രാവിലെ ട്രെയിനിൽ വച്ച് രാജേഷിനെ കണ്ടപ്പോൾ, ‘എടാ വിനോദേ, എനിക്കൊരു പുതിയ ഫ്ലാറ്റ് വാങ്ങണം. നിന്റെ ബിൾഡിങ്ങിൽ ഉണ്ടോ വല്ലതുംവിൽക്കാനായി? “ഞങ്ങളുടെ ബിൽഡ്ഡിങ്ങിൽ രണ്ടു മൂന്നു ഫ്ലാറ്റ് കാലി ആണ്. വിൽക്കുമൊ എന്ന് ചോദിച്ചുനോക്കട്ടെ.’
രാജേഷിന്റെ കല്യാണം കഴിഞ്ഞിട്ട് 6 മാസം ആയെങ്കിലും വിനോദിന് ഇതുവരെ അവന്റെ ഭാര്യയെ കാണാൻ പറ്റിയിട്ടില്ല. 2 പേരും എന്നും ട്രെയിനിൽ വെച്ചു കണ്ട പരിചയമേ ഉള്ളു. അതുകൊണ്ടു തന്നെ വിനോദ് ഇതു വരെ രാജേഷിന്റെ ഭാര്യയെ കണ്ടിട്ടില്ല. അതു പോലെ രാജേഷ് വിനോദിന്റെ ഭാര്യയേയും, ആകെ കിട്ടുന്ന ഒരു ഞായറാഴ്ചച്ച എവിടേക്കും പോകാൻ തോന്നില്ല.
‘പക്ഷേ നീ ഇപ്പോ താമസിക്കുന്ന ഫ്ലാറ്റിനു് എന്താ കുഴപ്പം? ‘ഓഹ് ഒരു സുഖം ഇല്ല അവിടെ, ഒന്നാമത് അയൽപക്കം ശരിയല്ല. പിന്നെ അവിടെ വെള്ളം ശരിക്ക് കിട്ടുന്നില്ല. ഞങ്ങൾ രണ്ട് പേരും ജോലി കഴിഞ്ഞ് വരുമ്പോൾ വളരെ വൈകും’.
‘നോക്കട്ടെ, ഞാൻ നാളെ പറയാം.’
പിറ്റേ ദിവസം ട്രെയ്നിൽ വച്ചു കണ്ടപ്പോൾ,
‘രാജേഷ്, ഒരു ഫ്ലാറ്റ് ഉണ്ട് ഞങ്ങളുടെ ഫസ്റ്റ് ഫ്ലോറിൽ, വന്നു നോക്ക്, ഇഷ്ടപെട്ടെങ്കിൽ വാങ്ങിക്കൊ.’
രാജേഷം അവന്റെ ഭാര്യയും കൂടി ഒരു ഞായാറാഴ്ചച്ച ഫ്ലാറ്റ് കാണാൻ വന്നു. കണ്ടു, അവർക്ക് വീടു് ഇഷ്ട്ടപ്പെട്ടു. രാജേഷിനും അവന്റെ ഭാര്യ ഇന്ദുവിനും വീട് ഇഷട്ടപെട്ടെങ്കിൽ വിനോദിന് ഇഷട്ടപെട്ടത് രാജേഷിന്റെ ഭാര്യയെയാണ്. കൊള്ളാം, അടി പൊളി. കാണാൻ അത്ര സുന്ദരി ഒന്നുമല്ലെങ്കിലും നല്ലൊരു ചരക്കാണ്. അല്ലെങ്കിലും പെണ്ണിന്റെ മോന്തയിൽ എന്തിരിക്കുന്നു. രാജേഷ് ഫ്ലാറ്റ് വാങ്ങി താമസം തുടങ്ങി. വിനോദ അവന്റെ ഭാര്യ ഇന്ദുവുമായി വളരെ പെട്ടെന്ന് അടുത്തു. നല്ലൊരു ഫ്രെൻടിനേ പോലെ, പക്ഷെ വിനോദിന്റെ ആവശ്യം മറ്റു ചിലതായിരുന്നു. പക്ഷേ എങ്ങിനെ കാര്യം അവതരിപ്പിക്കും. നേരിട്ട് പറയാൻ പേടി. ഇനി അഥവാ അറിയാതെ വല്ലതും പറഞ്ഞു. അവൾക്ക് ഇഷ്ട്ടപ്പെട്ടില്ലെങ്കിലൊ, ആകെ കുളമാകും. താനും രാജേഷമായുള്ള ചങ്ങാത്തം അവസാനിക്കും, ഒരേ ബിൽഡ്ഡിങ്ങിൽ താമസിച്ച അതൊരു വലിയ പ്രശ്നമാകും, അതും പോരാഞ്ഞ് തന്റെ കുടുംബ ജീവിതവും അതോടെ ഇല്ലാതാകും. ഇതെല്ലാം ഒഴിവാക്കണമെങ്കിൽ വേറെ വല്ല വഴിയും കണ്ടു പിടിച്ചേ പറ്റു. എന്താണൊരു മാർഗ്ഗം, എത്ര ആലൊച്ചിട്ടും വിനോദിന്റെ മുന്നിൽ ഒരു വഴിയും തെളിഞ്ഞു കണ്ടില്ല.
ചില കാര്യങ്ങളിൽ രാജേഷ് ഒരു കുണാപ്പൻ ആണ്. ഒരിക്കലും വീട്ടിൽ ഇരിക്കില്ല, അവന് വീടിനേക്കാൽ കൂടുതൽ അവന്റെ സുഹൃത്തുക്കളോടാണ് അടുപ്പം. രാവിലെ 7 മണിക്ക് വീട്ടിൽ നിന്നിറങ്ങും, പിന്നെ സ്റ്റേഷനിൽ അവന്റെ കൂട്ടുകാരുമായി ഒത്തു കൂടും. അതു പോലെ വൈകിട്ടും ട്രെയിൻ ഇറങ്ങിയാൽ ഒരിക്കലും സമയത്ത് വീടെത്തില്ല. ലോകം മുഴുവൻ ചുറ്റി കറങ്ങി രാത്രി ഊണു കഴിക്കാറാവുമ്പോഴേക്കും വീട്ടിൽ എത്തും, ഇന്ദു പാവം വൈകീട്ട ജോലി കഴിഞ്ഞ് വീട്ടിൽ എത്തി, എല്ലാ പണിയും കഴിഞ്ഞ് രാജേഷിനെ കാത്തിരിക്കും. രണ്ടു പേരും തമ്മിൽ എന്നും ഉടക്കും. എന്നും രാത്രി രണ്ടു പേരും മുഖം വീർപ്പിച്ചാണ് കിടപ്പ്, അതു പോലെ ഞായറാഴ്ചച്ച ദിവസങ്ങളിലും കാലത്തെ ബ്രേക്സ് ഫാസ്റ്റ് കഴിഞ്ഞാൽ രാജേഷ് ഇറങ്ങും, പിന്നെ ഉച്ചക്ക് ഊണ് കഴിക്കാനേ എത്തു. ഉച്ചക്ക് കുറച്ചു നേരം കിടന്നുറങ്ങും, വൈകീട്ട വീണ്ടും ഇറങ്ങും. പിന്നെ രാത്രി നോക്കിയാൽ മതി. ഇന്ദുവിന് ആകെ മടുത്തു. ഒരു കാര്യത്തിനും രാജേഷിനെ കിട്ടില്ലെന്ന് വച്ചാൽ? ആർക്കായാലും ദേഷ്യം വരാതിരിക്കുമൊ.
രാവിലെ ഇന്ദു ജോലിക്ക് ഇറങ്ങുന്ന അതേ സമയത്ത് തന്നെയാണു വിനോദും ഇറങ്ങുക. സ്റ്റേഷൻ വരെ രണ്ടു പേരും ഒരുമിച്ചു പോകും. അവിടെ നിന്നു രണ്ട് പേരും വേറെ വേറെ ട്രെയ്ന്നിൽ, സ്റ്റേഷൻ വരെയുള്ള ഒരുമിച്ച് പോക്ക് വിനോദിനെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം വളരെ സന്തോഷമുള്ള കാര്യമാണ്. ഇന്ദുവിന്റെ കൂടെ സംസാരിച്ചു പോകാമല്ലൊ. ഇത്രയും ദിവസമായിട്ടും അവളെ എങ്ങിനെ വളക്കാം എന്ന് അവന് ഒരു പിടിയും കിട്ടിയില്ല.
ഒരു ദിവസം ഉച്ചക്ക് ഊണ് കഴിഞ്ഞ് വെറുതെ കമ്പ്യട്ടെറിൽ നോക്കി ഇരിക്കുകയായിരുന്നു. അപ്പോഴാണ് അടുത്തിരിക്കുന്ന ഒരാൾ ചാറ്റ് ചെയ്യുന്നത് കണ്ടത്. അതും ഒരു പെണ്ണിന്റെ പേരിൽ. ശൈടാ ഇവൻ ആളു കൊള്ളാമല്ലൊ. വിനോദ് ഒളിഞ്ഞ് അവൻ ചാറ്റ് ചെയ്യുന്നത് തന്നെ ശ്രദ്ധിചിരുന്നു. ശരിക്കും പെണ്ണിന്റെ ഭാഷയിലാണ് ചാറ്റ് ചെയ്യുന്നത്. അപ്പുറത്തുള്ളവൻ ആണായാലും പെണ്ണായാലും ശരിക്കും വിചാരിച്ചു കാണും ഇത് പെണ്ണു തന്നെ എന്ന്. അല്ലെങ്കിലും ചാറ്റ് ചെയ്യുന്നവർ ഒരിക്കലും സത്യം പറയാറില്ലല്ലൊ. വിനോദ് തന്നെ ശ്രദ്ധിക്കുന്നു എന്നറിഞ്ഞിട്ടും മറ്റേ കക്ഷിക്കു യാതൊരു കൂസലും ഉണ്ടായില്ല. അവൻ ചിരിച്ചു കൊണ്ടു പറഞ്ഞു
‘പെണ്ണുങ്ങളെ വീഴ്ത്താൻ ഇതിൽ പരം വേറെ വഴിയില്ല.’ “അതെങ്ങിനെ? വിനോദിന് സംശയം. ‘അതോ, ആദ്യം നല്ല രീതിയിൽ തുടങ്ങുക. അപ്പുറത്തുള്ളവളുടെ വിശ്വാസം പറ്റി കിട്ടിയാൽ പിന്നെ വീടിനെ കുറിച്ചും, കുടുംബത്തെ കുറിച്ചും എല്ലാം ചോദിക്കുക. അവൾക്ക് വിശ്വാസം വന്നു കഴിഞ്ഞാൽ പിന്നെ, അവൾ രാത്രി എത്ര പ്രാവശ്യം പണ്ണം, എങ്ങിനെ ഒക്കെ പണ്ണം എന്ന് വരെ പറഞ്ഞു തരും. ഇനി ഇപ്പൊ ദുഖിതയാണെങ്കിൽ സുന്ദരമായി വളച്ചെടുക്കുകയും ചെയ്യാം.’
അവൻ നല്ല എക്സ്പീരിയൻസ് ഉള്ള പോലെ പറഞ്ഞു. അപ്പോഴാണ് വിനോദിനും ഒരു ഐഡിയ തോന്നിയത് എന്തു കൊണ്ട് തനിക്കും പെണ്ണുങ്ങളുടെ പേരു വച്ച ഒരു ഐഡി ഉണ്ടാക്കി കൂട. ഇന്ദുവിനെ അങ്ങിനെ വീഴ്ത്താൻ പറ്റുമൊ എന്ന് നോക്കാം. പിന്നെ ഒട്ടും വൈകിയില്ല്യ, ശോഭ എന്ന പേരിൽ ഒരു ഐഡി ഉണ്ടാക്കി. പിറ്റേ ദിവസം ഒരുമിച്ചു നടക്കുന്നതിനിടയിൽ വിനോദ് വെറുതെ അവളോട് ചോതിച്ചു.
‘ഇന്ദുവിന് ഈ മെയിൽ ഐഡി ഉണ്ടൊ?
‘ഉണ്ടല്ലൊ? എന്തു പറ്റി’
“ഹേ ഒന്നുമില്ല. വെറുതെ ചോതിച്ചതാ.’ ‘വല്ല ഈ മെയിൽ അയക്കാനാണെങ്കിൽ നല്ല മെയിൽ അയക്കണം കെട്ടൊ, കച്ചറ മെയിൽ ഒന്നും അയക്കല്ലെ.’
‘ഹേ, ഞാൻ അങ്ങിനെ ഒന്നും ചെയ്യില്ല് വിനോദ ചിരിച്ചു കൊണ്ടു പറഞ്ഞു.
പക്ഷേ, വിനോദ അന്നെല്ല. ഒരാഴ്ച്ച ഒരു മെയിലും അയച്ചില്ല. ഒരു ദിവസം ഉച്ചക്ക് ഊണ് കഴിഞ്ഞിരിക്കുമ്പോൾ അവൻ മെസ്റ്റെബെഞ്ചർ തുറന്നു, ശോഭ എന്ന ഐഡിയിൽ തുറന്നു. ഇന്ദുവിന് ഒരു മെസ്സേജ് വിട്ടു. വെറുതെ ‘ഹൈ’ എന്നു മാത്രം.
അൽഭുതം 2 സെക്കൻറിനുള്ളിൽ മറുപടി കിട്ടി,
‘ഹൈ, ആരാ?
“ഞാൻ ശോഭ’
‘ഓകെ. എന്റെ ഐഡി എങ്ങിനെ കിട്ടി ? ‘സോറി. എന്റെ ഫ്രെണ്ട് ഇന്ദു നായർ ആണെന്ന് വിചാരിച്ചിട്ട് മെസ്സേജ് വിട്ടതാ’ ‘ എന്റെ പേരും ഇന്ദു നായർ തന്നെയാണ്. പക്ഷെ നായർ എന്ന് വെക്കാറില്ലെന്ന് മാത്രം, ‘ഓകെ. ഞാൻ ശോഭ നായർ, ചെമ്പൂരിൽ താമസിക്കുന്നു. ഇവിടെ അടുത്തു തന്നെ ജോലി ചെയ്യുന്നു. ഇന്ദു എന്തു ചെയ്യുന്നു.? “ഞാൻ ഇവിടെ മീര റോഡിൽ ശാന്തി നഗറിൽ താമസിക്കുന്നു. ജോലി ചെയ്യുന്നത് കാന്തിവലി’
‘ഓ.കെ. പരിചയപെട്ടതിൽ വളരെ സന്തോഷം.’
” എനിക്കും.’
‘ഇന്ദുവിനു കുറെ നെറ്റ് ഫ്രെൻഡ്സുണ്ടോ? ‘ഹേ, അധികമൊന്നും ഇല്ല. രണ്ടു മൂന്ന് പേർ മാത്രം. പിന്നെ അധികം ആരേയും വിശ്വസിക്കാൻ പറ്റില്ലാന്നെ. എല്ലാം ആണുങ്ങളാ, പെണ്ണുങ്ങളുടെ ഐഡിയിൽ, വെറുതെ ഹൈ എന്ന് പറഞ്ഞാൽ മതി, ഉടനെ രാത്രിയിൽ എന്തൊക്കെ ചെയ്യും. എന്ന് ചോദിക്കും, പിന്നെ വെബ് കാംകാണണൊ എന്ന് ചോദിക്കും. കാം. നോക്കിയാലൊ ഇരുന്ന കുലുക്കുന്നതു കാണാം. അതുകൊണ്ട് ഞാൻ ആരുമായും കൂട്ട് കൂടാറില്ല.
വിനോദ് ഒന്നു ഞട്ടി. എന്നാലും അവൾ തിറിച്ചറിയില്ലല്ലൊ, സമാധാനം.
‘ഹ്മ ശരിയാ, ഞാനും അതുകൊണ്ട് ആരുമായും കൂട്ടു കൂടാറില്ല.’
അന്ന് അധികം ചാറ്റ് ചൈത് കുളമാക്കണ്ട എന്ന് വിചാരിച്ച് കൂടുതൽ ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല. ജോലി കൂടുതൽ ഉണ്ടെന്നും, നാളെ കാണാമെന്നും പറഞ്ഞ് മെസ്റ്റെബെഞ്ചർ ഓഫ് ചൈതു. പയെ തിന്നാൽ പനയും തിന്നാം, അതുകൊണ്ട് കൂടുതൽ പറഞ്ഞ് ചളമാക്കണ്ട. പിറ്റേ ദിവസവും അതേ സമയത്തു് ഇന്ദുവുമായി ശോഭയുടെ പേരിൽ ചാറ്റ് ചെതു. അങ്ങിനെ ഒരാഴ്ചച്ചക്കുള്ളിൽ വിട്ടു പിരിയാത്ത കൂട്ടുകാരികളെ പോലെ ആയി, ഇന്ദുവും “ശോഭയും”. ഇന്ദുവിന്റെ വിശ്വാസം കൈ പറ്റി എന്നറിഞ്ഞതും ശോഭ അവളോടു ചോതിച്ചു. ഒരു കാര്യം ചോദിക്കാൻ മറന്നു പോയി.
‘ഇന്ദുവിന്റെ കല്യാണം കഴിഞ്ഞതല്ലെ?
“അതെ. ആറേഴു മാസമായി.’
“എങ്ങിനെ വിശേഷം വല്ലതും ആവാറായൊ? “ഹേ ഇല്ല, ഉടനെ വേണ്ടാ എന്നു വച്ചിട്ടാണ്.’ ‘അപ്പൊ അടിച്ചു പൊളിക്കുകയായിരിക്കും അല്ലെ? ‘ഹേ, അങ്ങിനെ ഒന്നും ഇല്ല. വല്ലപ്പോഴും,’ ‘വല്ലപ്പോഴുമൊ? ഒരു കാര്യം ചോദിച്ചാൽ ദേഷ്യപെടുമൊ?
“ഇല്ല, ശോഭ ചോദിക്കു’
‘ഇന്ദുവും ഭർത്താവും എങ്ങിനെ?, എന്നും കളിക്കാറുണ്ടൊ? “ഹേ ഇല്ല, ആഴ്ചച്ചയിൽ ഒരിക്കൽ.” “അയ്യേ, കല്യാണം കഴിഞ്ഞിട്ട് 7 മാസമെ ആയുള്ള, എന്നിട്ട് ആഴ്ചച്ചയിൽ ഒരിക്കലൊ. അതെന്ത്?’ ‘രണ്ടു പേർക്കും ഇന്റെറെസ്റ്റ് ഇല്ലേ..? ” അതു കൊണ്ടല്ലേ ശോഭേ, സമയം ഇല്ലാ. അതു തന്നെ. ഞാൻ പറഞ്ഞിട്ടില്ലെ എന്റെ ഹസ്സിനേ കുറിച്ചു. ഒരിക്കലും വീട്ടിൽ ഇരിക്കില്ല. എന്നേക്കാൾ കാര്യം നാട്ടുകാരെ ആണു. ഫ്രെണ്ടസിനോടാണ് അങ്ങേർക്കു കൂടുതൽ താൽപര്യം.’ “അതെനിക്കറിയാം” എന്ന് മനസിൽ പറഞ്ഞു. ‘കഷ്ടം തന്നെ. ഇന്ദു എന്താ അങ്ങേരെ പറഞ്ഞു മനസിലാക്കാത്തത്?, ഇപ്പോൾ സുഖിച്ചില്ലെങ്കിൽ പിന്നെ എപ്പോൾ സുഖിക്കും.?
‘ എന്തു ചെയ്യാം. ശോണ്ടെ, തല വിധി.’ ‘ഇത് തല വിധി ഒന്നുമല്ല. വിചാരിച്ചാൽ മാറ്റാവുന്നതേ ഉള്ളൂ.” ‘അതു വിടു, ശോഭ എങ്ങിനെ? എന്നും കളിക്കാറുണ്ടോ? “ഇല്ല ഇന്ദു, ഇന്ദുവിന്റെ കാര്യം പറഞ്ഞ പോലെ തന്നെയാ എന്റേയും കാര്യം. ശരിക്കും ഇന്ദുവിന്റെ ഭർത്താവിനെ പോലെ തന്നെ. എങ്ങിനെ ഒരു കുട്ടി ഉണ്ടായെന്ന് എനിക്ക് തന്നെ അറിയില്ല.’
‘അപ്പോ ശരിക്കും എന്നേ പോലെ തന്നെ അല്ലെ.’
“അതേ പക്ഷെ, ഒരു ചെറിയ വ്യത്യാസം ഉണ്ട്.’
‘ങ്ങേ, അതെന്താ ശോഭേ? ‘ഉള്ള സത്യം പറയാമല്ലൊ. എനിക്കൊരു ബോയ് ഫ്രെൻറുണ്ട്. കുറേ വർഷമായുള്ളതാ. നിങ്ങളുടെ ശാന്തി പാർക്കിൽ തന്നെയാ താമസിക്കുന്നത്.’ ‘ങ്ങേ, ശാന്തി പാർക്കിലൊ, എന്താ പേർ.’
‘പേർ പറഞ്ഞാൽ അറിയുമൊ? ‘ഹമ് ഇവിടുത്തെ ഒരു വിധം മലയാളികളെയൊക്കെ ഞാൻ അറിയും.’ ‘പേര് വിനോദ്, എന്താ അറിയുമൊ? ആദ്യം അവൾ ഒന്നു ഞെട്ടി. തങ്ങളുടെ ഏരിയായിൽ വിനോദ എന്ന പേരിൽ ഒരുത്തന്നെ ഉള്ളു. അത് തങ്ങളുടെ ബിൽഡിങ്ങിലെ വിനോദാണ്. പക്ഷേ അങ്ങേർ? ചേ, ആയിരിക്കില്ല. വിനോദ് എന്ന പേരിൽ താൻ അറിയാത്ത എത്ര പേർ കാണും. ‘ഹമ് നോക്കട്ടെ, ഞാൻ ആലോചിച്ചിട്ട് പറയാം. ഇന്ദു ഒരു നുണ കാച്ചി, അതു പോട്ടെ. ഞങ്ങളുടെ ഇവിടെ താമസിക്കുന്ന ആളുമായി ശോഭ എങ്ങിനെ പരിചയപ്പെട്ടു? ഇന്ദുവിന് അൽഭുതം, “അതൊ, ഞങ്ങൾ ഒരുമിച്ച കുറച്ച കാലം ജോലി ചെയിതിട്ടുണ്ട്. എന്റെയും എന്റെ ഭർത്താവിന്റേയും കഥകളൊക്കെ ഞാൻ വിനോദിനോടു പറയുമായിരുന്നു.’ ‘അത് കേട്ടതും ഇന്ദു ഒന്നു കൂടി ഞട്ടി. കാരണം വിനോദ് എവിടെയാണ് ജോലി ചെയ്യുന്നത് എന്ന് ഇന്ദുവിനു് അറിയാം. അപ്പോൾ താൻ വിചാരിച്ച ആളു തന്നെ.’ ‘ എന്നിട്ടു വിനോദുമായി വെറും ഫ്രേൻട്ഷിപ് മാത്രമേ ഉള്ളു?.’ ‘അല്ല. എല്ലാ ബന്ധവും ഉണ്ട്.’
‘ എന്നു വെച്ചാൽ..? ‘ എന്റെ ഇന്ദു, എന്നു വെച്ചാൽ ഇപ്പോൾ എന്നെ എല്ലാ വിധത്തിലും സന്തോഷിപ്പിക്കുന്നത് വിനോദാണ്. മനസിലായൊ? ‘ഇന്ദു ഒന്നു കൂടി ഞെട്ടി. അപ്പോൾ വിനോദ് ആളു കൊള്ളാമല്ലൊ, കണ്ടാൽ ആരും പറയില്ല കൈയിൽ ഇരിപ്പ് ഇങ്ങിനെ ആണെന്ന്. തന്റെ കൂടെ എന്നും രാവിലെ സ്റ്റേഷൻ വരെ ഉണ്ടാവാറുണ്ട്. എന്ത് നല്ല സംസാരം. പക്ഷെ ആളൊരു കോഴിയാണ് എന്നാണൊ ഈ ശോഭ പറയുന്നത്.???? അങ്ങേ തലക്കിൽ നിന്ന് മറുപടിയൊന്നും കാണാതെ വന്നപ്പോൾ ശോഭ വീണ്ടും ക്ലിക് ചൈതു.
“ഹലൊ, എന്തു പറ്റി. ഉറങ്ങി പോയൊ? ‘ഹേ, ഇല്ല. ഞാൻ ആലോചിക്കുകയായിരുന്നു.’
‘എന്ത്?’
‘വിനോദ് എന്തൊക്കെയാ ചെയ്യുക എന്ന് പറയു? ‘ എന്തിനാ, ഇന്ദുവിനും വേണൊ, അങ്ങിനെ ഒരാളെ? ശോഭ എന്ന വിനോദ് മനസിൽ ചിരിച്ചു.
‘ഹേ, അതെല്ലാ, എന്നാലും എന്തൊക്കെ ചെയ്യുമെന്നറിയാൻ ഒരാശ.’
‘ എന്റെ ഇന്ദു, അയാൾ എല്ലാം ചെയ്യും. ഞങ്ങൾ ഒരുമിച്ചു ജോലി ചെയ്തതു കൊണ്ടിരുന്നപ്പോൾ എന്നും എന്റെ വീട്ടിൽ വരുമായിരുന്നു. വീട്ടിൽ വന്നാൽ ഉടൻ ആദ്യം ഞങ്ങളുടെ കളി, അതിനു ശേഷമെ ഞാൻ വീട്ടു ജോലി ചെയ്യാറുള്ളൂ. എന്റെ ഹബ്ബി വൈകി അല്ലെ വരു. ആദ്യം എന്റെ മേലെ കയറി അടിക്കും, പിന്നെ ഞാൻ മേലെ കയറും, ശനിയാഴ്ചച്ച പിന്നെ പറയണ്ട. അന്ന് ഞങ്ങൾക്ക് അവധി ആണല്ലൊ. എന്റെ ഭർത്താവ് ജോലിക്ക് പോകും. അന്നു ഞങ്ങൾ ചെയ്യാത്ത പരിപാടികൾ ഇല്ല. രാവിലെ മുതൽ വൈകുന്നേരം വരെ അടിച്ചു പൊളിക്കും. എന്റെ ഒരു സ്തലവും ബാക്കി വക്കാറില്ല. ഉള്ള സത്യം പറയാമല്ലൊ, കളിക്കാൻ അങ്ങേരെ കഴിച്ചേ ഉള്ളൂ. ഇപ്പോൾ ആഴ്ചച്ചയിൽ ഒരിക്കലെ ഉള്ളൂ. എന്നാലും അതു തന്നെ ധാരാളം.’
ഇതെല്ലാം കേട്ട് ഇന്ദു വിയർത്തു. താൻ എന്നും കാണുന്ന, തങ്ങളുടെ ബിൽഡിങ്ങിൽ താമസിക്കുന്ന വിനോദിനേ കുറിച്ചാണ് ഇതെല്ലാം പറയുന്നത്. കണ്ടാൽ പച്ച പാവം. ഇതെല്ലാം അയാളുടെ ഭാര്യക്ക് അറിയുമൊ ആവൊ? പക്ഷേ ആ വിനോദ് തന്നെയാണ് ഈ ശോഭ എന്നപേരിൽ തന്നെ ഊമ്പിക്കുന്നത് അവൾ അറിഞ്ഞില്ല. അന്ന് ഓഫീസിൽ ഇരിക്കുമ്പോഴും വൈകീട്ട് വീട്ടിൽ പോകുമ്പോഴും ഇന്ദുവിന്റെ വിനോദായിരുന്നു. പറഞ്ഞതെല്ലാം സത്യമായിരിക്കുമൊ? ഇതെല്ലാം വിനോദിന്റെ ഭാര്യക്കറിയുമൊ? അറിഞ്ഞാൽ എന്തായിരിക്കും സ്തിഥി, അല്ലെങ്കിലും ആണുങ്ങൾ ചെയ്യുന്ന തെണ്ടിത്തരം ഭാര്യമാർ അറിയാറില്ലല്ലൊ. പിറ്റേ ദിവസം രാവിലെ ബിൽഡിങ്ങിന്റെ ഗേറ്റിൽ വച്ച് വിനോദിനെ കണ്ടു. ഇന്ദുവിനെ കണ്ടതും വിനോദിന്റെ ഉള്ളിൽ ചിരി പൊട്ടി. പക്ഷെ പുറത്ത കാണിച്ചില്ല. ഇന്ദുവാകട്ടെ പതിവിനു വിപരീതമായി മുഖം വീർപ്പിച്ചു നടന്നു.
‘ എന്തു പറ്റി ഇന്ദു? ഇന്നാകെ മൂഡ് ഔട്ട് ആണെന്ന് തോന്നുന്നു. എന്തു പറ്റി.? ” എനിക്കു മൂഡൗട്ടണെങ്കിൽ നിങ്ങൾക്കെന്താ? വിനോദ് വല്ലാതായി. ‘ എന്തു പറ്റി, ഇന്ദു, ഞാൻ വല്ല തെറ്റും ചെയ്തതൊ? എന്നോടെന്തിനാ പിണങ്ങുന്നത്?’ ‘ഒന്നുമില്ല. നിങ്ങൾ ഒരു ശോഭയെ അറിയുമോ?
“ശോഭയോ? ഏത് ശോഭ? ‘ദേ, കളിക്കല്ലേ. നിങ്ങളുടെ കൂടെ പണ്ട് ജോലി ചെയ്തിരുന്ന ഒരു ശോഭ,’ ‘ഹാ, അവളൊ? അത് ഇന്ദുവിന്നു എങ്ങിനെ അറിയാം. ഇന്ദു എങ്ങിനെ അവളെ പരിചയപ്പെട്ടു.? ‘അവൾ താമസിക്കുന്നതും ജോലി ചെയ്യുന്നതും വേറെ ഒരു സുലത്ത്. നിങ്ങൾ വേറെ ഒരു സുലത്ത്. പിന്നെ എങ്ങിനെ? ‘അത് എങ്ങിനെ എങ്കിലും ആവട്ടെ. അറിയുമൊ ഇല്ലയൊ? ” അതു പിന്നെ അറിയാതിരിക്കുമൊ, എന്റെ കൂടെ കുറേ കാലം ജോലി ചെയ്തതല്ലെ…? ‘അതു മാത്രമെ ഉള്ളു. നിങ്ങൾ തമ്മിലുള്ള ബന്ധം?
” അതു പിന്നേ.”
‘ എന്താ ഒന്നും പറയാൻ കിട്ടുന്നില്ലേ..? അവൾ എല്ലാം പറഞ്ഞു എന്നോട്, നിങ്ങൾ എന്തൊക്കെയ ചെയ്യുക എന്നും എല്ലാം. ഞാൻ വിചാരിച്ചത് നിങ്ങൾ ഒരു നല്ല
മനുഷ്യൻ ആണെന്നാ. ഇപ്പോഴല്ലെ കൈയിൽ ഇരിപ്പ് പിടി കിട്ടിയത്.’
പിന്നെ അവൾ ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല. റിക്ഷയിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങി, ഒന്ന് നോക്കുക പോലും ചെയ്യാതെ സൂലം വിട്ടു. വിനോദാകട്ടെ അണ്ടി പോയ അണ്ണാനെ പോലെ അന്തം വിട്ടു നിന്നു. വെളുക്കാൻ തേച്ചത് പാണ്ടായൊ ദൈവമെ. ഇവൾ ഇനി തന്നോട് മിണ്ടില്ലെ?
‘ചേ, ഇനി ഇവൾ എങ്ങാനും തന്റെ ഭാര്യയോട് ചെന്നു പറയുമൊ? എന്നാൽ ആകെ കുളമായി. പിന്നെ ജീവിച്ചിരിക്കണ്ട. ഒന്നും വേണ്ടായിരുന്നു. ഓഫീസിൽ ചെന്നിട്ട് ഒന്നിനും തോന്നിയില്ല. ഉച്ചക്കു് ശോഭയുടെ ഐഡിയിൽ മെസ്റ്റെബെഞ്ചർ തുറന്നു. ഇന്ദു ലൈനിൽ ഉണ്ട്.
‘ഹൈ, ഇന്ധു എന്തൊക്കെ ഉണ്ടു വിശേഷം.? ‘സുഖം തന്നെ. പിന്നെ ഇന്ന് രാവിലെ ഞാൻ വിനോദിനെ കണ്ടിരുന്നു. ഞങ്ങളുടെ ബിൽഡിങ്ങിൽ താമസിക്കുന്ന ആളാണ്. ഞങ്ങൾ എന്നും കാണുന്നതാ. ഞാൻ അയാളോട് ചോദിച്ചു. ശോഭയെ അറിയുമോ എന്ന്.’
“അയ്യോ, എന്നിട്ട്?
‘ എന്നിട്ടെന്താ, അയാൾ അറിയുമെന്ന് പറഞ്ഞു.” “ശോഭ കുറച്ചു നേരം ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല. എന്തു പറ്റി, ശോഭ്, എന്തേ ഒന്നും പറയാത്തത്.’ “ഹേ ഒന്നുമില്ല. എന്നാലും ഇന്ദു, അതു വേണ്ടായിരുന്നു. ഞാൻ ആദ്യമായാണ് എന്റെ രഹസ്യം എല്ലാം ഒരാളോട് തുറന്ന് പറഞ്ഞത്. എന്നിട്ട് ഇന്ദു അത് നേരെ വിനോദിനോട് ചോദിച്ചില്ലേ. ഇനി വിനോദ എന്നോട് മിണ്ടിയില്ലെങ്കിലൊ, കഷ്ടം തന്നെ കേട്ടൊ, മനസിൽ വച്ചാൽ മതിയായിരുന്നില്ലെ.? ് അതു കേട്ടതും ഇന്ദു വല്ലാതായി. ശരിയാ വേണ്ടായിരുന്നു.’ ‘സോറി ശോഭ, ഞാൻ അപ്പോഴത്തെ സാഹചര്യത്തിൽ ഒന്നും ഓർത്തില്ല.’ ‘സാരല്ല്യ പക്ഷേ അയാളുടെ വീട്ടിൽ അറിഞ്ഞാൽ ആകെ പുലിവാലാകും.’ ‘ഹേ, അതു പേടിക്കണ്ട. ഞാൻ അതൊന്നും അയാളുടെ വീട്ടിൽ അറിയിക്കില്ല്യ എന്നെ വിശ്വസിക്കാം, പോരെ.’ ‘ഹമ് മതി. എന്നാലും ഇനി വിനോദ് എന്നോട് സംസാരിക്കില്ലേ എന്നാ എന്റെ പേടി.” അതിനു് ഇന്ദു മറുപടി ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല. പിറ്റേ ദിവസം കാലത്ത് വിനോദിനെ കണ്ടു. അയാളാകെ ചമ്മിയിരിക്കുന്നു. ഇന്ദുവിന്റെ മുഖത്ത് നോക്കിയില്ല. ഇന്ദു തന്നെ അടുത്ത് വന്നു. ‘, സോറി ട്ടോ , ഇന്നലെ അറിയാതെ ഞാനങ്ങ് പൊട്ടി തെറിച്ചു പോയതാ. ശോഭ പറയുന്നതു കേട്ടപ്പൊ വിശ്വസിക്കാനായില്ല.’ വിനോദ് ഒന്നു ചിരിച്ചു.
” എനിക്ക് അല്ലെങ്കിലും അറിയാമായിരുന്നു നിനക്കെന്നോട് മിണ്ടാതിരിക്കാനവില്ല എന്ന്.’
Thudarum
ഈ kambi katha എല്ലാവര്ക്കും ഇഷ്ടം ആയി കാണും എന്ന് വിശ്വസിക്കുന്നു നിങ്ങളുടെ അഭിപ്രായങ്ങളും നിർദേശങ്ങളും രേഖപ്പെടുത്തുക വഴി കഥാകാരനെ ഇനിയും എഴുതാൻ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുക