കാമ പിൻഗാമി ഭാഗം – 2 (Kambikuttan Kaama Pingami Bhagam - 2)

This story is part of the കാമ പിൻഗാമി series

    കാമ പിൻഗാമി എന്ന kambikuttan കഥയുടെ ത്രസിപ്പിക്കുന്ന അദ്ധ്യായം

    “കൃഷ്ണേട്ടനിരിക്ക് ഞാൻ ചായയിടാം…” അവൾ അകത്തേക്ക് പോകാനാഞ്ഞു.

    “ഇപ്പോൾ വേണ്ട ആഷേ…” അയാൾ എണീറ്റു.

    “അതുപറ്റില്ല.. ഞാനിപ്പോൾ ചായ ശരിയാക്കിത്തരാം..”

    “അല്ല. പിന്നീടാകാം…”

    “അതുവേണ്ടെന്നേ… അൽപസമയം അവിടിരിക്ക്… ഞാൻ പറഞ്ഞാൽ കൃഷ്ണേട്ടൻ കേൾക്കില്ലേ..? ” പറഞ്ഞുകൊണ്ടവൾ അകത്തേക്കു പോയി

    അയാളുടെ മനസ്സിൽ ഒരു ചെണ്ടമേളം…. അവൾ പറഞ്ഞ ആ വാക്കുകൾ വീണ്ടും വീണ്ടും അയാളുടെ കാതിൽ പ്രതിധ്വനിക്കുന്നതുപോലെ..
    കേൾക്കും മോളേ.. നീ പറഞ്ഞാൽ ഒരിക്കലല്ല ഞാൻ നൂറുവട്ടം കേൾക്കും. കൃഷ്ണൻ ജനാലയുടെ സമീപത്തേക്ക് കസേര വലിച്ചിട്ടിരുന്നു.
    നിമിഷങ്ങൾക്കകം ആഷ ചായയുമായെത്തി. ഗ്ലാസ് നിറയെ ചായ. അതവൾ അയാളുടെ നേർക്ക് നീട്ടി അയാൾ ചായ ഗ്ലാസ് വാങ്ങുമ്പോൾ അവളുടെ വിരലുകളിൽ അറിയാതെ സ്പർശിച്ചു. ഉള്ളിലൊരു മിന്നൽപിണർ. അയാൾക്കാകെ കുളിരുകോരി.

    “ചായക്കു മധുരമെങ്ങിനെയുണ്ട് കൃഷ്ണേട്ടാ… ?”

    “ധാരാളമുണ്ട്…” അയാൾ ചായ മൊത്തിക്കുടിച്ചു.

    ആഷ അയാൾക്കു സമീപത്തായി മുട്ടിയുരുമ്മുന്ന തരത്തിൽ ചേർന്നു നിന്നു. അവളിലെ സ്ത്രണ ഗന്ധം അയാളുടെ മൂക്കിനുള്ളിലേക്ക് തുളച്ചുകയറി. അതയാളെ മത്തുപിടിപ്പിക്കാൻ പോന്നതായിരുന്നു. ചായ കുടിച്ചു തീർന്നതും ഗ്ലാസ്സയാൾ അവൾക്കുനേരെ നീട്ടി. അവളതു വാങ്ങി ജനൽപാളിയുടെ സൈഡിൽ വച്ചു.

    കൃഷ്ണൻ മുഖമുയർത്തി ആഷയുടെ കണ്ണുകളിലേക്കു നോക്കി. വികാര സാഗരം തിരതല്ലുന്ന ആ മിഴികൾ അയാളിലേക്കാഴ്ന്നിറങ്ങി. ആ ചുണ്ടുകൾ വിറക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. അധരമൈഥുനത്തിനു വേണ്ടിയുള്ള ദാഹമാണതെന്ന് ഒരു നിമിഷം അയാൾക്ക് തോന്നിപ്പോയി. എഴുന്നേറ്റ് ചുണ്ടിൽ മുത്തം വെക്കാനൊരുങ്ങിയതും ആഷ അയാളെ തള്ളിമാറ്റി പിന്നിലേക്ക് മാറിനിന്നു.

    കൃഷ്ണൻ ഒന്നമ്പരക്കാതിരുന്നില്ല. അയാൾ പുറത്തേക്കിറങ്ങാനായി ഭാവിച്ചതും ആഷ അയാളുടെ കയ്യിൽ കയറിപ്പിടിച്ചു.

    “കൃഷ്ണേട്ടനെ – എനിക്കിഷ്ടമാണ്..”

    “നമുക്ക് മറ്റൊരിക്കലാകാം…”

    പറഞ്ഞശേഷം അവൾ കാമ പാരവശ്യത്തോടെയെന്നപോലെ ചുണ്ടുകടിച്ചു. പിടിവിട്ട് അവൾ അയാളോടു പൊയ്ക്കൊള്ളാൻ ആംഗ്യം കാണിച്ചു. കൃഷ്ണൻ മനസ്സില്ലാ മനസ്സോടെ പടികളിറങ്ങി എങ്കിലും ഉള്ളിൽ സന്തോഷം അലതല്ലുകയായിരുന്നു. ആഷ തനിക്കു സ്വന്തമാകാൻ പോകുന്നുവെന്ന ചിന്ത അയാളെ ഉന്മത്തനാക്കി അയാളാ സുഖ ലഹരിയിൽ വീട്ടിലേക്ക് നടന്നു.

    കൃഷ്ണേട്ടൻ പോകുന്നതു നോക്കിനിന്ന ആഷ കതകടച്ച ശേഷം മകളുടെ അടുത്തേക്ക് പോകാനായി തിരിഞ്ഞതും പുഞ്ചിരിക്കുന്ന മുഖവുമായി തൊട്ടുപിന്നിൽ അലീന നിൽക്കുന്നതുകണ്ട് അവളൊന്ന് ഞെട്ടി..

    “മോളേ നീ..” ആഷയുടെ തൊണ്ടയിൽ വാക്കുകൾ മുറിഞ്ഞു.

    “മമ്മി അയാളോടു പിന്നൊരിക്കലാകാമെന്നു പറയുന്ന സമയത്തു തന്നെ ഞാനിവിടെ നിൽപ്പുണ്ടായിരുന്നു.” ആഷ വീണ്ടും ഞെട്ടി. മകളെല്ലാം കേട്ടിരിക്കുന്നു. തന്റെ മൂടുപടം അവൾ പിച്ചിച്ചീന്തിയിരിക്കുന്നു. എന്തുകാര്യം അവളിൽ നിന്നും മറയ്ക്കാമെന്നു കരുതിയോ അതവൾ കണ്ടുപിടിച്ചിരിക്കുന്നു.

    “മോളേ.. ഞാൻ…”

    “മമ്മി വാക്കുകൾക്കു വേണ്ടി കഷ്ടപ്പെടേണ്ട… ഞാൻ മമ്മിയെ കുറ്റപ്പെടുത്തുന്നുമില്ല. യുവത്വം തുടിച്ചു നിൽക്കുന്ന എൻറെ മമ്മിക്ക് പപ്പയേക്കൊണ്ട് ഒന്നുമാകുന്നില്ല എന്നത് എനിക്കും ഊഹിക്കാവുന്നതേയുള്ളൂ.. ഞാനതിനെതിരുമല്ല മമ്മീ…”

    “മോളേ…”

    “അതെമമ്മീ… മറ്റൊരിക്കലാക്കണ്ട ഇന്നു തന്നെ അയാളെ വിളിച്ച് മമ്മി ആഗ്രഹിക്കുന്ന സഫലീകരണം നടത്തിക്കൊള്ളൂ… വിശപ്പിനല്ലേ മമ്മീ നമ്മൾ ഭക്ഷണം കഴിക്കേണ്ടത്..?”

    “എൻറെ കുട്ടീ… നീ… ഇങ്ങനെയൊക്കെ…? ”

    “സംസാരിക്കുന്നതെങ്ങനെയെന്നായിരിക്കും… പറയാം… ഞാൻ പ്രാക്ടിക്കലായി ചിന്തിക്കുന്നെന്നേയുള്ളൂ. പുരുഷൻമാർക്കെന്തുമാകാമെങ്കിൽ
    നമ്മൾ സ്ത്രീകൾക്കുമെന്തുകൊണ്ടായിക്കൂടാ. അവർക്കു പുതിയ പുതിയ മേച്ചിൽപ്പുറങ്ങളിലേക്ക് ചേക്കേറാമെങ്കിൽ നമുക്കുമതാകാം.. അനുഭവത്തിൽ നിന്നും ഞാൻ പഠിച്ച പാഠമാണ് മമ്മീയിത്..”

    “അപ്പോൾ നീ..? ”

    “മമ്മി ഉദ്ദേശിക്കുന്നതു ശരിതന്നെയാണ്.. മമ്മിയുടെ മകൾ നൂറുശതമാനവും കളങ്കരഹിതയല്ല, കന്യകയുമല്ല. ബാംഗ്ലൂർ എന്ന ഹൈടെക് സിറ്റിയിൽ ചാരിത്ര്യത്തിനു യാതൊരു വിലയുമില്ലമമ്മീ… കാലത്തിൻറ പുരോഗതിക്കനുസരിച്ച് നാമും മാറണം. അതാണ് ആധുനിക സംസ്കാരത്തിന്റെ പുത്തൻ പ്രവണത.. നാം എന്നും ഒരേ വസ്ത്രം തന്നെ ഉപയോഗിക്കാറില്ലല്ലോ. ഒരേ ഭക്ഷണം തന്നെ കഴിക്കാറുമില്ലല്ലോ.. അതേപോലെ തന്നെയാണ് നാം തിരഞ്ഞെടുക്കുന്ന ഇണയും. അതും വെറും ഡിസ്പോസിബിൾ മാത്രം! അതായത് യൂസ് ആൻറ് ത്രോ… പണ്ട് വിദേശികൾ ചെയ്തത്. ഇപ്പോഴതു നാം ഏറ്റെടുത്തിരിക്കുന്നു. അത്രേയുള്ളൂ…”

    “ദൈവമേ… എന്റെ പ്രതീക്ഷകളെല്ലാം പാഴായോ..?” വെറും പതിനേഴു വയസ്സു മാത്രമുള്ള തന്റെ മകളുടെ സംസാരം കേട്ട് ആഷ് നെഞ്ചിൽ കൈവെച്ചുപോയി.

    “എന്തുദൈവം.? എന്തുപതീക്ഷ…? നാമൊക്കെ മാറ്റങ്ങൾക്കു വിധേയരാണ് മമ്മീ… നൂറ്റാണ്ടുകൾക്കു മുമ്പുള്ള ആചാരം ഇന്നാരെങ്കിലും മൈൻഡ് ചെയ്യുന്നുണ്ടോ..? ഇല്ല. അതേപോലെതന്നെയാണ് ജീവിതവും. നാം എപ്പോഴും പ്രാക്ടിക്കലായിരിക്കണം. എന്റെ മമ്മി ഒരു പതിവതയല്ലെന്ന് എനിക്കെന്നേ അറിയാമായിരുന്നു. ഒന്നു രണ്ടു പേരുമായി മമ്മി കളിക്കുന്നത് ഞാൻ കണ്ടിട്ടുമുണ്ട്. പക്ഷേ, ഞാനതിനെ ഒരു ഹിമാലയൻ തെറ്റായി കണ്ടില്ല.. മമ്മിയുടെ ശരീരത്തിന്റെ ദാഹം മാറ്റാൻ മമ്മി സ്വീകരിച്ച് പാതയെ ഞാൻ നൂറുശതമാനവും അംഗീകരിക്കുന്നു. എന്നുകരുതി ഈ ഞാനും പരിശുദ്ധിയുടെ പുണ്യാഹം തളിച്ചവളല്ല. ഞാനും പലരുടേയും ശരീരത്തിന്റെ ചൂടും ഭാരവും അറിഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. ഇന്നെനിക്ക് ദിനവും അത് വേണംതാനും.. ആണിനെ കിട്ടിയില്ലെങ്കിൽ കൂട്ടുകാരികളുടെ ദേഹത്തിലേക്ക് വീഴും.. എൻറമമ്മിയോട്
    ഞാനിതൊക്കെ ഫ്രാങ്കായി പറയുന്നത് അ വിവേഗം കൊണ്ടോ അഹങ്കാരം കൊണ്ടോ അല്ല. സാഹചര്യം എന്നെ അങ്ങിനെയാക്കിത്തീർത്തു എന്നു പറയുന്നതാകും ശരി…”

    “മോളേ.. നീ ഈ മമ്മിയെ തോൽപ്പിച്ചുകളഞ്ഞല്ലോ കുട്ടീ.”

    “ഇതിലൊക്കെ എന്തു തോൽവിയും ജയവുമിരിക്കുന്നു മമ്മീ.. നമുക്ക് ഇഷ്ടമുള്ള ഭക്ഷണം നാം സെലക്ട് ചെയ്തു കഴിക്കുന്നു അത്രേയുള്ളൂ… പറയുന്നത് ശരിയല്ല എന്നറിയാം..” ഒന്നു നിർത്തി അലീന ഒരു കള്ളച്ചിരിയോടെ മമ്മിയുടെ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കി.

    “എന്താണു മോളേ…?”

    “എൻറെ മമ്മിയുടെ ജാരൻമാരിൽ മെയ്ക്കരുത്തുള്ള വരെ ഞാനിവിടുള്ളിടത്തോളം എനിക്കു കൂടി സെറ്റപ്പ് ചെയ്തുതരണം… ഞാനും മമ്മിയും ഒരേ പാത്രത്തിൽ നിന്നും ഊണു കഴിക്കാറില്ലേ.. അതുപോലെയാണിതുമെന്നു കരുതിയാൽ മതി. രുചിയുള്ള ഭക്ഷണം ഒറ്റക്കു കഴിക്കാതെ അടുത്തവർക്കു കൂടി കൊടുക്കുന്നതുകൊണ്ട് തെറ്റൊന്നുമില്ലല്ലോ..”

    “മോളേ… നിന്റെ മമ്മിയായ എന്നോടിതൊക്കെ നിനക്കെങ്ങിനെ പറയാൻ കഴിയുന്നു കുട്ടീ…”

    “എന്താണമ്മീ.. പറയേണ്ടതേതായാലും പറയേണ്ട സമയത്ത് പറഞ്ഞല്ലേ പറ്റൂ.. എൻറെ മമ്മിയോടിതൊക്കെ പറയാൻ ഞാൻ മറക്കുന്നതെന്തിന്..? മടിക്കുന്നതെന്തിന്…?”

    “എങ്കിലും കുട്ടീ…”

    “ഒരെങ്കിലുമില്ല. മമ്മീ… ങാ.. ഇന്നു സന്ധ്യമയങ്ങിയ ശേഷം ബാംഗ്ലൂരിൽ നിന്നും എന്റെ ഒരു ഫ്രണ്ട് വരും.. സാംഡാനിയൽ, രാത്രിയിൽ ഞാനും സാമും ഒന്നിച്ച് രതിക്രീഡ നടത്തുന്നത് മമ്മിയ്ക്കു വേണമെങ്കിൽ ഒളിഞ്ഞു നിന്നു കണ്ടുരസിക്കാം. റൂമിലെ ലൈറ്റണക്കില്ല. ജനാലയും തുറന്നിട്ടേക്കാം.. മമ്മിയവനെ ഇഷ്ടപ്പെട്ടെങ്കിൽ ഞങ്ങൾ തമ്മിലുള്ള രതിശയനം കഴിഞ്ഞശേഷം സാമിനെ മമ്മിയ്ക്കും ഉപയോഗിക്കാം..”
    അവരുടെ സംസാരം തുടരുന്നതിനിടയിലാണ് വീണ്ടും കോളിംഗ് ബെൽ ശബ്ദിച്ചത്. ആഷ വേഗം കതകു തുറന്നു. പുറത്തു നിൽക്കുന്നയാളെ കണ്ടയുടൻ അലീന വാതിൽക്കലേക്കോടിവന്നു.

    “ഹായ്… സാം.. തന്നെപ്പറ്റി ഞാനിപ്പോൾ മമ്മിയോടു സംസാരിച്ചതേയുള്ളൂ… വരൂ.”

    ആരോഗ്യദൃഢഗാതനായ ഒരു ചെറുപ്പക്കാരൻ ഉള്ളിലേക്കു കടന്നു വന്നു.

    “മമ്മീ… ഇതാണു സാം ഡാനിയേൽ.” അവൾ മമ്മിക്ക് പരിചയപ്പെടുത്തി. പിന്നെ മമ്മിയെ സാമിനും പരിചയപ്പെടുത്തി.
    “സാം.. ഇതെൻറ മമ്മി.”

    “ഹായ് മാം..” സാം മമ്മിയെ വണങ്ങി. ആഷയും അവനെ പ്രത്യഭിവാദ്യം ചെയ്തു.

    അലീന സാമിനേയും കൂട്ടി അവളുടെ മുറിയിലേക്ക് നടന്നു. അവർ പോകുന്നതും നോക്കി ആഷ നിർന്നിമിഷയായി നിന്നു.
    പ്രതീക്ഷകൾക്കെല്ലാം വിപരീതമായാണ് സംഭവിക്കുന്നത്. അലീനയുടെ പാജ്വലമായ ഭാവിയെ പറ്റിയായിരുന്നു ഇതുവരെയുണ്ടായിരുന്ന ചിന്ത. ഇന്നവ അസ്ഥാനത്തായിരിക്കുന്നു. അവൾ വളർന്നു കഴിഞ്ഞു. തന്നേക്കാൾ…

    ഈ ലോകത്തെപ്പറ്റി അവൾ കൂടുതൽ അറിഞ്ഞിരിക്കുന്നു. മമ്മിയും പപ്പയും ബന്ധങ്ങളുമൊക്കെ അവൾക്കിന്ന് അന്യമായിരിക്കയാണ്. അവളുടെ കാമുകനെ തൻറടത്തോടെ വീട്ടിലേക്ക് ക്ഷണിക്കാനും അവളുടെ കിടപ്പറയിലേക്ക് കൂട്ടിക്കൊണ്ടുപോകാനും വരെ വളർന്നിരിക്കുന്നു.
    സ്വന്തം കാമുകനെ അവളുടെ കാമ പൂർത്തീകരണത്തിനു ശേഷം പത്തുമാസം ചുമന്നു പെറ്റുവളർത്തിയ മമ്മിയ്ക്കു കിടപ്പറ പങ്കിടാൻ വിട്ടുതരാമെന്നു മുഖത്തുനോക്കി പറയാനുള്ള ചങ്കൂറ്റം അവൾ നേടിക്കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു. ഏതിനേയും ഉപയോഗം കഴിഞ്ഞാൽ വലിച്ചെറിയാൻ തക്ക തന്റേടം അവൾ ആർജ്ജിച്ചിരിക്കുന്നു.

    ആഷക്കു ശ്വാസതടസ്സം നേരിടുന്നതുപോലെ തോന്നി. അവൾ വല്ലാതെ അസ്വസ്ഥയായി. മകളുടെ നടപ്പ് ശരീരത്തിനെ കൂടി ബാധിച്ചിരിക്കുന്നു. മരണത്തിനും ചെകുത്താനുമിടയിൽപ്പെട്ട പ്രതീതിയായിരുന്നു ആഷക്ക്. മമ്മിയുടെ ജാരൻമാരെ മകൾക്ക് കൂട്ടിക്കൊടുക്കണം പോലും. ലോകത്ത് ഏതൊരമ്മയ്ക്ക് – ഇത്തരത്തിലുള്ള അനുഭവമുണ്ടായിട്ടുണ്ടാകും. അല്ലലെന്തെന്നറിയാതെ വളർത്തിയ പൊന്നോമന പുത്രി ഇന്നു തെരുവ് വേശ്യയേക്കാൾ തരംതാണ നിലയിൽ തന്റെ മുന്നിലെത്തിയിരിക്കുന്നു. ദിനവും അവൾക്കോരോ പുരുഷന്റെ സാമീപ്യം വേണം പോലും.. അവളോടെന്താണ് പറയുക..? താൻ നല്ലവളായിരുന്നെങ്കിലല്ലേ അ വളോടു മറുത്തെന്തെങ്കിലും പറയാൻ കഴിയുക.. ദൈവമേ… ഇതെന്തൊരു പരീക്ഷണമാണ്..

    ആഷ അങ്ങിനെ ചിന്തിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നപ്പോൾ തന്നെ നേരെ എതിർദിശയിലേക്കും അവളുടെ മനസ്സ് ചാഞ്ചാടി. അപ്പോഴവളുടെ തീരുമാനം മകൾക്കനുകൂലമായി മാറുകയും ചെയ്തു. അതെ.. ഇന്നു നാട്ടിൽ നടപ്പ് അലീന പറഞ്ഞതുപോലൊക്കെയല്ലേ… അതിലെന്താണതിശയം.?
    – അപ്പൻ കൊണ്ടുപോയി പണികൊടുത്ത പെണ്ണിനെ മകനും ഉപയോഗിച്ചു സുഖിക്കുന്നില്ലേ…? എന്തിന് മകന്റെ ഭാര്യയെപ്പോലും പൂശുന്ന തന്തമാരില്ലേ..? അമ്മ ഉപയോഗിക്കുന്ന ആളെ മോളും ഉപയോഗിച്ചാലെന്താ..? അല്ലെങ്കിൽ മകളുടെ ജാരനെ അമ്മയ്ക്കും കൂടെക്കിടത്തി കടിയകറ്റിയാലെന്താ തെറ്റ്..? മലയിടിഞ്ഞു വീഴുകയൊന്നുമില്ലല്ലോ… കാലത്തിനൊത്ത മാറ്റം.

    ആ മാറ്റത്തിനൊത്ത് നമ്മളും മാറേണ്ടിയിരിക്കുന്നു. ഒടുവിൽ ആഷ അങ്ങിനെ സമാശ്വസിച്ചു.

    ചരിത്രം തിരുത്തിക്കുറിക്കാൻ പോകുന്ന തെറ്റൊന്നുമല്ല. അമ്മയും മകളും ഒരുത്തനുമായി ശാരീരികബന്ധം പുലർത്തുക എന്നത്.. സാഹചര്യങ്ങളുടെ സമ്മർദ്ദത്തിനൊത്ത് ചിലപ്പോൾ അങ്ങിനെയൊക്കെ സംഭവിച്ചെന്നിരിക്കും. ബന്ധങ്ങളും സദാചാരബോധവുമൊക്കെ നാം തന്നെയുണ്ടാക്കിയതല്ലേ. അവയൊക്കെ സ ന്ദർഭോചിതമായി മാറ്റുന്നതിലും തെറ്റൊന്നുമില്ല. അല്ലെങ്കിലും ബന്ധങ്ങളെ കുറിച്ച് പറയാൻ തനിക്കെന്താണ് അർഹതി വിവാഹത്തിനു മുൻപുള്ള തന്റെ ജീവിതം എങ്ങനെയായിരുന്നു. എന്നിട്ടിപ്പോൾ ഒരു മകളുണ്ടായപ്പോൾ മറിച്ചു ചിന്തിക്കുന്നു.

    മനസ്സിനെ പാകപ്പെടുത്തിയ ശേഷം ആഷ അലീനയുടെ ബെഡ്റൂമിനടുത്തേക്കു നടന്നു. അവരുടെ ചിരിയും തമാശകളുമൊക്കെ കേൾക്കുന്നുണ്ട്. സെക്സിന്റെ പാതയിലേക്കു കടന്ന ലക്ഷണമില്ല. ആഷ ജനാലയുടെ സൈഡിലായി മറഞ്ഞുനിന്ന് ഉള്ളിലേക്ക് നോക്കി. അലീനയുടെ മടിയിൽ തല ചായ്ച്ച് അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കിക്കിടക്കുകയാണ് സാംഡാനിയൽ. അവളവന്റെ മുടിയിഴകളിൽ വിരലോടിച്ചുകൊണ്ട് സ്നേഹപ്രകടനങ്ങൾ പങ്കുവയ്ക്കുന്നു.

    നേരെ അൽപനേരം കൂടി അവിടെ നിന്നശേഷം ആഷ ടെലിഫോണിനടുത്തേക്ക് നടന്നു. കൃഷ്ണേട്ടൻ മൊബൈൽ നമ്പറിലേക്കവൾ ഡയൽ ചെയ്തു. എന്നിട്ട് റിസീവർ കാതോടു ചേർത്തു. റിംഗ് ചെയ്യുന്നുണ്ട് ഹോ.. സമാധാനമായി.

    “ഹലോ..” കൃഷ്ണേട്ടനാണ്.

    “കൃഷ്ണേട്ടാ.. ഇത് ഞാനാണ്… കൃഷ്ണേട്ടന്റെ സ്വന്തം ആഷ..” അവൾ ശൃംഗാരഭാവത്തിൽ മൊഴിഞ്ഞു.

    “എന്താ ആഷേ…? ”

    “ഒന്നുമില്ല, പിന്നെ കൃഷ്ണേട്ടന് ഇന്നു വരാൻ പറ്റുമോ?”

    “ഇന്നോ.? ആഷയല്ലേ അൽപം മുമ്പ് പറഞ്ഞത് പിന്നീടാകാമെന്ന്..?”

    “അതപ്പോഴല്ലേ. ഇപ്പോൾ ഞാൻ പറയുന്നു ഇന്നുതന്നെയാകാമെന്ന്.”

    “എപ്പോൾ വേണമെങ്കിലും ഞാൻ റെഡിയാ… ഇപ്പോത്തന്നെ അങ്ങത്താം…”

    “ഇപ്പോൾ വേണ്ട കുട്ടാ… രാത്രിയിൽ…”

    “എത്ര മണിക്ക്. ??”

    “ഒരു ഒൻപതരയ്ക്ക്”

    “ഓക്കെ. ഞാൻ ഒൻപതരയ്ക്ക് എൻറ ആഷയുടെ മുന്നിലുണ്ടാകും.. താങ്ക്സ്

    “എന്തിന്..?”

    “എന്റെ ആഗ്രഹം നിറവേറ്റിത്തരാൻ മനസ്സുകാട്ടിയതിന്…?”

    “അതിന് കൃഷ്ണേട്ടന്റെ മാത്രമാഗ്രഹമല്ലല്ലോ.. എൻറയും കൂടിയല്ലേ.. അപ്പോൾ പരസ്പരം താങ്കിന്റെ ആവശ്യമില്ല…”
    “എങ്കിൽ നേരിൽ കാണാം..”

    ഫോൺ കട്ട് ചെയ്ത ശേഷം ആഷ കസേരയിൽ വന്നിരുന്നു. ഒരു ഭാരമിറക്കിവെച്ച പ്രതീതി. വിങ്ങിപ്പൊട്ടലിൽ നിന്നൊരു മോചനം. മനസ്സൊന്നു ഫ്രഷായി. രാത്രി കൃഷ്ണേട്ടൻ വരും. ഇന്ന് പുതിയ ആളാകുന്നതാണു നല്ലത്. അയാൾ കരുത്തനാണ്. നല്ല ആരോഗ്യമുള്ളയാൾ.. അത് പെട്ടെന്ന് ക്ഷീണിക്കുന്ന പ്രകൃതമല്ല. തന്നെ അയാൾ മതിവരുവോളം സുഖിപ്പിക്കും. ആ മുഹൂർത്തം എത്രയും പെട്ടെന്ന് ഓടിയെത്താനായി അവൾ കാത്തിരുന്നു. അപ്പോഴാണ് അലീനയെപ്പറ്റിയോർത്തത്.

    അവൾ സാമുമായി വേഴ്ച നടത്തുകയായിരിക്കുമോ? അതോ കെട്ടിപ്പിടുത്തവും ഉമ്മവയ്ക്കലുമൊക്കെയായി വെറുതെ സമയം കളയുകയാണോ? എന്തായാലും ഒന്നു നോക്കുക തന്നെ.

    ആഷ മകളുടെ റൂറൂമിനടുത്തേക്കു നടന്നു. കാമുകനുമൊത്തുള്ള മകളുടെ ശാരീരിക വേഴ്ച കാണാനുള്ള ആകാംക്ഷയോടെ ജനാലയ്ക്ക് പിന്നിൽ നിന്നു കൊണ്ടവൾ അകത്തേക്കു നോക്കി. അലീന സാമിൻറ കരവലയത്തിലൊതുങ്ങി നിൽക്കുന്ന കാഴ്ച്ചയാണവൾ കണ്ടത്. ഇരുവരും തമ്മിൽ പണി ആരംഭിക്കുന്നതിന്റെ മുന്നോടിയായുള്ള പരിരംഭണം.

    സാമിന്റെ വേഷം വെറും ജെട്ടിമാത്രം. അലീനക്കാണെങ്കിൽ പാൻറിയും ബ്രായുമുണ്ട്. മകളുടെ ദേഹകാന്തി കണ്ട് ആ അമ്മയ്ക്ക് അഭിമാനം തോന്നി. അവന്റെ കൈകളും ചുണ്ടുകളും മകളുടെ നിംന്നോന്നതങ്ങളിൽ പുളഞ്ഞ് നടക്കുന്നത് ആഷ ഒരു കോരിത്തരിപ്പോടെ നോക്കി നിന്നു.
    ബ്രായ്ക്കുള്ളിലെ അവളുടെ മുലകളെ അ വൻ ഞെരിച്ചുടയ്ക്കുകയാണ്. അവൾ അവനേയും വാരിച്ചുറ്റിയിരിക്കുന്നു. ഒരു കാൽ കൊണ്ടവൾ സാമിനെ വട്ടം ചുറ്റി തന്നിലേക്കു കൂടുതൽ ചേർത്തുനിർത്തിയിട്ടുണ്ട്. അവൻ ഒരു കൈ അവളുടെ നിതംബത്തിൽ തംബുരുവായന നടത്തുന്നു.

    Thudarum

    ഈ അനുഭവം kambikuttan ഇഷ്ടം ആയാൽ കഥാകാരന് ഒരു ലൈക് കൊടുക്കുക