്രിയുടെ വാതില്ക്കല് മൂന്നു നാലു പല വേഷക്കാരികള് അങ്ങോട്ടുമിങ്ങോട്ടുംനടക്കുന്നു. തലേദിവസം കത്തിച്ചിട്ട റ്റ്യൂബിന്റെ വെളിച്ചത്തില് ഞാന് അവരേ ക-ണ്ടു.
വെളുപ്പിനെന്തു വായി നോട്ടം. ഞാന് കതകു ചാരി. അപ്പോളൊരു ശബ്ദം.
‘ ഹലോ…?..’
ഞാന് വെളിയിലേക്കണ്ടു തലയിട്ടു നോക്കി.
ഇന്നലെ കരെണ്ണം, അതേ വേഷം, ഓടി എന്റെ മുമ്പിലെത്തി.
‘ യേസ്….?.’
‘ യൂ ആര്… എലോണ് ഇന് ദിസ് റൂം…?…’
‘ സോ വാട്ട്…?..’ ഞാന് ചോദിച്ചു.
‘ മലയാളിയാണല്ലോ… അല്ലേ…?…’
‘ അതേ……’
‘ സാര്… ഞങ്ങക്കു ഒമ്പതു മണിക്കണ്ടു മുമ്പേ സ്റ്റേഡിയത്തിലെത്തണം… ‘
‘ സ്റ്റേഡിയത്തിലോ…. എത്തിയ്ക്കോ……. അതു നല്ലതാ….’
‘ പിന്നെ… ഞങ്ങള്ക്ക് രാവിലേ തന്നേ ഐറ്റംസ് ഒള്ളതാ… മോണിങ്ങില് തന്നേ… കഷ്ടിച്ചു
പല്ലു തേച്ചതേ ഒള്ളു… ഒന്നു കുളിക്കണം… ഫ്രെഷപ്പാകണം…’
‘ഓകേ.. അതിന്…?..’
‘ ഈഫ് യൂ ഡോണ്ട് മൈന്റ്… ഞങ്ങള്ക്കു സാറിന്റെ ബാത്ത് റൂം യൂസ് ചെയ്യാമോ…?…ജസ്റ്റ്
വണ്സ്…… പ്ലീസ്…?…’
അമ്പടീ, ആദ്യം കിട്ടിയ കൊരങ്ങന് ഞാന് തന്നേ.
‘ അയ്യോ… സാധ്യമല്ലല്ലോ… പിള്ളേരേ… എനിക്കണ്ടു കുളിക്കാനാ ഞാനീ മുറിക്കണ്ട് വാടകകൊടുക്കുന്നത്…. ‘
‘ എന്നാലും ഒരുപകാരം….?..’
‘ പരിചയമില്ലാത്തോര്ക്ക് ഉപകാരം ചെയ്യുന്ന കുരങ്ങമ്മാരു കാണും… പക്ഷേ ഞാനാ ടൈപ്പല്ല…’
ര-ണ്ടുപേരും മുഖത്തോടു മുഖം നോക്കി. അവരുടെ ഹാളിന്റെ വാതില്ക്കല് മൂന്നാലെണ്ണം
ഞങ്ങളേ ശ്രദ്ധിക്കണ്ടുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

‘ നമ്മളിപ്പം പരിചയപ്പെട്ടില്ലേ… ഒരു സഹായമായിട്ടെങ്കിലും… ‘ തടിയുള്ള പെണ്കുട്ടി ചോദിച്ചു.
‘ മറ്റുള്ള റൂമിലൊക്കെ ചോദിച്ചു നോക്ക്… ‘ ഞാന് പറഞ്ഞു.
‘ അവരൊക്കെ ഉറക്കമാരിക്കണ്ടും… വിളിച്ചാ ചിലപ്പം ചീത്ത കേള്ക്കും… വല്ലപ്പഴും
അബലകള്ക്കൊരു സഹായം ചെയ്യേ സാറേ… ആ മുറിയ്ക്കൊരു കുളിമുറിയേ ഉള്ളു…. പിന്നെ
വേണമെങ്കില് താഴെ പൊതുവായിട്ടൊള്ളതുെന്ന്… ഞങ്ങളെങ്ങനാ അതുപയോഗിക്കണ്ടുന്നത്…’
മെലിഞ്ഞവള് ഒന്നു കുണുങ്ങി ചോദിച്ചു.
‘ നാലു കാശിനുപകാരമില്ലാത്ത സഹായം ഞാന് ചെയ്യത്തില്ല….’
‘ കാശു വേണേല്….തരാം സാറേ…. ‘
‘ ആട്ടേ… നിങ്ങളു ഇതിനുമുമ്പു പോയെടത്തൊക്കെ ഇങ്ങനാരുന്നോ കാര്യം
സാധിച്ചോണ്ടിരുന്നത്…?..’
‘ അന്നൊക്കെ ഞങ്ങളു ചോദിച്ചാ അപ്പഴേ അനുവദിക്കണ്ടുമാരുന്നു…. ചെലരു മുറീടെ താക്കോലുവരേ തന്നിട്ടൊ-ണ്ട്…സാറിനേ കണ്ടപ്പം…. ഒരു മാന്യനാണെന്നു തോന്നിയതുകൊണ്ടാ….’
തടിച്ചി പറഞ്ഞു.
‘ എടീ… എന്തായി…?…’ മറ്റേ വാതില്ക്കല് നിന്ന ഒരു പെണ്ണു വിളിച്ചു ചോദിച്ചു.
വെയിറ്റ് എന്നു തടിച്ചി അവളോടാംഗ്യം കാണിച്ചു. എനിയ്ക്കൊരു കുസൃതി തോന്നി. ഞാന്പറഞ്ഞു.

‘ സഹായം ഞാന് ചെയ്യാം… പക്ഷേ എനിക്ക് തിരിച്ചും സഹായം വേണം…’